کد خبر: تجاوز-و-علل-روانشناختی-و-روانشناسی-آن
۱۰ شهریور ۱۳۹۸، ۱۳:۱۴

تجاوز و زنان

تجاوز(Rape) یکی از معضلات مهم در محیط های اجتماعی است متاسفانه درصد زیادی از دختران گزارش می کنند که بعد از امتناع از تماس جنسی برای مرد، تجربه ی استفاده از زور، تهدید، یا صدمه ی جسمی را داشته اند. پس تجاوز وخیم تر از آن چیزی است که به نظر میرسد. با اینکه مردان نیز می توان قربانی تعرضات جنسی باشند، بحث فعلی ما متوجه زنان است، چرا که بیش از ۹۰ درصد تجاوزها به دست مردان علیه زنان اتفاق میافتد. زنان جوان و دختران بیشتر احتمال دارد که قربانی تجاوز شوند تا زنان بزرگتر. بیشتر تجاوزها توسط افرادی صورت می گیرد که با قربانی زن آشناست. درصد زیادی از تجاوزها با مسمویت (ناشی از مصرف مواد) همراه هستند . احتمال اینکه متجاوز قربانی خویش را بکشد، نیز وجود دارد است. بسیاری از زنانی که مورد تجاوز قرار می گیرند، در هفته ی بعد از حمله، نشانه های اضطراب را در خود احساس می کنند، و دست کم یک سوم آنان دچار PTSD (اختلال استرس پس از سانحه) خواهند شد. تجاوز و علل روانشناختی و روانشناسی آن

فرد متجاوز: شناخت علل تجاوز

آیا فرد متجاوز در وهله ی اول کســـی است کـــه میخواهد با ترساندن و تعرض، به احساس سلطه و تحقیر یک زن دست یابد؟ آیا او یک مرد بیش از اندازه بی دست و پا یا با یک عزت نفس شکننده است که پس از ناخرسندی و طرد شدن در کار یا عشق، احساس بی کفایتی می کند و تقاص خویش را از یک غریبهٔ ناراضی می گیرد؟ کدام دسته ویژگیها، انسانهای متجاوز را از دیگران متمایز میسازد؟ هیچ تشخیصی برای گرایش به تجاوز وجود ندارد. چندین صفت به چشم می خورند که ظاهراً در میان متجاوزان در حد بالایی قرار دارند. مردان پرخاشگر جنسی معمولاً ویژگی های شخصیت جامعه ستیز و تکانشی(افرادی که احساسات و رفتار خود را بدون فکر قبلی بروز می دهند) را نشان میدهند. بسیاری از متجاوزان در حدی غیرعادی نسبت به زنان احساس خصومت شدید می کنند. سایر بررسی ها نشان داده اند که متجاوزان معمولاً در برابر تصاویر مربوط به فعالیت جنسی اجباری، برانگیختگی جنسی بیشتری نشان میدهند تا مجرمان غیرجنسی. بعضی از متجاوزان به نظر می رسد که فرق میان دوستانه رفتار کردن و اغواگر بودن را نمیدانند و در فهم درست علایمی که یک زن میفرستد و در آنها غیرمستقیم ابراز می دارد که دوست دارد طرف مقابلش دست از عمل خویش بردارد، دچار مشکل هستند . در یک زمینه یابی جامعه نگر بزرگ، مردانی که به زنان تعرض جنسی میکردند، ۳/۵ برابر کسانی که چنین رفتاری نداشتند، احتمال داشت بدکاری نعوظی خود را گزارش کنند. همچنین، به نظر می رسد که متجاوزان از میل جنسی بالایی برخوردار باشند. همچنین، داده هایی در دست است که نشان میدهند، مشاهده ی نمایشهای خشونت علیه زنان حتی در فیلمها، میتواند مردان را به این نقطه نظر برساند که خشونت امری قابل قبول است. پژوهش ها نشان دهنده ی آن است که فیلم هایی حاوی زنهایی که از روابط جنسی خشن لذت می برند، میتواند مشوق تجاوز شود. درمان های روانشناسی متعددی برای این قبیل افراد وجود دارد. در بررسی های فراوانی افراد متجاوز را پس از درمان مورد مطالعه قرار دادند. ۲۰ درصد آنهایی که در گروه درمان قرار داشتند، در خلال ۵ سال بعدی مرتکب جرم شدند، در حالی که در گروه فاقد درمان، این میزان برابر با ۲۹ درصد بود. با اینکه این یافته ها شاید دلسرد کننده به نظر برسند، برای مسایل دشواری از این قبیل، هرگونه نفعی که حاصل شود، حائز اهمیت خواهد بود.

چرا آمار گزارش شده تجاوز کم تر از میزان واقعی آن است؟

برآورد می شود که کمتر از نیمی از تجاوزها گزارش می شوند. مصاحبه با نیم میلیون زن حاکی از آن است که بی رغبتی در گزارش تجاوز، محصول سه علت است:
  1. اینکه تجاوز یک موضوع خصوصی تلقی می شود
  2. ترس از تلافی های شخص متجاوز یا خانواده و رفقای او
  3. اعتقاد به اینکه پلیس بی توجه است

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha