آرتریت روماتوئید درمان نشده چه خطراتی دارد؟

آرتریت روماتوئید باعث التهاب مفاصل و پیرامون آن خصوصا در دست‌ها و انگشتان می‌شود. علائم آرتریت روماتوئید شامل قرمزی، تورم، درد مفاصل و کاهش حرکت‌پذیری و انعطاف‌پذیری می‌شود.

آرتریت روماتوئید یک بیماری پیش‌رونده است و به همین دلیل علائم به مرور بدتر می‌شوند. این بیماری در صورتی که درمان نشود، می‌تواند باعث آسیب به مفاصل شده و مشکلات جدی برای اندام‌های اصلی ایجاد کند. اما راهکارهای درمانی متعددی وجود دارند و درمان مناسب برای کنترل پیشرفت آرتریت روماتوئید ضررویست.

علت آرتریت روماتوئید چیست؟

آرتریت روماتوئید یک بیماری خودایمنی است. سیستم ایمنی شما قرار است به عوامل خارجی در بدنتان حمله کند، مانند باکتری‌ها و ویروس‌ها و این کار را از طریق ایجاد التهاب انجام می‌دهد. در یک بیماری خودایمنی، سیستم ایمنی اشتباها التهاب را در بافت‌های سالم بدن ایجاد می‌کند. سیستم ایمنی، التهاب زیادی در مفاصل برپا می‌کند که سبب درد و تورمشان می‌شود. اگر این التهاب طولانی شود، به مفاصل آسیب می‌زند. علت دقیق آرتریت روماتوئید هنوز مشخص نیست اما شواهد نشان می‌دهند که این بیماری جنبه‌ی ژنتیکی دارد.

اثرات بلندمدت آرتریت روماتوئید

با پیشرفت آرتریت روماتوئید، درد و التهاب علاوه بر دست‌ها به سایر مفاصل بدن نیز می‌رسد که شامل موارد زیر می‌شود:

. مچ‌ها، آرنج‌ها و شانه‌ها

. زانوها و لگن و قوزک پا

. فضای بین مهره‌ای در ستون فقرات

. قفسه سینه

اگر آرتریت روماتوئید تحت درمان قرار نگیرد، آسیب بلندمدت آن به مفاصل می‌تواند قابل توجه باشد. بافت فیبروز می‌تواند در اطراف مفاصل تشکیل شده و استخوان‌ها به هم فشرده شوند. این اتفاق بدشکلی مفصل ایجاد کرده و حرکت‌پذیری مفصل را از بین می‌برد. البته معمولا دست‌ها تحت تاثیر قرار می‌گیرند و از دست دادن حرکت‌پذیری مفاصل می‌تواند کیفیت زندگی را به میزان زیادی کاهش دهد.

دیگر عوارض

وقتی آرتریت روماتوئید به خوبی مداوا نشود، عوارض جدی در اندام‌های اصلی بدن مانند پوست و قلب و ریه و کلیه‌ها ایجاد می‌کند.

اثرات آرتریت روماتوئید بر پوست

همان واکنش ایمنی که به مفاصل حمله‌ور می‌شود به پوست نیز حمله می‌کند. کهیر در موارد درمان نشده‌ی آرتریت روماتوئید شایع است و تاول‌ها و برآمدگی‌های بافت التهابی در زیر پوست ایجاد می‌شوند که به آن‌ها نودول می‌گویند.

اثرات آرتریت روماتوئید بر قلب

آرتریت روماتوئید درمان نشده می‌تواند باعث شود التهاب به رگ‌های خونی رسیده و آن‌ها را تنگ و باریک کند. در نتیجه در عروق و رگ‌های ریزتر خونی، لخته خون و انسداد ایجاد می‌شود. این انسدادها می‌تواند احتمال حمله قلبی و سکته مغزی را افزایش دهند. آرتریت روماتوئید می‌تواند موجب پریکاردیت یا التهاب پرده پریکارد که قلب را احاطه کرده شود.

اثرات آرتریت روماتوئید بر قلب

مشکلات ریوی که نتیجه‌ی آرتریت روماتوئید درمان نشده‌اند:

. بافت زخم که در اثر التهاب طولانی‌مدت و به‌مرور ایجاد می‌شود. این بافت می‌تواند مشکلات تنفسی، سرفه‌های مزمن و خستگی ایجاد کند.

. نودول‌های روماتیسمی در ریه‌ها، مشابه نودول‌هایی که در زیر پوست ظاهر می‌شوند. گاهی این نودول‌ها پاره شده و باعث جمع شدن ریه می‌شوند.

. پلورال افیوژن یا التهاب بافت اطراف ریه. ممکن است مایعات بین لایه‌های پلورا تجمع کرده و منجر به مشکلات تنفسی و درد شوند.

اثرات آرتریت روماتوئید بر کلیه‌ها

تحقیقات نشان می‌دهد افرادی که آرتریت روماتوئید دارند تقریبا ۲۵ درصد بیشتر در معرض بیماری کلیوی‌اند. ترکیبی از اثر التهاب، عوارض جانبی داروها و دیگر عوامل می‌تواند منجر به مشکلات کلیوی شود. به همین دلیل لازم است پزشک، عملکرد کلیه‌ها را به طور منظم کنترل نماید.

برنامه‌ی درمانی آرتریت روماتوئید

وقتی پزشک تشخیص دهد که آرتریت روماتوئید دارید، داروهای ضدروماتیسم را برایتان تجویز می‌کند. این داروها که شامل داروهای بیولوژیکی جدیدتر می‌شوند می‌توانند در کاهش روند بیماری و یا حتی متوقف کردن این روند بی‌نهایت موثر باشند. دیگر درمان‌هایی که پزشک ممکن است توصیه کند شامل تجویز داروهای دیگر، مسکن‌های بدون نسخه مانند ایبوپروفن و ناپروکسن، و ورزش منظم یا فیزیوتراپی می‌شود.

پیگیری درمان

با توجه عوارض جدی و متعددی که آرتریت روماتوئید درمان نشده خواهد داشت، خیلی مهم است که پیگیر برنامه‌ی درمانی‌تان باشید. اگر سوال یا نگرانی در مورد جنبه‌های درمانتان دارید حتما آن را با پزشک مطرح کنید.

زندگی با آرتریت روماتوئید

لازم است بیشتر اوقات فعالیت بدنی داشته باشید؛ اما گاهی وقتی علائم شعله‌ور می‌شوند باید فعالیت‌هایتان را کم کنید. به طورکلی زمانی که مفاصل ملتهب‌اند یا احساس خستگی می‌کنید، استراحت مفید خواهد بود. در این زمان، حرکات ملایم ورزشی مانند تمرینات کششی انجام دهید تا مفاصلتان نرم و منعطف بمانند.

وقتی احساس بهتری داشتید می‌توانید تمرینات هوازی با شدت کم انجام دهید، مثلا پیاده‌روی و تمرینات مناسب قدرتی. این کار به سلامت عمومی شما کمک می‌کند و از فشار وارد بر مفاصلتان می‌کاهد.

اینکه بفهمید یک بیماری مزمن دارید می‌تواند زندگی‌تان را تغییر دهد و حتی گاهی شما را نگران و افسرده کند؛ اما خوشبختانه با توجه به یافته‌های جدید علمی و پیشرفت‌هایی که در درمان حاصل شده، اگر برنامه‌ی درمانی مناسب را در پیش بگیرید می‌توانید تدریجا به احساس بهتری برسید، سطح انرژی‌تان را بالا ببرید و عملکرد مفاصلتان را تقویت کنید.

منبع:تبیان