آرمان خوانساریان کارگردان فیلم سینمایی «جنگل پرتقال» از تولیدات باشگاه فیلماولیهای بنیاد سینمایی فارابی در دلنوشتهای این اثر را قصه به هم ریختن تدریجی تصویر باشکوه از آینده در سالهای بعد از تحصیل توصیف کرد.
به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری سلامت به نقل از روابط عمومی بنیاد سینمایی فارابی، دلنوشته آرمان خوانساریان کارگردان فیلم سینمایی «جنگل پرتقال» همزمان با اکران اولین فیلم بلند سینمایی او در خانه رسانه چهل و یکمین جشنواره بینالمللی فیلم فجر منتشر شد. در دلنوشته این کارگردان آمده است: «ما زمانی که تحصیل در دانشگاه را شروع میکنیم، تصویر شکوهمندی از آینده خود در ذهنمان میسازیم. به راحتی همه را نقد میکنیم چون خودمان را با زمان حال نمیسنجیم، بلکه معیار قضاوت ما نه خود ما که آن تصویر دلنشینی است که در تخیلمان از خود ساختهایم. بعد از اتمام تحصیل معمولا کمی پاهایمان روی زمین میآید و تصویر با شکوه هم کمی مغشوش میشود. دستوپا زدنها برای آدم بزرگی شدن تا چندسال بعد از فارغالتحصیلی هم ادامه دارد تا اینکه آرامآرام با روزمره کنار میآییم و میشویم یکی از همانهایی که در روزهای دانشجویی فکرش را هم نمیکردیم و حتی شاید با تمسخر به آنها نگاه میکردیم.
گاهی دلیل شکستمان را عدم حمایت میدانیم. گاهی فکر میکنیم بدشانسی آوردهایم و حقمان را خوردهاند و به ندرت هم به این فکر میکنیم که شاید مشکل از خودمان بوده باشد و جایی را غلط رفتهایم، به هر حال شکست خوردهایم!
در «جنگل پرتقال» دوست داشتم قصه کسی را تعریف کنم که در حال مواجهه با خود واقعیاش است. قصه مردی که با یک سفر به شهر دوران دانشجوییاش در حال بلوغ و پذیرش است.»
«جنگل پرتقال» از تولیدات باشگاه فیلم اولیهای بنیاد سینمایی فارابی به تهیه کنندگی رسول صدرعاملی تا 22 بهمن در چهل و یکمین جشنواره بینالمللی فیلم فجر نمایش داده میشود.
نظر شما