به گزارش گروه ورزش خبرگزاری سلامت به نقل از مفدا برای پیشگیری از انتقال ویروس از فردی به فرد دیگر توصیه شده که افراد از تجمع عمومی پرهیز کنند و حداقل فاصله یک تا ۲ متری متر را در اجتماع حفظ کنند. لزوم پرهیز از تجمع عمومی به همراه توصیه های بهداشتی مربوط به مراقبت شخصی (شستن دست ها و لمس نکردن صورت)، باعث شده که افراد جامعه از ورزش در باشگاه، جایی که روزانه صدها نفر در محیط نزدیک به هم تردد می کنند و با وسایل ورزشی مشترک در تماس هستند، منع شوند.
همه گیری ویروس کرونا ممکن است حفظ شیوه زندگی فعال را دچار مشکل کند و به دنبال عطسه یا سرفه فرد مبتلا، در هوا منتشر شده و روی سطوح پخش شود و سپس از طریق دهان، بینی یا چشم ها وارد بدن فرد جدیدی شده و او را مبتلا کند. برای همه ما، چه جوان و چه مسن، فعالیت بدنی منظم برای حفظ سلامت اهمیت دارد. فعالیت بدنی با شدت متوسط در مقایسه با زندگی بی تحرک، می‌تواند باعث بهبود ایمنی بدن ما شود و همچنین می‌تواند به کاهش احساس استرس و اضطرابی که بسیاری از ما ممکن است به دلیل نگرانی ناشی از این همه گیری و شنیدن خبرهای بد حس کنیم، کمک کند.
دستورالعمل های علمی موجود، انجام فعالیت بدنی هوازی با شدت متوسط به مدت ۱۵۰ تا ۳۰۰ دقیقه در هفته و ۲ جلسه تمرین قدرتی در هفته را توصیه می کنند.
به هر ورزشی که گروه های عضلانی بزرگ را با ماهیت ریتمیک فعال کند و بتوان به شکل مداوم آن را انجام داد، ورزش هوازی می گویند. برخی از فعالیت های هوازی با شدت متوسط که برای انجام آن ها نیاز به مهارت چندانی وجود ندارد و در این شرایط برای اکثر بزرگسالان توصیه می شود، شامل پیاده روی سریع، نرم دویدن، حرکات درجا، طناب زدن، حلقه زدن، دوچرخه سواری، تنیس روی میز، بدمینتون تفریحی، حرکات ریتمیک، راه رفتن روی تردمیل یا استفاده از سایر وسایل ورزش خانگی نظیر دوچرخه ثابت با شدت متوسط است.
برای داشتن ۱۵۰ تا ۳۰۰ دقیقه ورزش در هفته، لازم است روزانه ۳۰ تا ۶۰ دقیقه ورزش کنید و برای رسیدن به این زمان می توانید فعالیت بدنی مداوم یا متناوب در قالب یک یا چند نوبت ورزش در طی روز که بهتر است هر جلسه دست کم ۱۰ دقیقه طول بکشد، داشته باشید. البته می توانید ورزش در مقاطع زمانی ۲، ۵، ۱۰ یا ۲۰ دقیقه ای، هرچقدر و هرکجا که می توانید انجام دهید.
به گزارش ایسنا، هر دقیقه از فعال بودن، ارزش دارد و شدت فعالیت بدنی، نشان دهنده میزان سختی آن است. به عنوان یک قانون، فردی که در حال انجام ورزش هوازی با شدت متوسط است، حین ورزش قادر به صحبت کردن بوده، ولی نمی تواند آواز بخواند و در ورزش شدید نیز فرد تنها قادر به ادای چند کلمه محدود خواهد بود و مجبور است برای نفس کشیدن صحبت خود را قطع کند.
نظر شما