متین نصری روانشناس در گفت‌وگو با خبرنگار بهداشت و درمان خبرگزاری سلامت با اشاره به اختلالات تغذیه و خوردن در دوران شیرخوارگی و اوایل کودکی اظهار داشت: این اختلالات شامل علائم پایدار مصرف ناکافی غذا، برگرداندن مکرر و جویدن مجدد غذا یا بلع مکرر مواد غیرخوراکی است.

وی افزود: از آنجا که کودکان برای تغذیه و تامین مواد غذایی به والدین یا مراقبان خود وابسته هستند این اختلالات تا حدودی بازتاب تعامل والد و کودک است.

این استاد دانشگاه در مورد شیوع اختلالات خوردن در کودکان، گفت: در این خصوص داده های چندانی وجود ندارد اما روش های درمانی برای اختلال وجود دارد که باید مورد توجه والدین قرار گیرد.

نصری با بیان اینکه درمان اختلال خوردن اغلب ترکیبی از آموزش فنون رفتاری است، تصریح کرد: گاهی ارزیابی رفتار مادر و کودک نقائصی را نشان می‌دهد که می‌تواند به درمانگر برای بهبود اختلال کمک شایانی کند.

وی ادامه داد: در واقع بررسی رفتار مادر و کودک نشان می دهد در بسیاری از مواقع این الگوی رفتاری صرفا یک رفتار انگیزشی است؛ گاهی درگیر بودن مادر در تعارضات زناشویی باعث شده که مادر به کودک توجه کافی نداشته و کودک برای جلب توجه مادر از خوردن غذا یا مصرف غذا به صورت نامتعارف استفاده کند.

به گفته این روانشناس؛ این عوامل منجر به عدم ارضا عاطفی و تحریک ناکافی هیجانی کودک شده و موجب می شود که او ارضای عاطفی خود را به گونه ای دیگر که سبب شکل گیری رفتارهای ناپخته می شود انجام دهد.

نصری با اشاره به اینکه باید توجه داشت که در کودکان دارای بهره هوشی طبیعی اختلال خوردن با پیشرفت سن برطرف می شود، خاطرنشان کرد: اما در بسیاری از کودکان نیازمند مداخلات روانشناسی هستیم، چراکه صرف برطرف شدن اختلال خوردن موضوع ما نیست بلکه اختلالات رفتاری که به دنبال آن کودک تجربه می کند باعث می شود که به این موضوع، بیش از یک اختلال ساده توجه داشته باشیم.

گفت‌وگو: مینا افسریان