دکتر مهدی قاسمی در گفت‌وگو با طبنا(خبرگزاری سلامت)، درباره نشانه‌های اختلال نقص توجه اظهار کرد: پرت شدن حواس فرد توسط تصاویر، صداها و اشیایی که در محیط هستند یا بی توجهی و ناتوانی در تداوم انجام تکالیف، خود نظارتی ضعیف، که باعث می‌شود کودک تکالیفش را سریع و با عجله انجام دهد و نکات مهم را نادیده بگیرد و بدون این که متوجه شود مرتکب اشتباه شده است از نشانه‌های نقص توجه است.
وی با بیان اینکه درهم ریختگی و بی نظمی به دلیل نقص‌توجه بر نحوه استفاده کودک از زمان و فضا اثر می‌گذارد، افزود: بسیاری از کودکان که دچار اختلال نقص توجه همراه با بیش‌فعالی هستند مشکلات یادگیری دیگری نیز دارند که مهارت‌‌‌هایی چون برنامه‌ریزی حرکتی، مهارت‌‌‌های ارتباطی، تنظيم خلق، خلاقیت و خودکنترلی را تحت تأثیر قرار می‌دهند.
این روان‌درمانگر یادآور شد: کودکان مبتلا به ADHD به میزان زیاد در خطر مشکلات تحصیلی، رفتاری و هیجانی همچون اضطراب و اختلالات نافرمانی مقابله‌ای قرار دارند.
قاسمی با اشاره به اینکه همراهی اضطراب با اختلال ADHD به طور همزمان ، کودک را بیشتر مستعد تکانشگری می‌کند، عنوان کرد: داروهای محرکی که معمولا به رفع مشکلات توجه کمک می‌کنند در کودکان مضطرب تأثیر کمتری دارند.
وی در پاسخ به این سوال که چگونه با کودکان ADHD رفتار کنیم؟ گفت: کودکان از طریق تمرین کردن فعالیت‌‌‌هایی که توجه را بهبود می‌بخشد چیزهایی یاد می‌گیرند، اما فقط از طریق بازی و ارتباط با والدین، خواهر و برادرها و سایر همسالان است که کودکان یاد می‌گیرند سطح فعالیت خود را تعدیل و به تکالیف و اشخاص توجه کنند و از تسلط بر یک مهارت تازه احساس غرور کنند.
این روانپزشک عنوان کرد: بسیاری از کودکان مبتلا به ADHD برای یادگیری و درک مسائل احتياج به تجربه عملی دارند و تکالیف باید در سطوح حسی مختلف مانند لامسه، دیداری و شنیداری به آنها ارائه شود.
نظر شما