تلاش برای بچه‌دارشدن جوانب مختلفی از زندگی هر زوجی را با تغییر و چالش مواجه می‌کند که رابطه زناشویی در دوران بارداری نیز یکی از آن جنبه‌ها به حساب می‌آید. بسیاری از زنان در دوران بارداری (به‌ویژه سه ماه اول) و حتی مدتی بعد از آن نسبت به رابطۀ جنسی کم‌میل می‌شوند و شاید مشکلاتی نظیر کاهش ترشحات روان‌کننده و ناتوانی در رسیدن به ارگاسم را تجربه کنند.
مردان نیز ممکن است، به‌دلیل مشغله‌های ذهنی و استرس ناشی از تغییر، با مشکلاتی نظیر زود انزالی و اختلال در نعوظ روبه‌رو شوند.
مهم‌تر از همه، بسیاری از زوجین با برقراری رابطه در دوران بارداری نگران سلامت جنین خود هستند و تصور می‌کنند که این کار ممکن است به فرزندشان آسیب وارد کند. اما آیا داشتن رابطه در بارداری به سلامت جنین آسیب وارد می‌کند؟ هنگام برقراری روابط زناشویی در دوران بارداری رعایت چه نکاتی توصیه می‌شود؟ در ادامۀ این مطلب به همۀ نکات و توصیه‌هایی که لازم است زوج‌ها درمورد رابطۀ زناشویی در دوران بارداری و پس از آن بدانند اشاره خواهیم کرد؛ با ما همراه باشید.
آیا روابط جنسی در دوران بارداری به جنین صدمه می زند؟
همان طور که گفته شد، یکی از ترس‌های زوجین، که موجب می‌شود از برقراری رابطه جنسی در دوران بارداری خودداری کنند، نگرانی از آسیب‌زدن به جنین است. اما درحقیقت، دلیلی برای این ترس وجود ندارد و جای جنین در داخل رحم کاملاً امن است. درصورت طبیعی‌بودن بارداری، نداشتن سابقۀ سقط جنین، لکه بینی و منع پزشک برای نزدیکی، رابطه در بارداری هیچ‌گونه خطری برای جنین نخواهد داشت.
ارگاسم و بارداری
در دوران بارداری، به‌دلیل افزایش فشارخون در واژن رسیدن به ارگاسم آسان‌تر خواهد بود و برخی خانم‌ها شدیدترین و لذت‌بخش‌ترین ارگاسم زندگی را در دوران بارداری تجربه کرده‌اند. ولی آیا به ارگاسم رسیدن در اثر رابطه در دوران بارداری می‌تواند برای جنین ایجاد مشکل کند؟
درصورت نداشتن مشکلات پزشکی خاص، روابط زناشویی در دوران بارداری و به ارگاسم رسیدن هیچ ضرری برای جنین ندارد؛ اما، در اواخر بارداری ارگاسم موجب ترشح هورمون‌هایی مانند اکسی‌توسین می‌شود که به تسهیل زایمان کمک می‌کند.
بااین‌حال، در برخی بارداری‌های پرخطر ارگاسم، به‌دلیل ایجاد انقباضات، می‌تواند برای بارداری خطرساز باشد. بنابراین، اگر پزشک شما بارداری‌تان را پرخطر تشخیص داده است درمورد رسیدن به ارگاسم با وی مشورت کنید.
رابطه در بارداری را چه زمانی متوقف کنیم؟
ماما یا پزشک شما معمولاً درصورتی‌که خون‌ریزی شدید واژنی داشته باشید، به شما توصیه می‌کند که رابطه در دوران بارداری را متوقف کنید. رابطۀ جنسی می‌تواند شانس خون‌ریزی را به‌ویژه در شرایط قرارگرفتن جفت در راه نوزاد (جفت سرراهی) یا جمع‌شدن خون خارج از رگ افزایش دهد.
علاوه بر این، در موارد زیر نیز متوقف‌کردن رابطه جنسی در بارداری توصیه می‌شود:
- ترکیدن کیسه آب: با ترکیدن کیسه آب ممکن است ریسک عفونت افزایش پیدا کند که به همین دلیل توقف رابطه جنسی در دوران بارداری و پس از آن توصیه می‌شود.
- بروز هرگونه مشکل در دهانۀ رحم: رابطۀ زناشویی در دوران بارداری باید پس از بروز هرگونه مشکل در دهانۀ رحم به‌دلیل افزایش خطر زایمان زودهنگام یا سقط جنین متوقف شود.
درصورت دوقلو حامله‌بودن، داشتن سابقۀ جداشدن پیش از موعد جنین از رحم و قرارداشتن در مراحل آخر حاملگی نیز بهتر است رابطه جنسی در بارداری را متوقف کنید.
استفاده از کاندوم هنگام برقراری رابطه در دوران بارداری
ابتلا به بیماری‌های مقاربتی (STDs) در دورۀ حاملگی می‌تواند سلامت شما و فرزندتان را به خطر بیندازد. اگر شریک زندگی شما اخیراً به این بیماری‌ها مبتلا شده یا افراد دیگری در زندگی روابط جنسی شما درگیر هستند حتماً از کاندوم، جهت جلوگیری از انتقال بیماری‌های مقاربتی، در رابطه جنسی در دوران بارداری استفاده کنید.
رابطه جنسی پس از زایمان
به توصیۀ پزشکان ۶ الی ۸ هفته بعد از زایمان، زنان از لحاظ جسمی می‌توانند رابطۀ جنسی داشته باشند. البته، این مدت لزوماً مدت‌زمان آماده‌شدن روانی و هیجانی برای داشتن رابطۀ جنسی نبوده و بیشتر زنان برای آماده‌شدن در داشتن رابطۀ جنسی به مدت‌زمانی دیگری نیاز خواهند داشت.
یکی از شکایت‌های شایع زوجین بعد از زایمان داشتن مشکلات در روابط جنسی است که معمولاً میل‌نداشتن به رابطۀ جنسی در خانم‌ها و کاهش میزان رضایت جنسی و همچنین کم‌شدن تعداد رابطۀ جنسی در زوجین را شامل می‌شود.
دلایل مشکلات جنسی پس از زایمان
دلایل زیادی را می‌توان برای مشکلات جنسی پس از زایمان عنوان کرد که مهم‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از:
مسئولیت‌ها و مشغلۀ جدید
تولد فرزند و مسئولیت‌های جدید موجب کاهش انرژی در زوجین می‌شود. معمولاً مادرها به‌اندازه‌ای خسته هستند که حتی اگر میل جنسی هم داشته باشند، توان روابط زناشویی در دوران بارداری را ندارند و همچنین تولد نوزاد می‌تواند تنظیم زمان مطلوبِ برقراری روابط جنسی را برای طرفین مشکل سازد.
تغییرات پس از زایمان
تغییراتی که بعد از زایمان در بدن زنان به وجود می‌آید موجب تغییر در میلِ به رابطه و لذت جنسی می‌شود. برای مثال افزایش وزن در زمان بارداری و تولد فرزند موجب تخریب تصویر بدنی زنان می‌شود که در کاهش تمایل به داشتن رابطه تأثیرگذار است. تعداد زیادی از خانم‌ها این احساس را دارند که دیگر به‌عنوان یک زن برای همسر خود جذاب نیستند.
شیردهی
تغذیۀ نوزاد با شیر مادر مزایای بسیار زیادی برای مادر و کودک به همراه دارد؛ اما، از طرفی در بسیاری از مادران موجب تغییرات هورمونی شده که موجب خشکی واژن و درد در هنگام مقاربت می‌شود. در واقع سطح بالای پرولاکتین است که موجب کاهش میل جنسی می‌شود و کاهش استروژن که باعث ایجاد رابطۀ جنسی دردناک می‌شود.
درمجموع، جهت بازگشت میل جنسی خانم‌ها پس از بارداری مهم‌ترین نکته این است که همسرانشان نقش یک همراه و همدل را داشته و آن‌ها را مجبور به برقراری ارتباط جنسی نکنند. دوم اینکه اگر زوجین نزدیکی نمی‌کنند، بهتر است تماس بدنی و جسمانی را قطع نکنند، نوازش، بوسیدن و در آغوش‌گرفتن موجب ترشح هورمون‌هایی می‌شوند که میل جنسی را افزایش می‌دهند و روابط جنسی پس از بارداری را بهبود می‌بخشند.
زوج‌ها باید با هم درمورد نحوۀ حفظ تماس جسمانی‌شان درحین و بعد بارداری، تمایلات، رفتارهای لذت‌بخش و غیرلذت‌بخش صحبت کرده و زندگی جنسی مطلوبشان را شکل دهند. باید گفت که داشتن مشکلات جنسی در بارداری و بعد از زایمان بسیار شایع و طبیعی است؛ اما، چنانچه مشکلات بسیار شدید، آزاردهنده شد و به‌مدت طولانی ادامه پیدا کرد حتماً با یک روان‌شناسِ متخصص در این زمینه ملاقات داشته باشید.
کلام آخر
برخلاف تصور عموم، برقراری رابطه در بارداری برای اکثر زنان ایمن بوده و هیچ مشکلی ایجاد نخواهد کرد. با وجود این اگر حاملگی پرخطر را تجربه می‌کنید، دچار خون‌ریزی شدید واژنی می‌شوید، دوقلو باردار هستید، سابقۀ سقط جنین دارید و هرگونه مشکلی برای دهانه رحم شما به وجود آمده است، ممکن است که ماما یا پزشک متوقف‌کردن رابطۀ زناشویی در دوران بارداری را توصیه کنند.
زنان ممکن است پس از زایمان تا هفته‌ها نسبت به برقراری رابطه کم‌میل باشند که این مسئله معمولاً به‌مرورزمان برطرف خواهد شد اما در غیر این صورت بهتر است به روان‌شناس مراجعه کنید.
منبع:مجله سیب
نظر شما