به گزارش گروه سلامت طبنا (خبرگزاری سلامت) از مدیکال‌اکسپرس، دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا که در گذشته تنها ژن انسانی را شناسایی کرده بودند که می‌توانست «خواب کوتاه طبیعی» را بهبود می‌بخشد، موفق به کشف ژن دوم این نوع خواب شدند. خواب کوتاه در شب رخ می‌دهد و فقط ۴ تا ۶ ساعت طول می‌کشد. این خواب باعث می‌شود فرد احساس کند که کاملا استراحت کرده است.
بسیاری از دانشمندان زمانی تصور می‌کردند که رفتارهای خاص خواب را نمی‌توان از نظر ژنتیک بررسی کرد. بنابر باور آنها، بررسی خواب با استفاده از ابزارهای ژنتیکی انسان سخت است. زیرا مردم از انواع مختلف وسایل مانند ساعت شماطه‌دار، قهوه، قرص خواب و غیره، استفاده می‌کنند و چرخه‌های طبیعی خواب را تغییر می‌دهند. محققان تصور می‌کردند، این مختل‌کننده‌های خواب، تشخیص افرادی را که به طور طبیعی کمتر از ۶ ساعت می‌خوابند از کسانی که با تحریک‌کننده‌های مصنوعی این مقدار خواب را دارند، سخت می‌کند.
راز افرادی که خواب کوتاه داشتند تا سال ۲۰۰۹ پنهان ماند تا سرانجام تیم تحقیقاتی دانشگاه سانفرانسیسکو متوجه شدند افرادی که ژن جهش‌یافته DEC2 را از والدین خود به ارث برده‌اند، به طور متوسط شب‌ها ۶,۲۵ ساعت می‌خوابند. این افراد فاقد ژن جهش‌یافته ۸,۰۶ ساعتی بودند. این بررسی به محققان نشان داد که خواب کوتاه طبیعی، ژنتیکی است.
سپس دانشمندان دانشگاه سانفرانسیسکو در بررسی‌های خود، خانواده‌ای را شناسایی کردند که سه نسل آنها از خواب کوتاه طبیعی برخوردار بودند اما ژن DEC2 را نداشتند. آنها پس از تحلیل ژنتیک این افراد به ژن جهش‌یافته دیگری از خواب کوتاه، به نام ADRB1، دست یافتند که موجب خواب کوتاه طبیعی در افراد می‌شود.
محققان ابتدا در آزمایش‌های روی موش‌ها، ژن ADRB1 را که در ناحیه پل مغز پشتی ساقه مغز بروز کرده و خواب را تنظیم می‌کند، یافتند. آنها با استفاده از تکنیک اپتوژنتیک، نور را روی عصب‌های این پل متمرکز کرده و ژن ADRB1 شروع به فعالیت کرد. در اپتوژنتیک، همزمان از اپتیک (ابزارهای نوری) و ژنتیک برای تشخیص عملکرد سلول‌های خاص در بافت‌های زنده استفاده می‌شود. در این تکنیک، سلول‌ها اصلاح شده و آنها با تابش نور فعال می‌شوند.
تحریک عصب‌ها با استفاده از اپتوژنتیک، فورا باعث به خواب رفتن موش‌های آزمایشگاهی شد. به ویژه آن دسته از موش‌هایی که در مرحله خواب REM نبودند. در این مرحله از خواب، عصب‌ها به طور طبیعی فعال نیستند و موجب بیداری می‌شوند. اما تحریک این ژن ADRB1 موجود در عصب‌های پل مغز پشتی، باعث به خواب رفتن موش‌ها شد.
امروزه مشخص شده، خواب کم باعث انواع بیماری‌ها از جمله ناراحتی‌های قلبی، سرطان، زوال عقل، مشکلات سوخت‌وسازی و ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن می‌شود. اما خواب کوتاه طبیعی که برخی از افرد بنابر بیولوژی بدن‌شان به آن مجهز هستند، عوارض بد سلامتی روی آنها نمی‌گذارد. این افراد همچنین آستانه درد بالاتری نسبت به بقیه دارند و گرفتار شرایطی مانند پرواززدگی نمی‌شوند.
به گزارش طبنا، محققان می‌گویند، افراد دارای خواب کوتاه طبیعی با وجود کم‌خوابی، ازکیفیت خواب بهتری برخوردارند و سریع‌تر از دیگران به خواب می‌روند. کشف این ژن‌های خواب کوتاه می‌تواند شرایط خواب انسان را بهبود بخشد.
مترجم: نادیا زکالوند
نظر شما