متین نصری روانشناس در گفت‌وگو با خبرنگار بهداشت و درمان خبرگزاری سلامت با اشاره به مشخصه‌ی بیماران مبتلا به اختلال شخصیت بدگمان، اظهار داشت: شکاکیت و بی اعتمادی دیرپا به همه افراد از مشخصه این بیماری است.
وی با بیان اینکه مسئولیت این احساسات از نظر آنها به عهده‌ی دیگران است، افزود: این بیماران اغلب متخاصم، تحریک پذیر و خشمگین‌اند. همچنین افرادی که به همسر خود سوءظن مرضی دارند و اشخاص بدعنقی که اهل دعوا و مرافعه‌اند اغلب دچار اختلال شخصیت پارانوئید هستند.
این روانشناس گفت: میزان شیوع اختلال شخصیت پارانوئید ٪۵ تا ۲/۵درصد از جمعیت عمومی است این گونه بیماران تقریبا هیچ وقت خودشان به جست و جوی درمان برنمی‌آیند و اگر هم صاحبکار یا همسرشان آنها را برای درمان ارجاع کند اغلب می‌توانند رنجیدگی خود را پنهان کنند.
بیماران اسکیزوفرنی
نصری با اشاره به اینکه در بستگان بیماران اسکیزوفرنی میزان بروز اختلال شخصیت پارانوئید بیشتر است، بیان داشت: این اختلال در مردان شایع‌تر از زنهاست و به نظر نمی‌رسد الگوی خانوادگی داشته باشد این بیماران درحین معاینه روانپزشکی رسمی به نظر می‌رسند و از اینکه آنها را مجبور کرده‌اند از روانپزشک کمک بگیرند ناراحت هستند.
وی تصریح کرد: نیاز به کاویدن محیط برای یافتن سرنخ‌هایی در آنها ممکن است در این بیماران دیده شود حالت عاطفی بیمار اغلب جدی و غیر مطایبه‌آمیز است برخی از پیش فرض‌های آنها در بحث و جدل‌هایشان ممکن است غلط باشد اما تکلمشان منطقی و متضمن مقصود است.
این مدرس دانشگاه عنوان کرد: در محتوای فکر آنها شواهدی از پیش داوری برون فکنی و گاه افکار انتساب به خود دیده می‌شود.
فشارهای روانی
نصری با بیان اینکه اختلال پارانوئید در برخی از بیماران مادام العمر و در برخی دیگر مقدمه اسکیزوفرنی است، گفت: برخی دیگر نیز با پخته‌تر شدنشان یا کاهش فشارهای روانی‌شان صفات بدگمان خود را واکنش سازی می‌کنند و به این ترتیب به افرادی بددل تبدیل می‌شوند.
وی ادامه داد: درمان انتخابی برای این بیماران روان درمانی است. درمانگر در تمام برخوردهایی که با این گونه بیماران دارد باید کاملا صحیح و روراست باشد؛ باید توجه داشت که اعتماد و تحمل روابط صمیمانه برای بیماران مبتلا به پارانوئید سخت و مشکل است به همین دلیل در طول درمان باید درمانگر رفتار حرفه‌ای در پیش بگیرد و زیاد با بیمار صمیمی نشود.
گفت‌وگو: مینا افسریان
نظر شما