هر نامه‌ای که به دست‌شان رسید، قصه زندگی یک کودک دردمند بود. کودکی که تمام آرزویش در اسباب بازی و کفش و لباس نو خلاصه می‌شد. دانشجویان دلسوز هلالی، شانه به شانه جوانان فعال هلال‌احمر اندیمشک، برای نشاندن لبخند روی صورت این فرشته‌های کوچک، سنگ تمام گذاشتند. کودکان نیازمند شهر، آرزوهای‌شان را روی کاغذ آوردند و اعضای کانون دانشجویی دانشگاه پیام نور اندیمشک هم با کمک خیران و جوانان هلالی شهر، آن روزهای کوچک و بزرگ را برآورده کردند. در ادامه با جمعی از دانشجویان اندیمشکی که با اجرای طرح ابتکاری «لبخند فرشته‌ها» به آرزوهای کودکان نیازمند شهرشان رنگ واقعیت زدند، گفتگو کردیم.
همه چیز از شب آرزوها شروع شد
وقتی یکی از جوانان هلالی به هوای حمایت از کودکان بی‌سرپرست و بدسرپرست، سراغ کودکان زیرپوشش کمیته امداد امام خمینی(ره) اندیمشک رفت، ایده برآورده کردن آرزوهای کودکان بی‌بضاعت شهر شکل رفت. «رویا هیکی زاده» همان دانشجوی دلسوزی است که طرح ابتکاری «لبخند فرشته‌ها» را با همکاری دانشجویان دانشگاه پیام نور اندیمشک و جوانان فعال این شهر اجرا کرد. او می‌گوید:« روزهای پایانی سال گذشته تصمیم گرفتم با عضویت در طرح محسنین کمیته امداد امام خمینی(ع) حامی یکی از کودکان بی‌سرپرست شهر شوم. وقتی به مرکز کمیته امداد رفتم، به صورت اتفاقی نامه چند کودک زیر پوشش مرکز را دیدم. بچه‌ها در آن نامه‌ها آرزوهای‌شان را نوشته بودند. از آروزی داشتن یک عروسک تا کفش و لباس و... وقتی به خانه برگشتیم ایده برآورده کردن این آرزوها به ذهنم خطور کرد. همان لحظه با اعضای کانون دانشجویی تماس گرفتم تا برای عملی شدن این ایده برنامه‌ریزی کنیم.» هیکی زاده از مشارکت جوانان هلالی در این طرح می‌گوید:« علاوه بر اعضای کانون دانشجویی دانشگاه پیام نور، گروهی از جوانان هلال‌احمر اندیمشک هم پای کار آمدند، تا آروزی تعداد بیشتری از بچه‌ها برآورده شود. طولی نکشید که با همکاری کمیته امداد، 170 نامه از کودکان کم‌بضاعت شهر به دست ما رسید تا کارمان را برای نشاندن لبخند روی صورت بچه‌های نیازمند شروع کنیم.»
قصه نیایش
اعضای کانون دانشجویی دانشگاه پیام نور و جوانان دلسوز هلالی، برای برآورده کردن آرزوهای بچه‌های نیازمند، از خیران شهر هم کمک گرفتند. طولی نکشید که خبر عملی شدن این ایده جذاب به گوش خیران رسید و دانشجویان در فضای مجازی هم مردم شهر را به مشارکت در این طرح دعوت کردند. «کوثر زرگوش» یکی دیگر از دانشجویانی که زحمات زیادی برای برآورده شدن آرزوهای کودکان نیازمند کشیده است، می‌گوید:« با کمک خیران و معاونت جوانان هلال‌احمر خوزستان، مبلغ 4 و نیم میلیون تومان جمع‌آوری شد. با ذوق فراوان نامه‌ها را یکی پس از دیگری می‌خواندیم تا آرزوهایی را که امکان برآورده کردن‌شان وجود دارد، پیگیری کنیم. کفش، لباس، عروسک، اسباب بازی و... خریداری شد تا شب عید به دست بچه‌ها برسد. اما شبوع ویروس کرونا، همه برنامه‌ریزی‌های گروه را بهم ریخت. آن روزها اگرچه همه اعضای گروه و جوانان هلالی مثل دیگر امدادگران و نجاتگران در طرح‌های مقابله با شیوع کرونا مشغول به فعالیت شدیم، اما اجرای این طرح یکی از اهداف اصلی ما بود.» خرداد امسال همزمان با روز عید فطر، بالاخره دانشجویان و جوانان اندیمشکی سراغ نامه‌ها رفتند و آروزی کودکان بی‌بضاعت شهر هم یکی پس از دیگری برآورده شد. «سمیه چگنی» یکی دیگر از اعضای فعال گروه، ماجرای یکی از نامه‌ها را برای‌مان تعریف می‌کند:« هر نامه برای ما یک قصه بود. یک قصه واقعی از وضعیت زندگی بچه‌های نیازمند شهر که ما می‌توانستیم سهم کوچکی در خوشحال کردن آنها داشته باشیم. در میان نامه‌ها، هنوز نامه نیایش را فراموش نکرده‌ایم. پدر نیایش در زندان بود. دخترک اما آرزو کرده بود پدرش با یک عروسک به خانه برگردد و دوباره با هم بازی کنند. روز عید فطر، وقتی هدیه‌اش را به او دادیم، لبخند زد و سریع عروسک را در آغوش گرفت. آن لحظه همان لبخند زودگذر نیایش به همه اعضای گروه انرژی مضاعف داد.»
ماجرای یک آرزوی متفاوت
روز عید فطر، برای همه اعضای کانون دانشجوی دانشگاه پیام نور و جوانان هلالی اندیمشک که برای برآورده کردن آروزی کودکان نیازمند به منطقه الوار گرمسیری و بخش مرکزی شهر رفتند، روز متفاوتی بود. کفش، لباس، عروسک، اسباب بازی و دیگر آروزهای کودکانه بچه‌ها، کادو پیچ شده و با دست‌های پر مهر جوانان هلالی خانه به خانه توزیع شد. هیکی زاده اما ماجرای جالب یک آروزی متفاوت را برای‌مان تعریف می‌کند:« از میان 170 نامه و آرزوهای کوچک و بزرگ بچه‌ها، توانستیم اقلام مورد نیاز برای برآورده کردن آروزی 50 کودک نیازمند را تامین کنیم. بیشتر بچه‌ها، کفش، لباس نو، عروسک و... آرزو کرده بودند. این میان اما یکی از بچه‌ها در نامه‌اش آرزو کرده بود کاش او و برادران خواهرانش یک مرغ عشق داشتند. با توجه به اینکه برای تامین اقلام مورد نیاز بچه‌ها محدویت مالی داشتیم، میان اعضای گروه برای خریدن مرغ عشق اختلاف نظر وجود داشت. روز آخر اما مرغ عشق را خریدیم. برای تحویل کادوها به منطقه الوار گرمسیری رفته بودیم و به خیال اینکه قفس مرغ عشق هم در کابین خودرو قرار دارد به خانه مورد نظر رفتیم.» هیکی زاده مکثی می‌کند و ادامه می‌دهد:« خبری از قفس مرغ عشق نبود. به در خانه رسیده بودیم اما تازه یادمان آمد که کادوی بچه‌های این خانه در مرکز جا مانده. همینکه پسرک خودروی هلال‌احمر را دید و برای گرفتن هدیه‌اش به طرف ما آمد، یکی از جوانان هلالی درحالی که قفس مرغ عشق را در دست داشت از راه رسید. شادی بی‌اندازه بچه‌ها و این اتفاق غیرمنتظره در اهدای آخرین هدیه، خستگی آن روز را از تن‌مان بیرون کرد.»
طرح لبخند فرشته‌ها تمام نمی‌شود
برآورده کردن آرزوی بچه‌های نیازمند شهر اما نقطه پایان فعالیت‌های خیرخواهانه اعضای کانون دانشجویی پیام نور اندیمشک نیست. آنها می‌خواهد مهر ماه امسال و همزمان با آغاز سال تحصیلی یک بار دیگر سراغ کودکان نیازمند شهر بروند. هیکی زاده می‌گوید:« طرح لبخند فرشته‌ها تمام نمی‌شود. انرژی که شادی و لبخند کودکان نیازمند به ما داده، آنقدر زیاد است که می‌خواهیم یک بار دیگر هم سراغ آنها برویم. این روزها که مدارس به دلیل شیوع کرونا تعطیل است، اما در صورت بازگشایی مدارس در مهر ماه، برای تهیه لوازم تحریر مورد نیاز بچه‌ها برنامه‌ریزی می‌کنیم تا یک بار دیگر هم شاهد لبخند رضایت آنها باشیم.»
حسن حسن زاد؛ روابط عمومی جمعیت هلال‌احمر
نظر شما