یک مطالعه جدید نشان می دهد افرادی که دوست دارند تا دیروقت بیدار بمانند، تقریباً ۵۰ درصد بیشتر از افرادی که زودتر به رختخواب می روند، در معرض ابتلا به دیابت نوع ۲ هستند.
به گزارش گروه بهداشت و درمان خبرگزاری سلامت(طبنا)با این حال، به گفته محققان، این مسئله تنها به این دلیل نیست که آنها یک سبک زندگی ناسالم دارند.
به گفته محققان، افزایش خطر ابتلاء به دیابت نوع ۲ در بین افراد شب زنده دار حتی پس از اینکه محققان سایر عوامل سبک زندگی ناسالم مانند رژیم غذایی نامناسب، ورزش نکردن، نوشیدن الکل، سیگار کشیدن و کم خوابی را در نظر گرفتند، باقی ماند.
«جرون ون درولد»، محقق ارشد از مرکز پزشکی دانشگاه لیدن در هلند، گفت: «یک توضیح احتمالی این است که ریتم شبانه روزی یا ساعت بدن در کرونوتیپ‌های دیرهنگام با برنامه‌های کاری و اجتماعی که جامعه دنبال می‌کند، هماهنگ نیست. این مسئله می‌تواند منجر به ناهماهنگی شبانه روزی شود، که در نهایت می‌تواند منجر به اختلالات متابولیک و در نهایت دیابت نوع ۲ شود.»
برای این مطالعه، محققان داده‌های سلامتی بیش از ۵۰۰۰ نفر را که در یک مطالعه در حال انجام در مورد تأثیر چربی بدن بر بیماری شرکت داشتند، تجزیه و تحلیل کردند.
به گفته محققان، داده‌ها شامل زمان‌های معمولی رختخواب و بیداری برای هر فرد و همچنین عوامل سبک زندگی بود که می‌تواند خطر ابتلاء به دیابت را در افراد افزایش دهد.
ون درولد در بیانیه خبری دانشگاه گفت: «مطالعات قبلی نشان داده‌اند که کرونوتیپ دیرهنگام- ترجیح دادن دیر به رختخواب رفتن و دیرتر بیدار شدن از خواب- با سبک زندگی ناسالم مرتبط است. به عنوان مثال، در افراد از گروه کرونوتیپ‌های دیرهنگام بیشتر احتمال دارد که سیگار بکشند یا رژیم غذایی ناسالم داشته باشند، و به همین دلیل است که احتمال ابتلاء به چاقی و اختلالات متابولیک از جمله دیابت نوع ۲ در آنها بیشتر است.»
در طی حدود شش سال پیگیری، ۲۲۵ نفر از افراد شرکت کننده، مبتلا به دیابت نوع ۲ تشخیص داده شدند.
تجزیه و تحلیل نشان داد که فراد شب زنده دار ۴۶ درصد بیشتر در معرض خطر ابتلاء به دیابت نوع ۲ هستند.
به گفته محققان، در افراد سحرخیز از نظر آماری خطر ابتلاء به دیابت افزایش نمی‌یابد، همچنین در افرادی که الگوهای خواب متوسطی هم دارند، اینطور نیست.
نتایج نشان می‌دهد افرادی که تا دیروقت بیدار می‌مانند، دارای شاخص توده بدنی بالاتر، دور کمر بزرگ‌تر و چربی پنهان‌تر در بدن هستند.
به عنوان مثال، به گفته محققان، آنها ۱۴ درصد چربی کبد بیشتری در مقایسه با افرادی با الگوی خواب متوسط دارند.
ون درولد گفت: «به نظر می‌رسد افرادی که کرونوتیپ دیرهنگام دارند در مقایسه با افرادی که کرونوتیپ متوسط دارند در معرض خطر بیشتر ابتلاء به دیابت نوع ۲ هستند، که احتمالاً به دلیل چربی بدن بالاتر از جمله چربی احشایی بیشتر و چربی کبد بیشتر است. گام بعدی این است که بررسی کنیم آیا افرادی که دارای کرونوتیپ دیرهنگام هستند، هنگامی که تغییراتی در زمان بندی عادات سبک زندگی خود ایجاد می‌کنند، سلامت متابولیک شأن بهبود می‌یابد یا خیر.»
نظر شما