به گزارش گروه اقتصاد خبرگزاری سلامت، در سال «جهش تولید» برخی از کارخانه های صنعتی با تلاشی مضاعف بر آنند تا بتوانند با افزایش روند تولید در راستای سخنان رهبرمعظم انقلاب، شعارجهش تولید را به اجرا در آورند. رونق چرخه تولید در کشور، پشتوانه بزرگی برای بخش اشتغال و اقتصاد ایران محسوب می شود. جواد زاهدی از جمله مدیران موفقی است که با مجموعه خود در این راه تلاش می کند.
*لطفا خودتان را معرفی کنید.
جواد زاهدی هستم متولد ۲۲ تیرماه سال ۱۳۴۲که از جوانی وارد محیط کار شدم.
*چرا از جوانی وارد محیط کار شدید؟
پدرم کارگاه کابینت سازی داشتند و کابینت آشپزخانه تولید می کردند و من هم تا سال ۶۴ با ایشان کار می کردم. در آن سال با یکی از دوستان درباره این موضوع که در ایران کسی هود آشپزخانه تولید نمی کند، صحبت می کردیم.
ما نمونه سازی کردیم. مردم با این محصول آشنا نبودند و در اولین نمایشگاه ما که سال ۶۶ بود، هرکسی می آمد و محصول مان را می دید، فکر می کرد بخاری برقی داریم! در آن مقطع ما کار هود واینکه چرا در آشپزخانه، لازم است را توضیح می دادیم.
تا این که از سال ۶۷ به بعد کار آپارتمان سازی زیاد و نیاز به هود هم بیشتر شد. در آن زمان فقط یک مدل هود درست می کردیم. در سال ۷۴ به دلیل افزایش تنوع و نمونه های خارجی، ما هم مجبور بودیم با آن ها رقابت کنیم.
هود تولیدی ما با برند بیمکث در بازار های داخلی با استقبال مردم عزیزمان همراه شد و باعث گردید ما به کارمان توسعه بدهیم.
*وقتی شروع به کار کردید، پدر حمایت تان کرد؟
وقتی خواستیم برای خودمان کار کنیم، در خیابان رسالت جایی را گرفتیم، پدرم به ما کمک کرد و مبلغی به عنوان قرض به من دادند و بعدا به ایشان برگرداندم. همزمان هم کابینت تولید می کردیم، هم هود، چون در آن زمان هود واقعا خیلی کم بود.
*الان غیر از هود چه محصولاتی تولید می کنید؟
اجاق گاز، فر، شیرالات و سینک ظرف شویی. الان در تمام صنوف تولید کننده زیاد شده، و همه می خواهند سبد کالایشان را بزرگتر کنند. همانطور که ما می خواهیم و این کار را کرده ایم و می خواهیم در آینده کالاهای دیگری را هم اضافه کنیم، مانند ظرف شویی، ماکروویو، کولرگازی و لباس شویی.
*در حال حاضر چند کارمند و کارگر دارید، به خاطر شرایط بد اقتصادی نیروهایتان را کم نکرده اید؟
۴۵۰ نفر، خوشبختانه به خاطر اعتقاداتمان، سعی می کنیم نیروهایمان را حفظ کنیم.
*وضعیت اقتصادی جامعه خیلی جالب نیست، آینده اقتصاد ایران را چطور می بینید؟
سوال سختی است. بعید می دانم کسی دقیق بداند آینده چطور می شود. همه چیز به بحث های سیاسی وابسته است، دوسال گذشته را بررسی کنیم، می بینیم چقدر فراز و نشیب داشتیم. واقعا مشکلات اقتصادی به ویژه برای تولید کننده ها خیلی زیاد بوده است، صنعت و تولید بدون ارتباط با دنیا خیلی نمی تواند پیشرفت کند.
یک نمونه بارز آن چین است. چین برای خودش ابر قدرت اقتصادی است. ولی همین که به دلیل کرونا، ارتباطش با دنیا قطع شد، وضع اقتصادی آن هم مختل گردید. به نظرم آینده خیلی مبهم است.یعنی نمی توانیم بگوییم خیلی بد است یا خیلی خوب. این ابهام مانع خیلی چیزها می شود.
*خیلی از تولید کننده ها درِ تولیدات خود را بستند، شما چنین تصمیمی ندارید؟
نه، تا روزی که بتوانیم ادامه می دهیم. با افتخارمی گویم من هیچوقت از وام بانکی به خاطر پرداخت ربا، استفاده نکرده ام، هیچ تعهدی ندارم! اما اگر مجموعه ای به بانک ها تعهدی داشته باشد، کارش خیلی سخت می شود . وقتی تعهدی غیر از تولید ندارم، قطعا مشکلات و دغدغه ام کمتر است. مقطعی که دلار ناگهانی بالا رفت، پیش پرداخت داده بودیم و یک سری مواد اولیه خریده بودیم، باید ما به تفاوت می دادیم و جنس را تحویل می گرفتیم. به خاطر گرانی دلار این رقم چند برابر شد. حالا ببینید اگر این رقم باشد و تعهد دیگری هم وجود داشته باشد قطعا ما لطمه می بینیم. در سال جهش تولید همه تلاش مان را می کنیم که بتوانیم به تولیدات مورد نظرمان برسیم و در عرصه تولید موفق باشیم.
*شما خودتان را جز تولیدکنندگان مسئول و متعهد می دانید؟
بله شخصیت اجتماعی ما تولید محصولات مان است. واقعا وقتی مجوعه ای یا مشتری از بابت محصول ما تشکر می کند، حس خوبی داریم . ضمنا همانطور که معلم یا قاضی نسبت به جامعه تعهدی دارد، ما هم تعهدی داریم.
*کیفیت کالاهای شما با کالاهای خارجی برابری می کند؟
بله به جرات می توانم بگویم نه تنها محصولات ما که محصولات صنف ما، واقعا از اروپایی ها چیزی کم ندارد. به ویژه هود بیمکث ما که نزدیک سه چهار دهه از تولید آن می گذرد.
*ارتباطتان به عنوان مدیرعامل با کارکنان، چطور است؟
خیلی عالی، شاید بیشتر تولید کننده ها همین باشند، کسی که سراغ تولید می رود فقط دنبال سود نیست. هدفها و دلخوشی های دیگری هم وجود دارد. اینکه چندین خانواده به واسطه کارخانه شما، زندگی می کنند، حس بسیار خوبی است. ما هم خوشبختانه با همکاران، رابطه فوق العاده خوبی داریم.
*کارتان به عنوان مدیرعامل روی شخصیت خودتان چه تاثیری گذاشته است؟
من متاثر از کارم نیستم، در کنار کارم ، کارهای فرهنگی هم انجام می دهم، خدا را شکر در آن ها هم موفق هستم. ما یک حسینیه داشتیم و سالها آنجا کار می کردیم. در نهایت به این نتیجه رسیدیم که فقط حسینیه باشد و ما فقط محرم یا ماه رمضان برنامه داشته باشیم. خوب است اما خیلی موثر نیست. بنابراین در حکیمیه یک زمین گرفتیم و چهارهزار متر سالن درست کردیم. روی دانش آموزان کار می کنیم. دانش آموزان راهنمایی و دبیرستان تا دانشگاه ، به صورت اردو به آنجا می آیند، ده - دوازده سال است این کار را شروع کرده ایم. بچه ها همه از مناطق آسیب پذیر مثل خاک سفید تهران به آنجا می آیند. یک تیم بزرگ شامل بچه های فارغ التحصیل دانشگاه شریف، تهران و...به آنجا می آیند و به صورت رایگان در خدمت این بچه ها هستند و به آنان کار فنی یاد می دهند.
گفت و گو: مریم احمدی
نظر شما