به گزارش گروه بین‌الملل طبنا(خبرگزاری سلامت)، بر اساس آخرین آمارهای رسمی‌اعلام شده از سوی کاخ سفید، نرخ بیکاری در آمریکا به ۳.۶ درصد رسیده که پایین‌ترین نرخ در ۴۹ سال گذشته است.
۲ ماه پیش ترامپ با لحنی پیروزمندانه و در عین حال کنایه آمیز علیه دموکرات‌ها، در توئیتر خود نوشت: خبر فوری اینکه نرخ بیکاری با ۳.۵ درصد، به پایین‌ترین سطح در ۵۰ سال گذشته رسید است. ای آمریکایی‌ها بیایید و رئیس جمهوری خود را استیضاح کنید.
با این وجود، بسیاری از تحلیلگران اقتصادی درباره آمارهای اقتصادی کاخ سفید از جمله نرخ بیکاری با شک و تردید نگاه می‌کنند.
از جمله رادیو ملی آمریکا(ان پی آر) به تازگی در گزارشی میدانی و تحلیلی از وضعیت زندگی مردم در شهرهای کوچک و مناطق روستایی، آمار و عددهای اعلام شده دولت ترامپ را درباره کاهش بی‌سابقه نرخ بیکاری در این کشور زیر سوال برد و نوشت که این عدد و رقم‌ها به هیچ وجه بازتاب دهنده واقعیت کار و معیشت در زیر پوست جامعه آمریکا نیست.
"پییر" از زمانی که کار خود را از دست داده است، با مشکلات مالی دست و پنجه نرم می‌کند. همسر وی، لونا ، کتابدار بازنشسته مدرسه است که امسال به طور موقت به کار خود بازگشته است. پییر در حال فروش یک ملک است، زیرا آنها به پول احتیاج دارند و از سوی دیگر پییر دیگر انرژی لازم برای نگهداری آپارتمان را ندارد. او و همسرش به اندازه گذشته مسافرت نمی‌کنند و کمتر به رستوران و گردش می‌روند. لونا درباره پییر می‌گوید: "او تغییر کرده است."
وی ادامه می‌دهد: "ما دیگر نمی‌توانیم کارهایی را که زمانی با هم انجام می‌دادیم، انجام دهیم و زندگی مشترک خوبی داشته باشیم. این چیزی است که زندگی ما را سخت تر می‌کند. مگر غیر از این است که ازدواج برای داشتن همین لحظات خوش بایکدیگر است. و این غم انگیز است، زیرا پایه‌های زندگی مشترک لرزان می‌شود."
این بخشی از گفت‌وگوی پایگاه خبری ان پی آر با یک زوج ساکن در شهر "آپالیشن" در ایالت نیویورک است که وضعیتشان انعکاسی از جریان زندگی مردمی‌است که جایی در آمارهای رسمی‌کاخ سفید ندارند.
"ملیسا کرنی" استاد اقتصاد در دانشگاه مریلند، به ان پی آر می‌گوید در حالی که بازار کار آمریکا از زمان رکود بزرگ سال ۲۰۰۸ میلادی دوباره رشد کرده است، ولی یک بخش از جمعیت آمریکا در این بهبود سهم و جایگاهی نداشته اند. این بخش در واقع گروه مردان بین ۲۵ تا ۵۴ سال سن هستند.
وی تاکید می‌کند که بر اساس آمارها اشتغال افراد این گروه نسبت به گذشته کمتر شده است. در سال ۱۹۶۸ ، حدود ۹۵ درصد از مردان در این رده سنی شاغل بوده‌اند که اکنون به ۸۶ درصد کاهش یافته است.
کرنی اظهار داشت: بهبود و رشد اشتغال در پنج سال گذشته بسیار دلگرم کننده است اما من هنوز هم داده‌های زیادی را می‌بینم که نشان می‌دهد ما دارای چالش‌های ساختاری هستیم.
وی می‌گوید: بیکاری در میان کارگران مرد تقریبا به طور کامل در بین گروهی متمرکز شده است که دارای مدرک دیپلم یا پایین تر هستند. زمانی بود که مردان در تمام سطوح تحصیلی به اندازه مساوی احتمال کار پیدا کردن داشتند اما امروز شکاف بزرگی ایجاد شده است که فارغ التحصیلان دانشگاهی بیشترین نرخ اشتغال را دارند.
به بیان ساده تر، کرنی می‌گوید تقاضا برای نیروی کار افراد با تحصیلات کمتر، کاهش یافته است.
در دهستان "شوهاری" که روستایی در ایالت نیویورک است، نرخ بیکاری ۳.۸ درصد اعلام شده است که نشان می‌دهد تعداد افراد بیکار این منطقه بسیار کم است. با این حال "گیل برین" مدیر اجرایی هیات توسعه نیروی کار محلی می‌گوید: بسیاری از مردان جویای کار در آمار دولتی لحاظ نشده‌اند، زیرا آنها قید پیدا کردن کار را زده‌اند و دیگر به دنبال کار نیستند.
این کارشناس اقتصادی به رادیو ان پی آر می‌گوید: در این آمارها تعداد بسیاری از ارقام، مربوط به افراد بیکار پنهان مانده است. آنها افرادی هستند که تقریبا تسلیم شده‌اند و دیگر به دنبال کار نمی‌گردند.
برین با اشاره به مشکلاتی که در شهرهای کوچک و مناطق روستایی آمریکا وجود دارد، می‌افزاید برخی از این افراد از بیماری یا سوءمصرف مواد مخدر رنج می‌برند و یا اینکه مهارت‌های لازم برای کارهای مورد نیاز امروز را ندارند. در عین حال در مناطق روستایی که حمل و نقل عمومی‌کمیاب است، پیدا کردن راهی برای رسیدن به محل کار می‌تواند یک چالش بزرگ باشد.
'جک راسمس'، اقتصاددان آمریکایی و استاد دانشگاه کالیفرنیا نیز به آمارهای کاخ سفید درباره نرخ بیکاری با شک و تردید نگاه می‌کند.
وی به سیاسی کاری در آمارهای اقتصادی کاخ سفید اشاره می‌کند و می‌گوید آنچه درباره نرخ بیکاری ۳.۶ درصدی اعلام شده است، دستکاری شده تا ترامپ بتواند با این کارت مانور سیاسی بدهد.
این استاد دانشگاه در در مقاله ای در تارنمای آمریکایی "کانترپانچ" توضیح می‌دهد آمارهای مورد استناد ترامپ درباره نرخ بیکاری با دیگر آمارهای دولتی که همزمان اعلام شده همخوانی ندارد.
دکتر راسموس با اشاره به آمار سی پی اس(CPS) که به طور مشترک از سوی دفتر سرشماری ایالات متحده و دفتر آمار آمریکا اعلام می‌شود، می‌افزاید: آمار کاهش بی‌سابقه بیکاری در ماه آوریل در حالی اعلام شده است که نرخ مشاغل کار تمام وقت در همان ماه با کاهش ۱۹۱ هزاری روبرو بود. ماه قبل از آن در مارس، نرخ شغل تمام وقت ۲۲۸ هزار کاهش نشان می‌داد.
این اقتصاددان می‌افزاید: نرخ بیکاری بسیار پایین ۳.۶ درصدی اعلام شده در ماه آوریل، فقط به مشاغل تمام وقت (۳۵ ساعت کار یا بیشتر در یک هفته کاری) اشاره دارد. ولی تعداد این مشاغل ۱۹۱ هزار کاهش داشته و مشاغل پاره وقت ۱۵۵ هزار رشد کرده است. این واقعا تناقض آمیز است. چگونه مشاغل تمام وقت ۱۹۱ هزار کاهش یافته ولی همزمان بر اساس آمار کاخ سفید، نرخ بیکاری مربوط به مشاغل پاره وقت هم کاهش یابد؟
راسموس نتیجه گیری می‌کند: پایین ترین نرخ بیکاری اعلام شده اساسا یک شاخص بی‌ارزش از وضعیت بازار کار ایالات متحده است و شاهد این مدعا تناقض این آمار مورد استناد کاخ سفید با آمار سی پی اس است.
با این وجود به نظر می‌رسد در هیاهوی استیضاح ترامپ در آمریکا، میزان دقت اعداد و رقم‌های اقتصادی و نظرات کارشناسان اهمیتی برای ترامپ نداشته باشد که تلاش می‌کند با چنگ و دندان از پیچ سخت "اوکراین گیت" عبور کند.
نظر شما