محمدسیاح: به گزارش خبرنگار پارلمانی خبرگزاری سلامت؛ با رشد روزافزون تورم؛ قیمت کالاهای مختلف تشکیل دهنده سبد خانوار هم افزایش می یابد و همین امر باعث شده تا این سبد هر روز خالی تر از قبل شود.
گرانی افسار گسیخته ای که در سایه بی بدبیری و همچنین فشارهای ناشی از تحریم ها و کرونا بر اقتصاد کشور تحمیل شده باعث شد تا قدرت خرید مردم در همه موارد کاهش پیدا کند.
جامعه بزرگ کارگران کشور ماه های بسیار پرفشاری را پشت سر گذاشته و از وضعیت پیش رو در ماه های آینده نیز نگران است. این نگرانی بیشتر شامل تامین منابع مالی و درآمدی برای تامین معیشت است.
در عین حال بیشتر تورم کشور در شهرهایی رقم خورده است که جمعیت بالایی دارند. تهران یکی از همین شهرها بوده که تورم نقطه به نقطه و ماهانه نشان می دهد در آبان ماه رشد تورم بیش از ۲۶ درصد بوده است. این رشد بدین معناست که قیمت اقلام مصرفی مردم در بخش های مختلف با رشد چشمگیر و بالایی رو به رو شده است.
نوسانات ارزی یکی از دلایل افزایش قیمت کالاها محسوب میشود، در اقتصادی که تماما وابسته به نوسانات ارزی است مشکلات بسیار بزرگتر از آن چیزی است که مردم انتظار دارند.
از ابتدای امسال تاکنون نوسانات ارزی باعث شد تا دلار به بالای ۳۲ هزار تومان برسد هم برسد و این به معنای کاهش ارزش پول ملی و کاهش توانایی مردم در تامین معیشت و درآمدها و کاهش قدرت درآمدها در هزینه کرد، است.
به هر حال با توجه به رشد قیمت ها، تورم، گرانی و ثابت ماندن درآمدهای مردم و دستمزدهایی که از سوی شورای عالی کار تعیین شده باعث شد تا مردم نتوانند که آنطور که باید از دستمزدهای خود برای تامین معیشت استفاده کنند. به همین دلیل بازنگری در دستمزدها و درآمدهای جامعه کارگری و حقوق بگیر یکی از مطالباتی است که فعالان کارگری و جامعه کارگری از مسئولان درخواست دارند.
به همین دلیل در هفتههای گذشته مباحثی درباره بازنگری یا افزایش دوباره حقوق و دستمزد کارگران تا پیش از پایان سال در محافل مختلف اقتصادی از جمله محافل کارگری و همچنین میان برخی از نمایندگان مجلس شکل گرفت. با این حال برخی بر این باورند که افزایش دستمزدها باعث افزایش فشار به منابع تامین مالی دولت و کارفرمایان خواهد شد.
از این رو برای بازنگری و افزایش حقوق و دستمزدها در میان کارفرمایان و دولت مقاومت هایی دیده می شود که البته مقاومت ها هیچگاه به نفع جامعه کارگری رقم نخورده است با توجه به اینکه دولت همیشه در ایران خود تعیینکننده دستمزدها بوده ناظر بر کیفیت مذاکرات بین کارفرمایان و کارگران همین امر باعث شده تا دولت به حامی کارفرمایان بدل شود نه کارگران.
نظر شما