به گزارش گروه سلامت طبنا (خبرگزاری سلامت) از مدیکال‌اکسپرس، مصرف قند زیاد موجب بیماری‌های مختلفی مانند چاقی، دیابت، دندان‌های خراب و بیماری‌های قلبی-عروقی می‌شود.
محققان سوئدی ارتباط بین شکر افزوده مواد خوراکی و ریزمغذی‌ها (ویتامین‌ها و مواد معدنی) را بررسی کردند. منظور از شکر افزوده، شکری است که به محصولات غذایی طی فرآوری افزوده می‌شود، نه قندی که به‌طور طبیعی در میوه‌ها، سبزیجات یا شیر وجود دارد.
محدوده مجاز افزودن شکر به محصولات غذایی در کشورهای گوناگون متفاوت است. اما بنا بر دستورالعمل‌های غذایی موسسه تغذیه کشورهای نوردیک که شامل کشورهایی مانند دانمارک، فنلاند، ایسلند، نروژ و سوئد می‌شود، به اندازه ۱۰ درصد کل انرژی یک محصول غذایی می‌توان به آن شکر افزود. اما برخی دیگر از موسسات تغذیه‌ای معتبر می‌گویند، هنوز تحقیقات علمی دقیقی برای تعیین حداکثر مجاز شکر افزوده انجام نشده است.
محققان می‌گویند، شکر افزوده، قند طبیعی محصولات خوراکی و نوشیدنی نیست، بلکه آن طی فرایند پردازش و تولید این محصولات به آنها اضافه می‌شود. این شکر افزوده بیشتر برای بهبود طعم مواد غذایی به آنها افزوده می‌شود و مصرف آن ضرورتی ندارد.
در بررسی‌ها مشخص شده هرچه شکر افزوده محصولات خوراکی بیشتر می‌شود، از محتوای ریزمغذی آنها، مانند ویتامین‌ها و مواد معدنی، کاسته می‌شود.
محققان متوجه شده‌اند که شکر افزوده محصولات از قندهای ساده مانند گلوکز، فروکتوز و ساکاروز است و قندهای طبیعی میوه‌ها، آب میوه‌ها و سبزیجات در آنها بسیار کم است.
از طرفی ۹ ماده ریزمغذی کلسیم، فولات، آهن، منیزیم، پتاسیم، سلنیم، روی و ویتامین‌های C و D که برای بدن بسیار ضروری هستند، در این محصولات رابطه‌ای منفی با شکر افزوده آنها دارند. یعنی هرقدر به مقدار شکر محصولات افزوده می‌شود، از مقدار این ریزمغذی‌ها کمتر شده و عملا از ارزش غذایی این محصولات به‌شدت می‌کاهد.
بنا به گزارش محققان سوئدی برای برطرف کردن این مشکل غذایی باید بار دیگر روی تولید محصولات و شکر افزوده آنها بازنگری کرد تا محصولات غذایی با کیفیت‌تری در اختیار مردم قرار بگیرد.
مترجم: نادیا زکالوند
نظر شما