خبرگزاری سلامت: بر اساس آمار سازمان بهداشت جهانی و یونیسف، تعداد کودکان کار حدود ۲۵۰ میلیون نفر بین سنین ۱۴-۵ سال اعلام شده و لیکن در کشور ما، آمار دقیقی در این خصوص وجود ندارد.
کار کودک یکی از مصادیق کودک آزاری است و طبق ماده ۷۹ قانون کار در ایران، به کار گماردن افراد کمتر از ۱۵ سال، چه دختر و چه پسر، ممنوع میباشد.
دکتر حبیبالله مسعودی فرید معاون اجتماعی سازمان بهزیستی کشور به خبرنگار اجتماعی خبرگزاری سلامت گفت: طبق تعریف جهانی قانون کار که مورد تایید کنوانسیونهای بینالمللی است، وادار کردن کودکان کمتر از ۱۵ سال به کار ممنوع بوده و در فاصله سنی ۱۸-۱۵ سال نباید به گونهای باشد که اثر سوء بر روند رشد و سلامت کودک داشته باشد.
مسعودی فرید با تاکید بر اینکه خلاف این موضوع مصداق بارز کودک آزاری به شمار میآید، افزود: علاوه بر کودکان خیابانی، تعداد بسیاری در کارگاهها مشغول به کار هستند که از دید ما پنهان است..
وی با بیان اینکه اولین قدم بررسی شرایط کودک و خانواده وی است، اذعان داشت: به محض مشاهده موردی مبنی بر بد سرپرست بودن خانواده، مراتب به مقام قضایی اعلام و هماهنگی جهت جدایی کودک از خانواده انجام میشود. تنها اشکال کار، طولانی بودن فرآیند اطلاعرسانی به قاضی و صدور حکم می باشد.
این مقام مسؤل توضیح داد: بارها مشاهده شده است خانواده به محض اطلاع از اینکه اقدامات قضایی در حال انجام است، نقل مکان میکنند و تمام تلاشهای ما عملا بینتیجه میماند. به همین دلیل ضروری است واحدهای ویژه کودک آزاری در دادگاهها ایجاد و پروندههای مربوطه خارج از نوبت رسیدگی شود.
مسعودی فرید با تاکید بر اینکه قصد نداریم مقابل خانوادهها بایستیم، کودک آزاری را جرمی عمومی عنوان کرد که نیاز به شاکی خصوصی ندارد و تصریح کرد: بهتر است قاضی به گزارش مددکاران سازمان بهزیستی اعتماد کنند و در قدم اول رای به جدایی کودکان بدسرپرست از خانواده داده شود و پس از بررسیهای لازم، حکم نهایی اعلام گردد.
وی متذکر شد: مساله مهم برای نجات این کودکان، زمان است.
در پایان ذکر این نکته ضروری است که اگرچه سازمان بهزیستی مسؤل ساماندهی و توانمندسازی کودکان کار به شمار میآید، لیکن در صورت همکاری سایر سازمانهای مرتبط قطعا شرایط بهتری برای این کودکان رقم میخورد.
کد خبرنگار: 41025
نظر شما