به گزارش طبنا(خبرگزاری سلامت)، برخلاف ترس معمولی که واکنشی زودگذر و طبیعی به یک عامل خطرناک خارجی است، هراس بیشتر، ترس از قرار گرفتن در یک موقعیت خطرناک است مانند ترس از پرواز یا ماشینسواری. در برخی موارد، فرد هرگز در تماس با چیزی که از آن میترسد نبوده است.
هراسزدگی، ترس نامعقول و شدید از یک موضوع، یک موقعیت یا یک شی است. در واقع با اینکه فرد میداند ترسش نامعقول است ولی توانایی کنترل آن را ندارد و اگر در معرض آنچه که از آن هراس دارد، قرار بگیرد موجی از اضطراب، ترس شدید و حتی وحشتزدگی بر او چیره میشود و این تجربه چنان برایش ناخوشایند است که سعی میکند همیشه از آن مورد هراسآور دوری کند.
در میان اختلال اضطراب، فوبیاها از همه شایعترند. هراسهای بیمارگونه شایعترین اختلال روانشناختی در میان زنان و دومین اختلال شایع در میان مردان سنین بالای ۲۵ سال است.
ترس یک واکنش طبیعی بشر هنگام مواجهه با خطر است که هدف محافظتی دارد. هنگام مواجهه با خطر، دستگاه عصبی سمپاتیک با ترشح آدرنالین آمادگی مبارزه یا فرار را ایجاد میکند. آدرنالین موجب افزایش ضربان قلب و جریان خون در عضلات بدن میشود و در نتیجه فرد میتواند در شرایط اضطراری بهتر عکسالعمل نشان دهد.
همچنین میزان قند خون نیز بالا میرود. در چنین شرایطی، جسم و روح آماده عمل است. پس در موقعیتهای خطرناک، ترس، طبیعی و حتی مفید است. اما فوبیا، ترس بیمارگونهای است که به شدت مبالغهآمیز و حتی توهمیاست.
علت واقعی این اختلال ناشناختهاست. علت احتمالی آن عبارت است از یک واکنش یادگرفته شده (ساخته شده در ذهن) مثلا ناشی از تماس با فرد دیگری دارای ترس مشابه یا داشتن تجربه یک ترس اولیه که همراه با یک شی یا موقعیت خاص بوده است. یکی از عللی که میتواند عامل ترس موهومی باشد تجربهای در دوران کودکی و ترسی که در ضمیر ناهشیار شخص پنهان است.
درمان
درمانی فوبیا معمولا ترکیبی از روان درمانی و دارودرمانی است. درمان با داروهای ضداضطراب مانند بنزودیازپینها، بتابلاکرها و مهارکنندههای مونو آمینو اکسیداز و سایر داروها مانند بوسپیرون و رواندرمانی است.
روان درمانی به یکی از چهار شیوه حساسیتزدایی منظم، سرمشقگیری و تنش کاربردی انجام میگیرد. همچنین میتوان از نوروفیدبک و بیوفیدبک نیز در درمان غیردارویی هراس به عنوان روش مکمل دارو درمانی یا در موارد مقاوم به درمان دارویی استفاده کرد.
نظر شما