ویدا معظمی در گفتگو با طبنا(خبرگزاری سلامت)، درباره آسیب کم شنوایی و مشکلات آن گفت: بعضی از روانشناسان معتقدند کم شنوایی سخت ترین نوع معلولیت است. چون افراد ناشنوا یا کم شنوا برای ارتباط برقرار کردن با جهان اطراف که مهمترین بخش زندگی است، دچار مشکل میشوند. همچنین برقراری ارتباط برای افراد عادی هم دشوار است. افراد کم شنوایی که سن شان بالاتر است با زبان اشاره صحبت میکنند، بنابراین فهمیدن حرفهای آنان بسیار سخت است علاوه بر آن افراد عادی نمیتوانند حس این افراد را متوجه شوند. لب خوانی هم برای اکثر مردم خیلی سخت است و برای ما هم لب خوانی و درک افراد عادی بسیار دشوار است.
این هنرمند ناشنوا درباره تحصیل این افراد و مشکلات آن برای ناشنوایان و نظام آموزشی بیان کرد: یکی از بزرگترین مشکلات افراد کم شنوا تحصیل از مقطع ابتدایی تا سطوح بالاست. افرادی که در مدارس عادی تحصیل میکنند با مشکلات بیشتری دست و پنجه نرم میکنند. معلمان برای یک سطح تدریس میکنند، آن هم کودکان و نوجوانان سالم هستند و برای ما سخت است تا مانند بچههای عادی متوجه تمام صحبتهای معلم شویم. برای معلمان هم دشوار است و وقت بیشتری هم برای افراد کم شنوا نمیگذارند. ما در مدرسه خیلی از آموزشها را متوجه نمیشویم و بدون اینکه مفهوم درس را بفهمیم باید آن را یاد بگیریم. به همین دلیل انشا و نگارش افراد کم شنوا خیلی گنگ و نامفهوم است و همه متوجه نگارش این افراد نمیشوند. نوشتهها و پیامها بسیار گنگ و نامفهوم است و پیام گیرنده هم متوجه نمیشود و این خود یکی از دشواریهای ارتباط برقرار کردن ما با افراد عادی است.
وی اظهار کرد: در دانشگاه که شرایط خیلی سخت تر میشود هم درسها مشکل تر است هم استادان نمیتوانند برای افرادی مثل ما زمان بگذارند.
معظمی درباره دلیل انتخاب بعضی از رشتهها توضیح داد: به دلیل این که بسیاری از درسها نامفهوم است و ناشنوایان هم باید سخت تلاش کنند به همین دلیل بیشتر رشتههایی را انتخاب میکنند که بتوانند راحت تر یاد بگیرند و درس بخوانند. در جامعه خیلی به ندرت پزشک یا مهندس کم شنوا میبینید. این افراد یا در رشتههایی مانند گرافیک، معماری و کامپیوتر تحصیل میکنند یا شغل آزاد را انتخاب میکنند.
این نقاش جوان درباره مشکلات عاطفی این قشر افزود: از نظر عاطفی افراد کم شنوا مشکلات بسیاری دارند. همانطور که گفته شد برای این افراد ارتباط برقرار کردن سخت است شاید به همین دلیل افراد کم شنوا یا ناشنوا غرور بیشتری دارند و خیلی حساس ترهستند و بیشترشان غرور خاصی دارند.
معظمی درباره دشواریهای پیدا کردن کار برای این افراد گفت: از دیگر مشکلات این قشر میتوان به پیدا کردن شغل و کسب درآمد اشاره کرد. کار پیدا کردن برای این افراد بسیار دشوار است. زیرا با تلفن نمیتوانند صحبت کنند و هم اینکه ارتباط برقرار کردن با افراد جامعه هم سخت است. همین امر باعث عصبی شدن این افراد میشود. دولت هم به تعهد خودش عمل نکرد. قانون سه درصدی استخدام توانیاب که مجلس تصویب کرد و اجرایی نشد .
وی اضافه کرد: در گذشته آموزش و پرورش از افراد کم شنوا برای تدریس استفاده میکرد ولی حالا چنین امکانی هم وجود ندارد من خودم به آموزش و پرورش مراجعه کردم ولی پذیرفته نشدم اما با تمام مشکلات نا امید نشدم و راهم را پیدا کردم .بیشتر افرادی که مثل من هستند هم ناامید نمیشوند راهشان را پیدا میکنند و با امید پیش میروند.
معظمی افزود: یکی از مسایل مهم برای خانوادهها نگرانی والدین برای فرزندشان است که خوشبختانه با پیشرفت تکنولوژی و ابزارهایی واتس آپ و ... تا حد زیادی برطرف شده و میتوانند تصویری فرزنشان را ببینند و از نگرانی درآیند.
وی به مردم گفت: به نظر من رسانهها باید کمک کنند تا مردم با انواع معلولیتها آشنا شوند، کاستیها را بدانند و توانمندیها را هم درک کنند. افراد توانیاب متفاوتند ولی ناتوان نیستند. این موضوع را مردم باید متوجه شوند. ما ترحم نیاز نداریم، همدلی میخواهیم.
خبرنگار: زمرد زرکش
نظر شما