محمدسیاح: گروه اجتماعی خبرگزاری سلامت؛ موضوع مدارس غیر استاندارد در ایران یکی از معضلات جدی و اساسی است که سلامت و امنیت جانی دانش‌آموزان در اقصی نقاط کشور به خطر انداخته است. موضوعی که سال هاست ادامه دارد و با اینکه مسئولان وزارت آموزش و پرورش در رده‌های مختلف از وزیر گرفته تا رئیس سازمان نوسازی مدارس کشور از اعمال طرح های جدید برای نوسازی مدارس خبر داده اند با این حال هنوز هم شاهد حوادث در مدارس هستیم.
آتش سوزی کانکسی در زاهدان جدیدترین حادثه ای است که رخ داده و تعدادی در این حادثه مجروج شدند و جان سپردند. هر چند که بسیاری از کارشناسان آموزش و پرورش ادعا کردند این آتش‌سوزی به دلیل برخورد صاعقه نبوده و انفجار کپسول گاز باعث آتش‌سوزی شده است، با این حال این سوال مطرح می شود که در کانکسی که دانش‌آموزان حضور دارند چرا باید از کپسول گازی برای گرم شدن استفاده شود؟
چرا در کانکسی ویژه آموزش است معلم باید از گاز پیک‌نیکی برای گرم کردن کلاس استفاده کند؟ چه لزومی داشت که این اقدام صورت بگیرد؟ مقامات آموزش و پرورش هیچ چیزی جز علت حادثه را اعلام نکردند و ابعاد این اتفاق که باغث جان باختن یکی از دانش‌آموزان شد و چند نفر هم به شدت آسیب دیدند، همچنان در هاله ای از ابهام قرار دارد.
با وجود حوادث متعددی که در تاریخ افکار عمومی در مورد مدارس،ثبت شده همچنان برنامه مدون و روشنی درباره نوسازی مدارس کشور وجود ندارد، هر چند که گاهی درباره نوسازی بخشی از مدارس صحبت می‌شود ولی با این وجود همچنان شاهد استفاده از کانکس برای تشکیل کلاس هستیم.
در کنار این موضوع شاهد وجود مدارس کپری هستیم، دانش‌آموزان در مناطق محروم به شدت از فقر آموزشی رنج می‌برند و این موضوع قابل انکار نیست، مسئولان خود به خوبی می‌دانند که در این سال ها چقدر کم کاری کرده اند.
از آن طرف دریافت هزینه های سرسام آور در مدارس حتی دولتی از خانواده‌ها با هر سطح توان مالی یکی دیگر از معضلات جدی است که خانواده‌های زیر خط فقر و بسیار ضعیف را تحت فشار اجتماعی و اقتصادی قرار می‌دهد. این موضوع در کنار ایجاد مدارس غیرانتفاعی و خصوصی در کشور بویژه برای افراد خاص و دارای ارتباطات سیاسی و روابط مالی قوی با آموزش و پرورش؛ باعث ایجاد فاصله آموزشی و شکاف طبقاتی در حوزه تعلیم و تربیت شده است.
معلمان هم برای حضور در مدارسی دست و پا می‌زنند که خصوصی و غیرانتفاعی باشند چراکه درآمد بیشتری دارند. امروز کشور به یک مدیریت آموزشی جامع و به دور از تبعیض نیاز دارد.
بسیاری از مناطق کشور بویژه در مناطق کم برخوردار، از داشتن حتی کلاس های آموزشی آجری و خدمات آموزشی معمولی هم محروم هستند چه برسد به آموزش‌های آنلاین یا هوشمند در کلاس. این موارد به کاهش سطح علمی دانش آموزان آسیب جدی وارد کرده و می کند.
بر همین اساس بسیاری از مدارس همچنان از گچ و تخته سیاه برای آموزش استفاده می‌کنند در حالی که قرار بود تمام مدارس هوشمندسازی شوند، اما این اتفاق مانند وعده نوسازی مدارس کشور مغفول مانده است.
نظر شما