به گزارش گروه سلامت طبنا (خبرگزاری سلامت) از مدیکال نیوزتودی، محققان به بررسی اثر افزودن فروکتوز و گلوکز به رژیم غذایی عادی و پرچرب پرداختند و دریافتند که این دو ماده شیرینکننده روی مکانیسم کبد به دو روش مختلف اثر میگذارند.
این بررسی نشان داد که مقدار بالای فروکتوز در سوختوساز چربی به وسیله کبد اثر منفی میگذارد، در حالیکه مقدار بالای گلوکز، سوختوساز چربی را بهبود میبخشد.
بنابه گفته محققان هاروارد، فروکتوز، کبد را وادار به جمعآوری چربی میکند و درست مانند این است که به رژیم غذاییتان کمی چربی اضافه کرده باشید.
اما وقتی گلوکز به رژیم غذایی اضافه شود، توانایی سوختوساز کبد هم افزایش مییابد و کبد میتواند چربیهای بیشتری را بسوزاند.
این محققان میگویند، مصرف غذاهای پرچرب، مانند مصرف نوشیدنیهای حاوی شکر، خطر ابتلا به چاقی و مشکلات ناشی از آن مانند دیابت نوع ۲ و بیماری کبد چرب غیرالکلی را افزایش میدهد.
محققان در بررسیهای خود روی موشهای آزمایشگاهی دریافتند، افزودن فروکتوز به رژیم غذایی پرچرب موجب چاقی، عدم تحمل گلوکز و بزرگ شدن کبد در موشها میشود.
اما افزودن گلوکز به رژیم غذایی پرچرب، علیرغم مقدار دریافت انرژی مشابه افزودن فروکتوز، عارضه بدی با خود به همراه ندارد.
سپس محققان هاروارد روی دو مکانیسم بدن، یکی میتوکندریها- که انرژی سلولها را تامین میکنند- و دیگری اکسیداسیون اسید چرب یا همان چربیسوزی، متمرکز شدند. آنها در این بررسیها متوجه شدند، گلوکز میتواند به کبد در چربیسوزی کمک کند.
اما افزودن فروکتوز به غذاهای پرچرب موشهای آزمایشگاهی موجب قطعه قطعه شدن میتوکندریها شد که این نشان میدهد، چربیسوزی به درستی انجام نمیشود. در مقابل میتوکندریهای موشهایی که در این آزمایش، گلوکز دریافت کرده بودند، در وضعیت سالمی قرار داشتند.
این بررسی از مجموعه تحقیقهایی است که نقش فروکتوز در رژیم غذایی و اثر آن در ایجاد بیماریهای مقاومت انسولینی و سندروم متابولیک را ارزیابی میکند.
به گزارش طبنا، محققان با این بررسی امیدوارند بتوانند دارویی تولید کنند که اثرات نامطلوب فروکتوز در بدن را کاسته و بیماریهایی چون کبد چرب غیرالکلی، عدم تحمل گلوکز و دیابت را درمان کنند.
مترجم: نادیا زکالوند
نظر شما