دکتر محمدرضا صفری‌نژاد در گفت‌وگو با طبنا (خبرگزاری سلامت)، با تاکید بر اینکه صرف کاهش میل جنسی دلیل بر بیماری نیست، اضافه کرد: برای داشتن میل جنسی طبیعی باید سیستم هورمونی، عروقی، عصبی، روانی، عضلانی و ایمنی فرد سالم با عملکرد هماهنگ باشد.
وی ادامه داد: زمانی کاهش میل جنسی بیماری تلقی می‌شود که زمینه آزار و اذیت افراد را فراهم سازد. میل جنسی در خانم‌ها رابطه مستقیم با هورمون‌های زنانه و هورمون مردانه (تستوسترون) دارد.
این جراح و متخصص بیماری‌های کلیه و مجاری ادراری با بیان اینکه در خانم‌های یائسه هر دو هورمون رو به کاهش می‌گذارند و شیوع کاهش میل جنسی بیشتر است، تصریح کرد: میل جنسی در خانم‌ها با میزان هورمون تستوسترون خون رابطه مستقیم دارد و در خانم‌ها 50 درصد هورمون تستوسترون خون از سوی تخمدان‌ها ترشح می‌شود. در خانم‌هایی که به‌طور طبیعی یائسه می‌شوند، بعد از یائسگی تخمدان‌ها هنوز مقداری هورمون تستوسترون ترشح می‌کنند ولی در خانم‌هایی که به علت جراحی و برداشتن هر دو تخمدان یائسه می‌شوند، هورمون تستوسترون با منشاء تخمدان دیگر وجود نخواهد داشت.
وی اضافه کرد: بنابراین مشکل کاهش میل جنسی در خانم‌هایی که توسط جراحی برداشتن تخمدان‌ها یائسه می‌شوند، بیشتر از یائسگی طبیعی است. شایع‌ترین علل بیولوژیک کاهش میل جنسی در خانم‌ها، اختلالات هورمونی، افسردگی و بعضی بیماری‌های جسمی‌دیگر مانند ام‌اس است. کاهش هورمون تستوسترون و استروژن و افزایش هورمون پرولاکتین، سبب کاهش میل جنسی در خانم‌ها می‌شود.
صفری‌نژاد با تاکید بر اینکه در خانم‌های جوان قبل از سن یائسگی، شایع‌ترین علت بیولوژیک کاهش میل جنسی برداشتن تخمدان‌ها توسط جراحی است، افزود: اختلالات جنسی در خانم‌ها به 6 دسته بزرگ تقسیم می‌شوند که یکی از آنها کاهش میل جنسی است. باید توجه داشت که کاهش میل جنسی ممکن است ثانویه به یک اختلال جنسی دیگر باشد. به عنوان مثال خانمی که هنگام رابطه زناشوئی دچار درد می‌شود، کم کم تمایل به برقراری رابطه جنسی در وی کاهش می‌یابد یا خانمی که بنا به عللی رابطه عاطفی خوب با همسر خود ندارد اصولا دچار برانگیختگی جنسی نمی‌شود و در دراز مدت دچار کاهش میل جنسی خواهد شد.
نظر شما