به گزارش گروه بهداشت و درمان طبنا(خبر گزاری سلامت) به نقل از ninds، سندروم توره (Tourette syndrome) نوعی بیماری عصبی است که با حرکات تکراری، غیر ارادی و عموما همراه با صدایی بلند که به تیک زدن معروف است، شناخته می‌شود. این اختلال به افتخار دکتر جرج جیلا دو لا توره، که اولین روانشناسی بود که این سندروم را در سال 1885 در یک نجیب زاده فرانسوی 86 ساله توصیف کرد، نام گذاری شده است.
*علائم اولیه این بیماری معمولا در ابتدای کودکی در میانگین سنی 3 تا 9 سال دیده می‌شود. سندروم توره به ملیت فرد بستگی ندارد و افراد در هر جای دنیا ممکن است به این بیماری مبتلا شوند. آقایان حدود سه تا چهار برابر بیشتر از خانم‌ها در معرض این بیماری قرار می‌گیرند. بر اساس تخمین‌ها دویست هزار آمریکایی به شدیدترین نوع این سندروم دچار اند، در حالی در نسبت یک به صد، افراد دارای نشانه‌های خفیف تر و ساده تر مانند حرکات تکراری صورت و تیک‌های گفتاری هستند.اگرچه که این سندروم می‌تواند یک وضعیت مزمن با علائم ماندگار باشد، بیشتر افراد شدید ترین تیک‌هایشان را در دوران نوجوانی تجربه می‌کنند واین علائم تا اواخر جوانی و بزرگسالی پیشرفت می‌کند.
تیک‌ها می‌توانند ساده یا پیچیده باشند. تیک‌های حرکتی ساده ، حرکت‌های ناگهانی بعضی از اعضای بدن را شامل می‌شود.مثلا می‌توان به چشمک زدن، حرکات غیر عادی چشم یا نامعقول صورت، بالا انداختن شانه و یا تکان دادن سریع سر اشاره کرد. تیک‌های صوتی می‌توانند شامل صاف کردن مکرر گلو، ایجاد صدایی خروپف مانند و یا صدایی شبیه زوزه کشیدن باشند. تیک‌های حرکتی پیچیده عضلات بیشتری را درگیر می‌کند مثل چرخاندن سریع سر و شانه بطور همزمان. برخی از این تیک‌های پیچیده ممکن است با قصد و نیت به نظر برسند. برای مثال لمس کردن اشیا، جهش‌های ناگهانی، پریدن، خم شدن یا چرخیدن در موقعیت‌های نامناسب می‌تواند بازخورد منفی ای از طرف دیگران داشته باشد.
تیک‌های صوتی پیچیده می‌توانند شامل کلمات یا جملات مختلف باشند. برای مثال فرد می‌تواند ناخواسته بلند ناسزا بگوید یا بصورت مستقیم به فرد مقابل توهین کند. در مواردی این تیک‌ها و حرکات ناخواسته می‌توانند در زندگی فرد تداخل ایجاد کنند. این افراد ممکن با این حرکات به خودشان آسیب‌های جدی ای از طریق مشت زدن به خود یا دیگران، بی احترامی‌کردن و ناسزا گفتن به افراد مختلف و یا ضربه زدن به اشیا وارد کنند. اگرچه نوع پیچیده این سندروم تنها 10 تا 15 درصد از مبتلایان به این بیماری را شامل می‌شود.
این تیک‌ها بدلیل احساس و نیاز شدید به تکان دادن و یا انجام کاری تکاریست که فرد نمی‌تواند آنها را نادیده بگیرد.دلایل مبتلا شدن به این سندروم هنوز ناشناخته است. اما متخصصان انتقال دهنده‌های عصبی مثل دوپامین، سراتونین و نوراپی نفرین را مقصر می‌دانند. متاسفانه برای این بیماری داروی خاصی وجود ندارد بعضی از بیماران از داروهای اعصاب از جمله داروهای ضد روانپریشی و ضد اضطراب استفاده می‌کنند که تنها برای تعداد محدودی از مبتلایان اثر بخش است. ولی بطور کلی این بیماری درمان بخصوصی ندارد.
در آخر ما باید با بیماری‌های خاص آشنا شویم و یاد بگیریم که چگونه با این افراد برخورد کنیم. بیماری‌هایی مثل سندروم توره یک مشکل فیزیکی است و گناه خود فرد نیست.
مترجم : معین حبیبی
نظر شما