به گزارش گروه بهداشت و درمان طبنا(خبرگزاری سلامت) به نقل از MedicalNewsToday، همه‌گیری ها در شکل گیری تاریخ بشر در دوران‌های مختلف نقش داشته اند. معدودی از مردم که امروز این مطلب را می خوانند، شیوع این بیماری‌ها را به خاطر می آورند، اما تاریخ به ما نشان می دهد که اگرچه مشکل بزرگی‌است اما آنچه اکنون ما در حال تجربه آن هستیم چیز غیر عادی نیست.
اول، برای شفاف سازی معنی همه‌گیری را بررسی می‌کنیم. سازمان بهداشت جهانی (WHO) بیماری همه گیر را به عنوان شیوع بیماری‌ای جدید در سراسر جهان تعریف می کند.
با پیشرفت های گسترده در درمان، اطلاعات، قابلیت های تشخیصی و نظارت در کشورهای غربی، به راحتی می توان فراموش کرد که متخصصان هنوز HIV را به عنوان یک بیماری همه گیر را طبقه بندی می کنند.
از اوایل دهه 1980، اچ آی وی جان بیش از 32 میلیون نفر را گرفته است. در پایان سال 2018، حدود 37.9 میلیون نفر به HIV مبتلا بودند.
اگرچه ویروس HIV نیز ناشی از ویروس است، اما بین دو بیماری در حال حاضر تفاوت های چشمگیری وجود دارد. واضح ترین تفاوت وسیله انتقال آنها است. بر خلاف SARS-CoV-2، ویروسی که باعث کووید-19 می شود، HIV نمی تواند از طریق سرفه و عطسه منتقل شود.
به طور مقایسه ای، کووید-19 بسیار راحت تر در جوامع پخش می شود. طی چند هفته، SARS-CoV-2 به جز قطب جنوب به همه قاره های کره زمین شیوع پیدا کرده است.
تفاوت مهم دیگر این است که در حال حاضر هیچ دارویی که بتواند کووید-19 را درمان یا از آن جلوگیری کند وجود ندارد. اگرچه هیچ واکسنی برای HIV وجود ندارد اما به لطف داروهای ضد ویروسی، افرادی که به داروها دسترسی دارند اکنون می توانند زندگی طولانی و سالم داشته باشند.
2009 تا 2010: آنفولانزای خوکی H1N1
درسهایی که باید یاد بگیریم تا با کووید-19 مقابله کنیم
از سال 1981تا حال حاضر: HIV
با پیشرفت های گسترده در درمان، اطلاعات، قابلیت های تشخیصی و نظارت در کشورهای غربی، به راحتی می توان فراموش کرد که متخصصان هنوز HIV را به عنوان یک بیماری همه گیر را طبقه بندی می کنند.
از اوایل دهه 1980، اچ آی وی جان بیش از 32 میلیون نفر را گرفته است. در پایان سال 2018، حدود 37.9 میلیون نفر به HIV مبتلا بودند.
اگرچه ویروس HIV نیز ناشی از ویروس است، اما بین دو بیماری در حال حاضر تفاوت های چشمگیری وجود دارد. واضح ترین تفاوت وسیله انتقال آنها است. بر خلاف SARS-CoV-2، ویروسی که باعث کووید-19 می شود، HIV نمی تواند از طریق سرفه و عطسه منتقل شود.
به طور مقایسه ای، کووید-19 بسیار راحت تر در جوامع پخش می شود. طی چند هفته، SARS-CoV-2 به جز قطب جنوب به همه قاره های کره زمین شیوع پیدا کرده است.
تفاوت مهم دیگر این است که در حال حاضر هیچ دارویی که بتواند کووید-19 را درمان یا از آن جلوگیری کند وجود ندارد. اگرچه هیچ واکسنی برای HIV وجود ندارد اما به لطف داروهای ضد ویروسی، افرادی که به داروها دسترسی دارند اکنون می توانند زندگی طولانی و سالم داشته باشند.
2009 تا 2010: آنفولانزای خوکی H1N1
طبق مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها(CDC)، بین آوریل 2009 و آوریل 2010 همه گیری آنفولانزای خوکی 60.8 میلیون نفر را تحت تأثیر قرار داده است. همچنین حدود دویست‌وهفتاد‌وچهارهزار و سیصد‌و چهار نفر(274304) در بیمارستان بستری شده و 12 هزار و 469 کشته وجود داشته است.
هر دو آنفلوانزای خوکی و کروناویروس جدید باعث علائمی مانند تب، لرز، سرفه و سردرد می شوند.
مانند SARS-CoV-2، ویروس آنفولانزای خوکی(H1N1) pdm09 نیز با سایر نژادها تفاوت معنی داری داشت. این بدان معنی بود که اکثر مردم مصونیت طبیعی نداشتند.
جالب توجه است که با این حال، برخی از افراد مسن تر ایمنی دارند، که نشان می دهد (H1N1) pdm09 یا بیماری‌های مشابه ممکن است چند دهه قبل تعداد زیادی از افراد را آلوده کرده باشد. به دلیل این مصونیت، 80 درصد تلفات در افراد جوانتر از 65 سال رخ داده است.
این مورد با SARS-CoV-2 صدق نمی کند. به نظر می رسد همه گروه های سنی به همان اندازه احتمال ابتلا به آن را دارند و افراد مسن بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند. این امکان وجود دارد که گروه های خاصی از مردم در برابر SARS-CoV-2 میزانی مصونیت داشته باشند، اما محققان هنوز چنین گروهی را مشخص نکرده اند.
میزان مرگ و میر کلی آنفولانزای خوکی در حدود 0.02٪ بود. طبق برآوردهای اخیر، که احتمالاً با پیشرفت همه گیری تغییر خواهد کرد. این میزان تا حدودی پایین تر از کووید-19 است. همچنین، آنفولانزای خوکی نسبت به کووید-19 کمتر مسری بود.
تعداد تولید مثل اولیه آنفولانزای خوکی 1.4 تا 1.6 است. این بدان معنی است که هر فرد مبتلا به آنفولانزای خوکی احتمالاً ویروس را به طور متوسط به 1.4 تا 1.6 نفر منتقل می کند. در مقابل، دانشمندان معتقدند که تولیدمثل کووید-19 بین 2 تا 2.5 یا شاید بالاتر باشد.
درسهایی که باید یاد بگیریم تا با کووید-19 مقابله کنیم
اگرچه بین همه گیری های فوق و کووید-19 تفاوت های معنی داری وجود دارد، اما برخی از احتکارهای اصلی در اینجا وجود دارد.
نظارت مهم است. باید بدانیم چه کسی تحت تأثیر قرار گرفته و چه کسی تحت تأثیر قرار خواهد گرفت. در واقع، انجام آزمایش برای درک ما از کووید-19 و چگونگی کند کردن پیشرفت آن، مهم است.
ما همچنین آموخته ایم که اقداماتی همچون فاصله گذاری اجتماعی و قرنطینه در کنترل ویروس نقش مهمی را ایفا می‌کنند.
این ممکن است کمی تسلی بخش باشد، اما ممکن است به بعضی از ما از نظر روانشناختی کمک کند تا به یاد داشته باشیم که ما تنها انسان هایی نیستیم که چنین مشکلاتی را تجربه کرده‌ایم و قطعا ما آخرین هم نخواهیم بود.
همچنین مهم است تا به یاد داشته باشید که همه گیری ها به پایان می رسند و این که علم و پزشکی مدرن می توانند نیروهای خوبی برای موفقیت باشند. ما دیگر در قرون تاریک زندگی نمی کنیم. امروز بهتر از گذشته درباره‌ی چگونگی جلوگیری از این بیماری‌ها اطلاع و تجهیزات داریم.
نظر شما