یک جای کار می لنگد. شاید دستی باید غبار نا مهربانی را فرو بنشاند و فراخوان آشتی ملی بدهد.
به گزارش خبرگزاری سلامت (طبنا) از فارس، ما در دنیایی زندگی می کنیم که افراد آن شیفته موفقیت هستند. عملکرد، گفتار و نوشتار ما به سرعت مورد برسی و داوری قرار می گیرد. زندگی در جریان است؛ ماه ها و سال ها می گذرد و ما به حکم جبر طبیعت کوله باری از تجربه را با خود حمل می کنیم؛ اندوخته ای که لبریز از خطاست! هر بار ایستاده به قفا نگرسته ایم و گفته ایم (این نیز بگذرد...)
(چون خطایی از تو سر زد در پشیمانی گریز - کز خطا نادم نگردیدن خطای دیگرست) بسیاری از ما در منطقه ای بین احساس ناتوانی ناشی از ترس از عذرخواهی و شجاعت به خرج دادن، برای مقابله با این احساس ناتوانی سرگردانیم. هراس از اشتباه، ناشی از ترس شدید و صد البته نقص است.
«پوزش می طلبم، عذر می خواهم، ببخشید» گزاره های است که بخشی از ادب گفتاری است که کم و بیش در مواجهات افراد به کار برده می شود. نبود فرهنگ عذرخواهی در یک جامعه، از قوی نمایی و ضعیف کشی حاصل می شود، چیرگی در مقابل ضعفا و تملق در برابر صاحبان زر و زور! در چنین شرایطی فرومایگان فرصت ظهور پیدا می کنند و نیکویان خوار و بی مقدار می شوند.
عدم وجود عذرخواهی به درون جامعه باز می گردد. زمانی که مٌلک دستخوش گرفتاری های اقتصادی و اجتماعی است و تامین زندگی حداقلی از استانداردهای جهانی فاصله دارد و آرامش تنها مخصوص خواص جامعه است؛ پس چگونه می توان رشد این فرهنگ پسندیده را از توده مردم انتظار داشت و امری که نیازمند آموزش است! پر واضح است که یک نهاد مخصوص، بار آموزش را به دوش نمی کشد. خانواده، محیط و نهاد دولت، فارغ از میزان سهم، هر یک متولی و مسئولند...
بخشش ویژگی سودمند در روابط انسانی است که در جهت تکامل فرد و اجتماع تاثیر گذار است و به عنوان نمونه ای از رفتارهای جوانمردانه و اخلاقی است. استفاده از این فرهنگ به ارتقاء سطح رفتاری افراد منجر شده و به پایدار سازی ارتباطات منتحی می شود. هیچ یک از توانمندی های بالقوه انسان جز در سایه روابط بین فردی رشد نمی کند. بخشش، تصمیم برای رها کردن خشم و افکار انتقام جویی است. پرورش نیافتن فرد در بستر تربیتی صحیح باعث می شود کنش های ارتباطی، گروگان بخشی از نادرستی های اخلاقی شود؛ مثلا غرور و تکبر مانع اصلی در برابر پوزش طلبی است. چون تصور می کنیم عذرخواهی وَهن شخصیت است.
عذرخواهی کنش گفتاری است که از طریق زبان که محمل فرهنگ است بیان می شود. هرچند انتقام گرفتن پاسخ طبیعی انسان ها در مقابل خطاهای دیگران است، اما بخشش شاهراه سلامت روانی است. گاندی معتقد بود : ضعیف هرگز نمی تواند ببخشد، عفو و بخشش ویژگی یک فرد قوی است.
پس میوه درخت پربار عذرخواهی از شماره بیرون است. که رفع رنجش و آزرده خاطری طرف مقابل، ختم کش مکش و نزاع، جلوگیری از برخی فجایع و پیش آمدهای بزرگ آینده، افزایش سطح اعتماد بین فرد و اجتماع، برخورداری از احساس عزت نفس و آرامش و ... از آن جمله است.
سختی کشی ز دهر چو سختی دهی به خلق - در کیفر فلک غلط و اشتباه نیست (پروین اعتصامی)
معصومه علی پور – کارشناس معماری - HSE
مقالات مرتبط:
نظر شما