به گزارش طبنا(خبرگزاری سلامت) از مدیکالنیوزتودی، گفتن و شنیدن داستانها، تفریح جذابی است که در تمام فرهنگها وجود دارد. از داستانهای جنایی گرفته تا قصههای موقع خواب، از افسانههای باستان تا حکایتهای عاشقانه، انسان همیشه از خواندن و شنیدن این داستانها لذت برده است.
اخیرا محققان با بررسی مغز انسان، متوجه شدند که تاثیر استفاده از داستانها روی مغز بسیار پیچیدهتر است. هنگام درک یک داستان و مفهوم آن و تعامل علل و معلول موجود در آن، نوعی ورزش شناختی در مغز انسان رخ میدهد و البته به نظر میرسد که مغز این کار را بدون تلاش و زحمتی انجام میدهد.
عصب شناسان چگونگی درک قطعه های کوچکتر زبانی- مانند کلمات و جملات- توسط مغز را به خوبی شناختهاند. اما هنوز دقیقا نمیدانند که مغز یک روایت را چگونه درک میکند.
این محققان، با هدایت مرتضی دهقانی، در بررسی این موضوع ، روی 90 داوطلب آمریکایی، چینی و ایرانی بررسی کردند و از مغز آنها هنگام خواندن داستانهای مختلف، اسکنهای ام آی آر گرفتند. آنها متوجه شدند که حتی با وجود خواندن یک داستان به سه زبان مختلف، در مغز داوطلبان، واکنشهای یکسانی رخ داد و نواحی مختلف مغز از جمله، قشرقدامی، لب پاریتال پایینی، قشر حلقوی قدامی مخ، تشکیل هیپوکامپ و قشر گیجگاهی جانبی، به کار گرفته میشوند.
به گزارش طبنا، یافتههای فعلی و گذشته نشان میدهد که این ورزش مغزی، روی نحوه تفکر ما و ارتباط مسائل به گذشته، حال و آینده و روابطمان با دیگران تاثیر میگذارد و داستانها میتوانند در عمق طبیعت وجودمان نفوذ کرده و باعث شوند که آنها را به خوبی درک کنیم.
مترجم: نادیا زکالوند
نظر شما