ریحانه تجدد در گفت‌وگو با طبنا (خبرگزاری سلامت)، درباره خشنونت علیه زنان اظهار کرد: خشونت بازتابی از حس پرخاشگری است و خشونت خانگی نوعی خاص از خشونت است که در سطح خانواده اعمال و منجر به آسیب یا رنج جسمی، جنسی و روانی می‌شود.
وی با بیان اینکه خشونت علیه زنان فقط به کتک زدن و تنبیه‌های جسمانی گفته نمی‌شود، افزود: کلمات توهین آمیز، شک، بدبینی، تامین نشدن نیازهای مالی و جنسی و عاطفی و... از قبیل خشونت‌هایی است که علیه زنان اعمال می‌شود.
این روانشناس بالینی عنوان کرد: زنان درتمام دوران زندگی خود ممکن است باخشونت روبه‌رو شوند که علاوه برهمسر، برادر وحتی فرزند پسرنیز می‌توانند به زن خشونت کنند.
تجدد عنوان کرد: خشونت علیه زنان شامل دسته می‌شود که اولی خشونت فیزیکی است و همانطور که از نامش پیداست شامل شیوه‌های آزار و اذیت جسمانی،ضرب و جرح،کشیدن مو، سوزاندن، زندانی کردن، اخراج ازمنزل، محروم کردن از غذا و... را شامل می‌شود.
وی ادامه داد: دسته دوم خشونت روانی و کلامی است که شامل؛ دشنام، بهانه گیری‌های پی در پی، فریاد، بداخلاقی، بی احترامی، تهدید، بی‌محبتی، قهر، بی‌تفاوتی و ..است که این نوع خشونت منجر به اجتماع‌گریزی، اضطراب، افسردگی، کاهش اعتماد به نفس، تنفرارخود و ناامیدی می‌شود.
این روانشناس بالینی خاطر نشان کرد: نوع سوم خشونت علیه زنان اقتصادی است که شامل خرجی ندادن، سواستفاده مالی از زن و صدمه زدن به وسایل مور علاقه زن از این نوع خشونت است.
تجدد با بیان اینکه اصرار در روابط زناشویی غیرمتعارف نوع چهار از خشنونت علیه زنان است، تاکید کرد: بارداری‌اجباری، عدم توجه به نیازهای زن، حذف رابطه زناشویی (تمکین نکردن از طرف مرد) از موارد این نوع خشونت است زناشویی غیر متعارف است.
وی یادآور شد: زنانی که از جانب همسرانشان مورد خشونت قرار می‌گیرند پنج برابر بیشتر از زنان دیگر درمعرض آسیب‌های روانی، خطر خودکشی، کاهش اعتماد به نفس هستند و ۶ برابر بیشتر از سایر زنان درمعرض اختلالات روانی از جمله اختلال اضطرابی، اختلال افسردگی، اختلال وسواس قراردارند.
این روانشناس بالینی گفت: دنیای مدرن نیز به نوعی باعث افزایش خشونت علیه زنان شده که از جمله خشونت مدرن عبارتند از تجارت و بهره‌برداری جنسی از زنان، فروش دختران جوان و نوجوان از سوی پدران فقیر به مراکز فساد و رونق بازار فیلم‌های غیراخلاقی را باید مصادیقی از خشونت مدرن علیه زنان یاد کرد.
تجدد اضافه کرد: مردان نیز مورد سوء رفتار زنان قرار می‌گیرند اما بخش عمده خشونت خانگی به ویژه موارد مرگ‌آور و خطرناک از سوی مردان علیه زنان و دختران خانواده صورت می‌گیرد.
زنانی که پایگاه اقتصادی خود را رها می‌کنند و وارد پیوند زناشویی می‌شوند، وقتی با خشونت مرد مواجه می‌شوند، از ترک نابسامان اجتماعی و اقتصادی بعد از آن می‌ترسند. وقتی به این نتیجه می‌رسند که حمایت فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی نخواهند داشت به اشتباه گمان می‌کنند که زندگی آنها همین است. بنابراین جهت مقابله با این نوع خشونت زنان نیاز به شبکه‌های حمایتی بیشتری از جمله حمایت خانواده‌شان دارند که باید به جای سرزنش و نصیحت از ابراز همدلی استفاده کنند.
وی یادآور شد: اگر زنان ما به حقوق خود آگاه باشند و مهارت‌های لازم جهت ارتباط موثر و بهتر باهمسر خود را داشته باشند تا حدودی می‌توانند از برخی از خشونت‌ها در امان باشند.
نظر شما