دکتر نادر اباذری در گفتگو با خبرنگار حوزه بهداشت و درمان خبرگزاری سلامت افزود: شاید باور کردنش دشوار باشد ما انسان ها که موجوداتی اجتماعی هستیم، به خاطر حفظ کردن جان خودمان و دیگران دست از اجتماع و زندگی اجتماعی بکشیم و همه تلاشمان را داشته باشیم که با فاصله ای معین از هم زندگی کنیم، اما به هر ترتیب این اتفاق رخ داده است و سبک زندگی با همراهی لحظه به لحظه کرونا در حافظه تاریخی همه بشریت ثبت خواهد شد.
وی ادامه داد: قطعا پذیرش این رخداد هم ما را در سازگار شدن با این سبک زندگی کمک خواهد کرد هم فشار روانی تحمیل شده از این رویداد استثنایی را حداقل تا حدودی کاهش خواهد داد.
اباذری تصریح کرد: این روزها ما به طور مکرر با پدیده ای رو به رو می شویم که شاید در هیچ یک از کتاب های علمی به وضوح در مورد آن صحبتی نشده است، حال بدی که نه می توان اسم اضطراب برای آن انتخاب کرد، نه می توان به عنوان وسواس از آن یاد کرد و نه می توان این حالت ها را به افسردگی ربط داد، حالت هیجانی منفی که این روزها تجربه می کنیم شاید همه اختلالات روانی است و هیچ کدام از آنها هم نیست.
این روانشناس اضافه کرد: موضوعی که در این روزها بیش از هر چیزی افراد را رنج می دهد و ما در شکایت های مراجعان به درمانگاه مشاهده می کنیم یا می شنویم، اغلب یک نکته مشترک دارند و آن هم قرنطینه است. قرنطینه موجب شده که بسیاری از فعالیت های روزمره ای کنار گذاشته شوند، پیش از این در موقعیت هایی از اقداماتی مانند حضور در باشگاه ورزشی، انواع کلاس ها نظیر زبان و هنر به عنوان فعال سازی رفتاری و و نوعی درمان استفاده می شد، درحالیکه این روزها باید همه تلاشمان را کنیم تا کمترین حضور را در اجتماع داشته باشیم و دور شدن از اجتماع به خودی خود هیجان های منفی بسیاری زیادی را به بار می آورد.
وی معتقد است: به منظور جلوگیری از اثرات منفی قرنطینه بر وضعیت روانی، شاید کارهای خیلی متنوعی نتوانیم انجام دهیم، اما رعایت کردن یک نکته در فعالیت های روزانه ای که برای ما باقی مانده است، می تواند فشار روانی قرنطینه را تحت کنترل در آورد، به همین منظور به روزهای عادی خود فکر کنیم، فعالیت های بیرون از خانه چطور می توانستند ذهن ما را پویا کرده و نوشخوارهای ذهنی ما را کاهش دهند؟
اباذری اضافه کرد: قطعا یکی از مهمترین این عوامل، چارچوب زمانی در فعالیت هایی بود که در روزهای عادی انجام می دادیم، به عنوان مثال ما می دانستیم که چه روزی و از چه ساعتی تا چه ساعتی در باشگاه حضور خواهیم داشت، این چارچوب زمانی در خانه و وضعیت قرنطینه از بین رفته و از این رو فضای ذهنی در مورد برنامه های احتمالی روزانه مبهم شده و فضای مبهم ذهنی موقعیت کاملا آسیب پذیری در قبال نوشخوارهای فکری، اضطراب و افسردگی است.
این روانشناس اظهار کرد: باید به منظور کاستن از فشارهای ناشی از قرنطینه، همه تلاشمان را بکنیم و تا حد امکان برای فعالیت های روزمره خود چارچوب زمانی قرار دهیم، مثلا اگر در خانه ورزش می کنیم، فیلم میبینیم و از همه مهمتر مثل روزهای عادی ساعت خواب و بیداری باید چارچوب، قاعده و قانون مشخص خود را داشته باشد چراکه بدتنظیمی در فرآیند خواب می تواند حالت هایی شبیه به افسردگی، اضطراب و در برخی موارد خشم و پرخاشگری را به همراه داشته باشد.
وی ادامه داد: قطعا پذیرش این رخداد هم ما را در سازگار شدن با این سبک زندگی کمک خواهد کرد هم فشار روانی تحمیل شده از این رویداد استثنایی را حداقل تا حدودی کاهش خواهد داد.
اباذری تصریح کرد: این روزها ما به طور مکرر با پدیده ای رو به رو می شویم که شاید در هیچ یک از کتاب های علمی به وضوح در مورد آن صحبتی نشده است، حال بدی که نه می توان اسم اضطراب برای آن انتخاب کرد، نه می توان به عنوان وسواس از آن یاد کرد و نه می توان این حالت ها را به افسردگی ربط داد، حالت هیجانی منفی که این روزها تجربه می کنیم شاید همه اختلالات روانی است و هیچ کدام از آنها هم نیست.
این روانشناس اضافه کرد: موضوعی که در این روزها بیش از هر چیزی افراد را رنج می دهد و ما در شکایت های مراجعان به درمانگاه مشاهده می کنیم یا می شنویم، اغلب یک نکته مشترک دارند و آن هم قرنطینه است. قرنطینه موجب شده که بسیاری از فعالیت های روزمره ای کنار گذاشته شوند، پیش از این در موقعیت هایی از اقداماتی مانند حضور در باشگاه ورزشی، انواع کلاس ها نظیر زبان و هنر به عنوان فعال سازی رفتاری و و نوعی درمان استفاده می شد، درحالیکه این روزها باید همه تلاشمان را کنیم تا کمترین حضور را در اجتماع داشته باشیم و دور شدن از اجتماع به خودی خود هیجان های منفی بسیاری زیادی را به بار می آورد.
وی معتقد است: به منظور جلوگیری از اثرات منفی قرنطینه بر وضعیت روانی، شاید کارهای خیلی متنوعی نتوانیم انجام دهیم، اما رعایت کردن یک نکته در فعالیت های روزانه ای که برای ما باقی مانده است، می تواند فشار روانی قرنطینه را تحت کنترل در آورد، به همین منظور به روزهای عادی خود فکر کنیم، فعالیت های بیرون از خانه چطور می توانستند ذهن ما را پویا کرده و نوشخوارهای ذهنی ما را کاهش دهند؟
اباذری اضافه کرد: قطعا یکی از مهمترین این عوامل، چارچوب زمانی در فعالیت هایی بود که در روزهای عادی انجام می دادیم، به عنوان مثال ما می دانستیم که چه روزی و از چه ساعتی تا چه ساعتی در باشگاه حضور خواهیم داشت، این چارچوب زمانی در خانه و وضعیت قرنطینه از بین رفته و از این رو فضای ذهنی در مورد برنامه های احتمالی روزانه مبهم شده و فضای مبهم ذهنی موقعیت کاملا آسیب پذیری در قبال نوشخوارهای فکری، اضطراب و افسردگی است.
این روانشناس اظهار کرد: باید به منظور کاستن از فشارهای ناشی از قرنطینه، همه تلاشمان را بکنیم و تا حد امکان برای فعالیت های روزمره خود چارچوب زمانی قرار دهیم، مثلا اگر در خانه ورزش می کنیم، فیلم میبینیم و از همه مهمتر مثل روزهای عادی ساعت خواب و بیداری باید چارچوب، قاعده و قانون مشخص خود را داشته باشد چراکه بدتنظیمی در فرآیند خواب می تواند حالت هایی شبیه به افسردگی، اضطراب و در برخی موارد خشم و پرخاشگری را به همراه داشته باشد.
خبرنگار: محمدسیاح
نظر شما