به گزارش طبنا (خبرگزاری سلامت) به نقل از پایگاه خبری مدیکال ساینس، معمولاً پرتودرمانی یکی از مهمترین روش‌های درمان بیماران مبتلا به سرطان سینه است. مطالعات محققان در برزیل نشان می‌دهد معمولاً بیماری‌های قلبی درمان‌شدگان سرطان سینه پنج سال پس از درمان آغاز می‌شود و این احتمال تا ۳۰ سال وجود دارد. با توجه به اینکه بیماری‌های قلبی مهمترین عامل مرگ و میر در سراسر جهان است، تمام عوامل مرتبط با بیماری‌های قلبی باید مورد بررسی دقیق قرار گیرند.
محققان احتمال می‌دهند مواد سمی موجود در شیمی‌درمانی و پرتو درمانی در ناحیه قفسه سینه با افزایش احتمال بروز بیماری‌های قلبی مرتبط هستند. از طرفی داروهای مهارکننده آروماتاز که معمولاً در بیماران مبتلا به سرطان سینه استفاده می‌شود، باعث کاهش هورمون استروژن می‌شود و از این طریق در بیماری‌های قلبی نقش دارد.
از طرفی سندرم متابولیک، دیابت، چاقی میان‌تنه و افزایش تری گلیسیرید از جمله عوارضی هستند که اکثر افراد مبتلا به سرطان پس از درمان با آن مواجه می‌شوند و تمام این عوامل از فاکتورهای خطر بیماری‌های قلبی به شمار می‌آیند.
در این مطالعه آمده است، پیروی از سبک زندگی سالم و پرتحرک و مشاوره قلب به صورت دوره‌ای و مستمر باید در تمام افراد به ویژه افراد مبتلا به سرطان که درمان شده‌اند مدنظر قرار گرفته شود.
به رشد کنترل نشده سلول‌های پوشش داخلی مجرای شیری یا لوبول، سرطان سینه گفته می‌شود. هر سینه از ۱۵ تا ۲۰ بخش به نام لوب تشکیل شده که به صورت خوشه‌ای در کنار هم قرار دارند. لوب‌ها مجموعه‌ای از غدد شیری هستند. هر لوب از بخش‌های کوچک‌تری به نام لوبول تشکیل شده است.
سرطانی که از لوبول آغاز شود، سرطان لوبولار نامیده می‌شود. سرطان سینه در زنان شایع‌تر است، گرچه احتمال ابتلای مردان نیز به سرطان سینه وجود دارد. نتایج این مطالعه در نشریه NAMS منتشر شده است.(ایرنا)
نظر شما