شعر و ادبیات این روزها مانند طفلی یتیم است!

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری سلامت، با مهندس رضا پناهیان آلوارس، مدیر اجرایی انجمن طلوع و از شاعران خوب معاصر درخصوص معضلات انجمن ها در شرایط  کرونایی جامعه کنونی به گفت و گو می نشینیم. *قدری از خودتان بگویید. رضا پناهیان آلوارس هستم. متولد(مهر ۱۳۵۴ ) در روستای آلوارس ازتوابع استان اردبیل چشم به جهان گشوده ام.در حال حاضر ساکن تهران هستم. دارای مدرک کارشناسی و مهندسی برق و متخصص سیستم هاکنترلی و سبگنالینگ مترو . *سبک و سیاق شما در شعر چگونه است؟ اصولا کلاسیک می نویسم و شعر موزون. البته در شعر نیمایی و سپید قلم زده ام. اما دغدغه اصلی من غزل و رباعی می باشد. *مضامین  اشعار شما چیست؟ مضامین سروده های من بیشتر عاشقانه واحساسی می باشد. گاهی هم اجتماعی و یا حتی  اعتراضی. * قلم کدام شاعر شمارا تحت تاثیر قرار می دهد ؟ استاد منزوی و  استاد محمد علی بهمنی را بسیار دوست دارم. *تا چه میزان عواطف و احساسات در اشعار یک شاعر دخیل است؟ قطعا شاعری که عاطفه و احساس درونش فوران نکند، هرگزنمی‌تواند شعری  بنویسد که بر دل ها بنشیند. داشتن احساس از شرایط اولیه ی شاعرانگی وسپس نگاه زیبا و دقت جزئی،  لازمه شعر است. * محتوای ترانه های شما عمدتا در چه زمینه ای است؟ ترانه ها بیشتر عاشقانه هستند . * اثر منتشر شده ای هم دارید؟ یک مجموعه( غزل) و یک مجموعه( رباعی) و دوبیتی آماده چاپ دارم. ولی در شرایط موجود تصمیمی برای چاپ شان ندارم. *تاثیر شعر بر سلامت روان جامعه چقدر است؟ شعر باعث لطافت روح و روان جامعه خواهد شد. مردمی که شعر بخوانند از روحیات لطیف تری برخوردار خواهند بود. مهر و عشق ومحبت را میتوان در اشعار لمس کرد و با آن آشنا شد. *رسالت قلم یک شاعر در چیست؟ رسالت یک شاعر این است که زبان مردم و دوران خودش باشد. دغدغه های مردم زمانه اش را بنویسد. عاشق شان کند و عاشقانه هایش را نثار قلب مهربان مردم کند. از داشته ها و نداشته ها،ظلم ها،کم لطفی های زمانه و چگونه زیستن و چگونه عشق ورزیدن را در اشعارش به رشته تحریر درآورد. *نگاه جامعه  ادبی این روزها به وضعیت شعر چگونه است و آیا تدابیر خاصی  مدنظر هست؟ متاسفانه امروزه هیچ ارگان و نهادی بصورت جدی به مسائل شعر و شاعران توجه ندارد. شعرا هیچ تشکل رسمی ندارند و از هیچ حمایتی برخوردار نیستند. آرزوی همه ما هم قلم ها این است که یک  تشکل واحد برای شعرا شکل بگیرد،امید است خانه ی شعر بصورت واقعی تشکیل و در جهت حمایت از شاعران قدم بردارد. *با وجود معضل بزرگ کرونا، انجمن های ادبی در چه وضعیتی قرار دارند؟ با پیدایش کرونا  انجمن های ادبی تعطیل شدند و حضور فیزیکی شاعران در انجمن ها غیر ممکن شده است. اما ادیبان و ادب دوستان و بعضی از شاعران  در فضای مجازی انجمن هارا برپا کرده و گاه بصورت زنده مباحث و شعر خوانی ها دنبال میشود.  * ممکن است ادامه این روند به تعلیق بیشتر انجمن ها منتهی شود؟ قطعا تا آرام نشدن این اوضاع امکان تشکیل جلسات به شکل سابق میسر نخواهد بود و خیلی از انجمن ها ممکن است ضرر دیده و دیگر تشکیل نشوند. *معضلات جامعه ادبی را در چه چیزی می‌بینید؟ بزرگترین معضل جامعه ادبی ، قهر مردم با کتاب و کتابخوانی است. * به نظر شما چگونه می توان مردم را با کتاب و کتابخوانی آشتی داد؟ قهر مردم ما با کتاب سابقه ای طولانی دارد. یکی از راهها می تواند جلوگیری از چاپ کتاب های بی محتوا باشد. مثلا در مورد شعر این روزها سیلی از کتاب های بی محتوا و اشعار بسیار ساده که حتی کوچکترین اِلمانی از شعر در آنها وجود ندارد در حال چاپ شدن هستند که به هیچ وجه برای مخاطب جذاب نبوده و فاصله بین این دو بیشتر می شود. دلیل دیگر گرانی کتاب هاست.متاسفانه قیمت کتاب هرروز بالاتر می رود و وسع خیلی از مردم جامعه به خرید کتاب نمیرسد. * با کدام انجمن های ادبی همکاری دارید ؟ مسئولیت اجرای انجمن ادبی طلوع در شهر تهران را به عهده دارم که زیر نظر وزارت ارشاد فعالیت دارد و نیز در انجمن های زیادی مانند (انجمن ادبی ققنوش)،( انجمن ادبی شبدیز) و بسیاری از انجمن های تهران فعالیت داشته ام. *آیا این انجمن ها در صدد هستند تا یک برنامه سازمان یافته ای برای شعر و شاعران ترتیب بدهند؟ متاسفانه این هدف هرگز نتوانسته محقق بشود و بیشتر محل تبادل افکار شاعران و کشف و پرورش استعداد های جدید  و بحث های ادبی است. در چندین مورد برنامه هایی تدوین شد برای تجمیع انجمن ها یا تشکیل اتحادیه و...اما بیشترشان به نتیجه نرسید و این مشکل باعث زیان های فراوانی در بحث  ادبیات شده است. * انجمن ها تا چه حدی در ایفای نقش و وظایف خود درمورد شعر و شعرا موفق بوده اند ؟ استعداد های زیادی در انجمنها کشف و تربیت شدند و محفلی بود برای حضور شاعران و علاقمندان به شعر. *-وضعیت شعر وادبیات کشور را در چه سطحی می بینید؟ متاسفانه شعروادبیات در این روز ها مانند طفلی یتیم است که هر کسی میرسد به حق او چنگ می اندازد. همچنین سانسور ها و ممیزی های سختگیرانه و ناعادلانه باعث شده است بسیاری از انتشار کتاب خوداری کنند. * ناشران چگونه می توانند کمک حال جامعه شاعران باشند ؟ ناشران اگر در چاپ کتاب ها کمی وسواس به خرج دهند،کمک بسزایی خواهند کرد. *در روند تحلیل کتاب و کتابخوانی این حوزه چه نقش بسزایی میتوانند داشته باشند؟ معرفی اثار برتر  یا  برگزاری جشنواره ها میتواند نقش موثری در این زمینه داشته باشد * و صحبت پایانی ... آرزوی رفع بلای کرونا برای مردم جهان خواهش می کنم شعر را به اهلش بسپارید و بدون تخصص و مهارت و توانایی وارد این حیطه نشوید و شعر بخوانید از شاعران معاصر تا بعد ...