سهم تقصیر عابرین پیاده در تصادفات شهر تهران

به گزارش  گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری سلامت به نقل از روابط عمومی شبکه پنج سیما،سرهنگ جوانبخت افزود : عابرین پیاده در بزرگراهها نباید تردد نمایند ولی متاسفانه نه تنها تردد دارند بلکه تردد آنها غیر ایمن است و منجر به وقوع 43 درصد از تصادفات گردیده است .

کارشناس تصادفات پلیس راهور تهران بزرگ گفت : در بحث تصادفات ما دو قشر را در  دو طیف وسیع داریم که اول کودکان هستند و خردسالان و از سوی دیگر افراد میان سال به خاطر شرایط جسمی و ویژگیهایی که دارند قرار دارند .

وی افزود  : برخی  افراد مسن تعلل در حرکت دارند و به موقع تصمیم نمیگیرند و گاهی موقع ها ملاخظه کردید که یک فرد سالمند یک مسیری را طی می کند و ناگهان یک گام به عقب بر می دارد و این تعلل در تصمیم گیری باعث بروز حوادث می گردد .

جوانبخت ادامه داد : برخی افراد سالمند برای خرید ، صبح های زود از منزل خارج می شوند که در آن موقع نور  و روشنایی خوب نیست و بحث  مهم در تصادفات عابرین پیاده خوب دیده شدن این افراد توسط رانندگان  است

این کارشناس تصادفات اشاره داشت  : رانندگان نباید فکر کنند که باید آنها دیده شوند بلکه البته می بایست خوب ببینند و افراد و عابرین پیاده را به خوبی در حین رانندگی شناسایی نمایند تا با آنها برخوردی صورت نگیرد .

سرهنگ جوانبخت  ادامه داد : وقتی تصادفی روی می دهد راننده می گوید که عابر پیاده را ندیده است و وقتی که با وی برخورد کردم متوجه حضور او شد و این در حالی است که آن عابر پیاده فکر می کند که دیده می شود ولی وقتی در جایگاه راننده قرار می گیرید و در بحث  نورها و انعکاس هایی که وجود دارد قرار می گیرید باید عابر پیاده در نقطه ای قرار بگیرد که توسط راننده به صورت کامل رویت شود که این موضوع می تواند تصادفات را بشدت کاهش دهد .

وی افزود : ترددهای عرضی ناایمن یکی از عوامل بروز تصادفات عابرین پیاده است  این در حالی است که همه امکانات در آن محل برای تردد عابر نصب و اجرا گردیده است و عابرین می بایست تردد خود را از روی پلهای عابر پیاده انجام دهند و یکی از  صحنه های دردناک را که ما شاهد هستیم همین است که پل مکانیزه و همه امکانات آماده تردد عابر از پل بوده که عابر پیاده عزیز پریدن متاسفانه پریدن و از روی گاردریل ها و تردد از عرض بزرگراه را انتخاب کرده است .

سرهنگ جوانبخت گفت : همکاران بنده وقتی در صحنه تصادف حاضر می شوند و علت های وقوع تصادف را بررسی می کنند و یک سری زنجیره های علل ها را به یکدیگر وصل می کنند برخی اوقات ما به این نتیجه می رسیم که عابر پیاده ای  که در فاصله 50 تا 150 متری یک پل که برای تردد وی در نظر گرفته شده تصادف کرده و تردد عرضی را انتخاب کرده در واقع عابر پیاده مقصر است

وی در پایان به عابرین پیاده توصیه کرد که  با اتخاذ یک تصمیم درست و به موقع از تصادفات جلوگیری کرده و وقتی گذرگاه عابر پیاده ایمن وجود دارد و وقتی پل عابر پیاده وجود دارد از آن استفاده کرده و  حتما از این  گذرگاههای عابرین پیاده تردد نمایند و تردد ایمن و با آرامش را انتخاب نموده که بهترین انتخاب است  .