عضو هیات علمی دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی مشهد اظهار کرد: داروهای محرک سیستم عصبی مرکزی شامل فراوردهای حاوی متیل فنیدات و آمفتامین ، پتانسیل بالا برای سوءمصرف و وابستگی دارند از جمله این داروهای محرک که مورد سوء مصرف و اعتیاد قرار می گیرند می توان به دکستروآمفتامین و متیل فنیدات با نام تجاری معروف ریتالین اشاره نمود.
به گزارش گروه بهداشت و درمان خبرگزاری سلامت به نقل از وبدا،دکتر حسام الدین حسینجانی، با اشاره به اینکه داروهای محرک سیستم عصبی مرکزی موثرترین درمان اختلال بیش فعالی، کم توجهی هستند و همه آنها عملکرد تحصیلی و رفتاری کودکان مبتلا به این بیماری را بهبود می دهند به همین دلیل تجویز این داروها برای اختلال بیش فعالی کم توجهی در سالهای اخیر افزایش یافته است ، گفت: بالاترین شیوع مصرف غیر درمانی این داروها در میان جوانان 18 تا 25 سال است؛ در سالهای اخیر شاهد افزایش مصرف این داروها در میان دانشجویان به ویژه در شب های امتحان به منظور از بین بردن احساس خواب آلودگی و افزایش تمرکز جهت مطالعه مطالب درسی بیشتر هستیم.
وی ادامه داد: طبق مطالعات انجام شده در میان دانشجویان میزان شیوع مصرف محرک ها 5 تا 6 درصد تخمین زده شده است ؛ همچنین مطالعات فاکتورهای خطر برای سوء مصرف داروهای محرک عمدتا در میان نوجوانان و جوانان با محدوده سنی 12 تا 25 سال و بخصوص دانشجویان بوده است.
دکتر حسینجانی بیان کرد: مصرف داروهای محرک ممکن است موجب افزایش فشار خون، افزایش تعداد ضربان قلب، افزایش دمای بدن، سردرد، بی خوابی، بی قراری، تحریک پذیری، اضطراب، کاهش اشتها، خشکی دهان و تهوع گردد.
وی با اشاره به اینکه احتمال بروز همه این عوارض با افزایش دز این داروها بیشتر خواهد بود، حتی مواردی از سکته قلبی، سکته مغزی و مرگ ناگهانی با مصرف این داروها اتفاق افتاده است، بیان کرد: این داروها ممکن است موجب ایجاد عادت در فرد مصرف کننده شود، به طوری که فرد مصرف کننده بدون مصرف قرص قادر به درس خواندن نباشد.
عضو هیات علمی دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی مشهد بیان کرد: سوء مصرف طولانی این داروها می تواند موجب کاهش اثر بخشی و بروز تحمل به اثرات آنها شود به طوری که فرد مجبور است برای دست یابی به اثرات قبلی، دز داروی محرک مصرفی را افزایش دهد؛ بنابراین مصرف کنترل نشده دارو با ایجاد وابستگی موجب دشواری در ترک آن خواهد شد.
وی ابراز کرد: از طرف دیگر سوء مصرف طولانی مدت این دارو ها، موجب ایجاد وابستگی روان شناختی با درجات مختلفی از رفتارهای غیر طبیعی از جمله بی قراری، اضطراب، زود رنجی و پرخاشگری در فرد مصرف کننده می گردد.
دکتر حسینجانی بیان کرد: دانشجویان نباید با فریب افزایش تمرکز کوتاه مدت ناشی از این داروها به مصرف خود سرانه این داروها روی بیاورند، زیرا عوارض ناشی از آن به مراتب شدیدتر خواهد بود.
وی تاکید کرد: داشتن اطلاعات ناکافی در مورد عوارض داروهای محرک سبب شده که جوانان با تصور اینکه مصرف این داروها خطر کمی دارند به راحتی از آنها استفاده کنند به همین دلیل لازم است اطلاع رسانی مناسبی با همکاری نهادهای متولی سلامت در سطح جامعه صورت گیرد.
نظر شما