به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری سلامت به نقل از کمیته ارتباطات و فضای مجازی شورای هماهنگی بزرگداشت دهه کرامت: پنجمین روز از دهه کرامت به عنوان روز بزرگداشت حضرت احمد بن موسی(ع) معروف به شاهچراغ نامگذاری شده است. به همین مناسبت یادداشت حجت‌الاسلام «علیرضا بشیری» پژوهشگر و کارشناس عرصه دین، را در ادامه می خوانید:
آن زمان که آفرینندگار هستی قلم را بر آفرینش شیراز چرخانید، سرشت این شهر را با عشق در هم آمیخت و همین شد که خیابان‌های شیراز را که قدم می‌زنی، شمیم بهار نارنجش نماد عشق و عشق ورزی شده است و چه خوش شاعر گفت: «ای که زیبایی پرستی، جانب شیراز آی» اما می‌بایست زمان می‌گذشت تا شیراز نگین خود را بیابد و اینچنین شد که برای بیش از هزار و دویست سال است که فرزند ارشد امام موسی کاظم و برادر بزرگوار امام رضا علیه‌السلام و حضرن فاطمه معصومه(س) یا همان شاهچراغ خودمان، نگین عشاق این شهر عشق شده است.
شاهچراغ، حضرت احمد بن موسی(ع) یکی از شخصیت‌های معنوی و از رجال بزرگ شیعه است. آن حضرت فرزند هفتم شیعیان و برادر امام هشتم شیعیان هستند. پدرش موسی بن جعفر علیه‌السلام ستاره روزگار خویش بود و به شهادت تاریخ نویسان چه در علم و چه در زهد هیچ کس از هم عصرانش را یارای همتایی با وی نبود و مادرش ام‌احمد از زنان فاضل دوران خویش بود.
عبادت‌های حضرت احمد بن موسی و جوانمردی‌هایش، کرامت نفس و زهدش او را زبانزد خاص و عام کرده بود و همین باعث شد تا دو مرتبه مردم، با ایشان به عنوان امام بیعت کنند، هرچند که هر دو بار حضرت شاهچراغ همچون چراغی درخشان نور هدایت را به ایشان نشان داد و امام رضا(ع) را امام معرفی کرد.
در کتاب «الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد» معروف به «ارشاد»، نقل شده که احمد بن موسی(ع) یکی از پنج نفری است که امام موسی کاظم(ع) او را در اجرای وصیتش با امام رضا(ع) شریک دانسته است. شیخ مفید در ضمن روایتی از اسماعیل بن موسی بن جعفر توجه و علاقه فراوان امام نسبت به احمد بن موسی(ع) را اینگونه نقل می‌کند: پدرم همراه فرزندانش به قصد دیدن اموالش از مدینه بیرون آمد. اطراف ـ برادرم ـ احمد را بیست نفر از خدمتگزاران پدرم گرفته بودند ـ به صورتی که ـ اگر احمد می‌ایستاد آنان نیز به احترامش می‌ایستادند و اگر می‌نشست آنان هم می‌نشستند. در چنین شرایطی تا احمد از پدرم غافل می‌شد، پدرم مخفیانه با گوشه چشم نگاه‌های محبت‌آمیزی به او می‌کرد و چشم از او بر نمی‌داشت و ما متفرق نمی‌شدیم، تا آنگاه که احمد از جمع ما بیرون می‌رفت».
اندکی پس از هجرت اجباری امام رضا(ع) به مرو، (حدود سال دویست هجری) حضرت احمد بن موسی(ع) دلتنگ برادر شد و به همراه جمعی کثیر به سمت ایران حرکت کرد. در میانه راه عده‌ای بسیار زیاد از شیعیان به قافله حضرت احمد بن موسی پیوستند، به گونه ای که خبر حرکت این قافله به سمت مرو، مامون عباسی غاصب وقت خلافت را به وحشت انداخت و به حاکمانش در سراسر بلاد اسلام دستور داد تا از حرکت این خیل عظیم به سمت امام رضا علیه السلام جلوگیری کنند.
زمانی که کاروان احمد بن موسی(ع) به فارس می‌رسند، خبر عزیمت این کاروان به حاکم فارس می‌رسد، حاکم فارس لشکری مجهز تدارک دیده و در نزدیکی شیراز راه را بر قافله شاهچراغ(ع) می‌بندد، و حضرت همچون جدش سیدالشهدا امام حسین علیه السلام تمامی کاروان را بین ماندن و جنگیدن و همچنین رفتن و دور شدن از مهلکه مختار می نماید و در همان روز چند مرتبه جنگی نابرابر بین قافله حضرت شاهچراغ و سپاه حاکم فارس در می‌گیرد که هربار با وجود شهادت جمعی از یاران قافله احمد بن موسی(ع)، سپاه دژخیم حاکم فارس شکست می‌خورد و در نهایت شایعه شهادت حضرت احمد بن موسی هم نمی‌تواند آنان را شکست دهد و تصمیم می‌گیرند تا لشگر خود را هزمیت شده نشان دهند و در شهر به کمین بنشینند.
یاران حضرت احمد بن موسی نیز به گمان اینکه حضرت احمد بن موسی شهید شده و لشکر مقابل هم هزیمت شده، وارد شهر شده و هریک به سمتی می روند و حاکم نیرنگ باز شیراز نیز هرکدام از یاران بزرگوار حضرت شاهچراغ را ناجوانمردانه به گونه‌ای به شهادت می‌رساند و حضرت احمد بن موسی علیه السلام نیز که فرق مبارکش ضربت خورده بود و جراحت دیده بود به مکان فعلی که مزار مبارک ایشان است می‌رسند و در اثر شدت جراحات شربت لعل شهادت را در همین مکان سر می‌کشند و بال بر بال ملائک می‌گشایند.
مزار مبارک ایشان تا مدتها بر شیعیان پنهان بود تا اینکه عضدالدوله دیلمی یکی از امرای خاندان آل بویه که در شیراز به تخت سلطنت نشسته بود، بر اثر نوری که در بالای مضچع شریف ایشان دیده می‌شد قبر ایشان را یافت و هنگامی که قبر را شکافتند تا بفهمند نور از چه بوده، مشاهده کردند که بر سنگی از یشم نوشته است: «السید امیر احمد بن موسی الکاظم» و تابش آن نور باعث شد تا از آن به بعد حضرت احمد بن موسی(ع) را شاهچراغ بنامند و چه زیبا چراغ شهر عاشقان شده است حضرت شاهچراغ علیه‌السلام.
حجت‌الاسلام «علیرضا بشیری» پژوهشگر و کارشناس عرصه دین
نظر شما