با حضور مردم و اهالی فرهنگ و ادب هرمزگان پیکر محمد علی بهمنی شاعر و غرل‌سرای نامدار در بندرعباس تشییع شد.
به گزارش گروه فرهنگ‌وهنر خبرگزاری سلامت(طبنا)صبح امروز _سه‌شنبه سیزدهم شهریور_ و با حضور حجت‌الاسلام محمد عبادی‌زاده نماینده ولی فقیه در استان هرمزگان، حجت‌الاسلام محسن ابراهیمی نماینده مردم هرمزگان در مجلس خبرگان رهبری، نمایندگان مردم بندرعباس در مجلس شورای اسلامی، جمعی از هنرمندان و اهالی شعر و ادب کشور و استان آئین تشییع پیکر شاعر، غزل‌سرا و ترانه سرای مطرح کشور در بندرعباس برگزار شد.
این آئین که با حضور پرشور مردمی همراه بود با سنج و دمام زنی و چاووش خوانی مداحان اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام آغاز شد؛ پیکر محمد علی بهمنی از بوستان دولت واقع در فضای پشت استانداری هرمزگان تا تالار شهید آوینی بندرعباس تشییع شده و برای برگزاری آئین وداع و بزرگداشت به تالار شهید آوینی منتقل شد.
محمدعلی بهمنی متولد سال ۱۳۲۱ در دزفول بود و شامگاه نهم شهریور در پی عارضه مغزی در ۸۲ سالگی از دنیا رفت؛ فریدون مشیری نخستین کسی بود که توانایی شعرگویی را در بهمنی پیدا کرد و او نخستین شعرش را در ۱۰ سالگی برای مادرش سرود و مجله «روشن فکر» در سال ۱۳۳۱ آن را چاپ کرد.
بهمنی از سال ۱۳۴۵ همکاری خود را با رادیو آغاز کرد و و برنامه صفحه شعر را با همکاری شبکه استانی خلیج فارس ارائه داد.
او از سال ۱۳۵۲ ساکن بندرعباس شد و پس از پیروزی انقلاب، به تهران آمد و مجدد در سال ۱۳۶۳ به بندرعباس عزیمت کرد.
وی یکی از توانمندترین و مؤثرترین ترانه سرایان این دوره است و تاکنون با هنرمندان بسیاری در عرصه موسیقی همکاری داشته است که از جمله شاخص‌ترین آنها زنده یاد ناصر عبدالهی است.
نخستین مجموعه بهمنی به نام «باغ لال» را انتشارات بامداد در سال ۱۳۵۱ منتشر کرد و درپی آن آثار بسیاری از وی به دست مخاطبانش رسید.
۲ مجموعه «گاهی دلم برای خودم تنگ می‌شود» و «شاعر شنیدنی است» از آثار بسیار مشهور در کارنامه بهمنی به چاپ دهم نیز رسید.
بهمنی سال ۱۳۷۸ غزل سرای نمونه کشور شد و سال ۱۳۸۵ در نخستین دوره جشنواره شعر فجر به اتفاق حسین منزوی برگزیده بخش شعر کلاسیک شد و در فهرست چهره‌های ماندگار شعر قرار گرفت.
در بین آثار بهمنی «گاهی دلم برای خودم تنگ می‌شود» در رشد غزل معاصر، مجموعه‌ای تأثیرگذار است. عشق از جمله مضمون غزل‌های اوست. بسیاری بر این عقیده‌اند که غزل‌های او وام‌دار سبک و سیاق نیما یوشیج است. آنچنان که خود او گفته بود «جسمم غزل است اما روحم همه نیمایی است؛ در آینه تلفیق این چهره تماشایی است.»
نظر شما