عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمان و متخصص پزشکی اجتماعی، گفت: زندگی شادمان در گرو برقراری ارتباطات صمیمی از دوران کودکی است و احتمال بروز آلزایمر در کسانی که در کودکی با مادرشان مانوس بوده اند، به یک سوم کاهش می یابد.
به گزارش خبرگزاری سلامت(طبنا) از کرمان؛ دکتر نوذر نخعی، گفت: ارتباطات صمیمی بیش از شهرت و پول مردم را بانشاط نگاه می دارد، همچنین بیش از طبقه اقتصادی ، اجتماعی ، ضریب هوشی و حتی ژن ، ضامن نشاط درزندگی است.
وی افزود: مطالعات نشان داده اند، که ۵۰ درصد شادمانی به ژن افراد، ۴۰ درصد به مغز و تنها ۱۰ درصد به محیط و شرایط زندگی ما وابسته است.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمان، با اشاره به مطالعه ای که در دانشگاه هاروارد صورت گرفته و در این مطالعه که ۸۵ سال طول کشیده ۷۲۴ پسر مورد پیگیری قرار گرفتند، گفت: نتیجه این مطالعه نشان داده است؛ نشاط درگرو عشق و محبت است و اینکه زندگی شادمان درگرو برقراری ارتباطات صمیمی ازدوران کودکی است و احتمال بروز آلزایمر در کسانی که درکودکی با مادرشان مانوس بوده اند به یک سوم کاهش یافته بود.
دکتر نخعی، در بخش دیگری از سخنانش به تفاوت مفاهیم شادی آنی و شادمانی و تفاوت دو هورمون دوپامین و سروتونین در مغز اشاره و اظهار کرد: کسی که شادی آنی را تجربه می کند در اثر ترشح دوپامین تنها بخش میانی مغز وی درگیر می شود، اما در شادمانی، کل مغز پس از ترشح سروتونین درگیر می شود.
وی به مقایسه تاثیر دو هورمون دوپامین و سروتونین و تاثیر آنها در روند شادی پرداخت و بیان کرد: لذت های سرخوشی مثل مصرف کافئین، الکل و موادغذایی شیرین در اثر تاثیر هورمون دوپامین حاصل می شود و ممکن است منجر به اعتیاد شود، اما در شادمانی واقعی، شادی دائمی و انتها ناپذیراست؛ لذت ها در این نوع شادمانی معنوی است و به آدمی آرامش می دهد، مانند حضور در طبیعت.
این متخصص پزشکی اجتماعی به چهارستون شادی و نشاط اشاره کرد؛ که شامل روابط اجتماعی و ارتباط با دیگران، کمک خیرخواهانه به دیگران بدون اهداف فردی و شخصی، سازگاری با مشکلات و ناملایمات و دقت و مراقبت در خصوص تغذیه است.
دکتر نخعی تاکید کرد: برای افزایش شادمانی پایدار باید به دنبال افزایش ترشح هورمون سروتونین باشیم و این امر هم بیشتر با ارتباطات موثر با حلقه اول خانواده محقق خواهد شد.
دانشگاه علوم پزشکی کرمان
نظر شما