به گزارش گروه بهداشت و درمان خبرگزاری سلامت به نقل از روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، دانشگاهیان کالج امپریال لندن دریافتند زمانی که افراد بیش از پنج روز با یکدیگر در یک خانه سپری می‌کنند، در مقایسه با پنج روز یا کمتر، انتقال ویروس به طور قابل توجهی بالاتر است.
این پژوهش همچنین شفاف‌ترین مدارک موجود را ارایه داد که افراد مبتلا به عفونت بدون نشانه در مقایسه با افراد مبتلا به بیماری دارای نشانه، به احتمال بسیار کمتری بیماری را به دیگران انتقال می‌دهند.
پژوهشگران یافتند احتمال اینکه یک فرد مبتلا به بیماری بدون نشانه یک تماس نزدیک را آلوده کند ۳.۵ درصد بود و در مقایسه با آن در مورد فرد مبتلا به بیماری دارای نشانه این حتمال ۱۲.۸ درصد بود.
خانوارها در مقایسه با گردهمایی‌های اجتماعی، مسافرت، مراقبت بهداشتی، محل کار و تماس‌های نزدیک گاه به گاه، بالاترین نرخ انتقال را بین محیط‌های سربسته دارند.
هایلی تامپسون، از نویسندگان و پژوهشگر بهداشت همگانی در کالج امپریال لندن، گفت :"با وجود کشورهای بسیاری که به توصیه درباره اقدام‌های ماندن در خانه ادامه می‌دهند، فصل جشن‌ها که در پیش رو داریم و با موارد جداسازی در خانوارها، نتیجه‌های ما نشان می‌دهند که این مکان همچنین در حفظ انتقال مهم خواهد بود."
پروفسور نیل فرگوسن از نویسندگان، افزود :"این تجزیه و تحلیل برخی از نخستین مدارک را ارایه می‌دهد که عفونت‌های بدون نشانه نسبت به عفونت‌های دارای نشانه کمتر واگیردار هستند."
"این پژوهش همچنین مدارک فزاینده اهمیت انتقال خانوار ها را تقویت می‌کند، به ویژه در شرایطی که موارد دارای نشانه خارج از خانه جداسازی نمی‌شوند."
این یافته‌ها بر اساس یک تجزیه و تحلیل جهانی از انتقال هستند و در میان بحث‌های مداوم در مورد ایمنی گردهمایی‌های کریسمس به میان آمدند.
در اسکاتلند، سه خانوار با حداکثر ۱۱ نفر مجاز به اقامت با یکدیگر تا پنج روز هستند تا بتوانند از ۲۳ تا ۲۷ دسامبر تا تعطیلات را جشن بگیرند.
درک اینکه انتقال ویروس SARS-CoV-۲کجا روی می‌دهد برای هدف گرفتن موثر مداخله‌ها بسیار مهم است، اما شواهد نرخ انتقال در محیط‌های مختلف محدود شده‌اند.
پژوهشگران داده‌هایی از ۴۵ پژوهش که تعدادی از محیط‌ها از جمله خانوارها، گردهمایی‌های اجتماعی با دوستان و خانواده، مراقبت‌های بهداشتی، محل کار و تماس‌های نزدیک پی در پی مانند غریبه‌هایی که از یک سوپرمارکت خرید می‌کنند را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.
آنها از این روش برای ارزیابی نرخ حمله دوم در هر محیط استفاده کردند که احتمال عفونت بعدی از یک فرد آلوده در بین یک گروه مشخص از تماس‌های نزدیک، مانند یک گروه خانوادگی است.
پژوهشگران یافتند که خانوارها بالاترین نرخ انتقال با خطر ویروس SARS-CoV-۲تا ۲۱.۱ درصد را نشان می‌دهند.
این تیم همچنین یافت که احتمال اینکه یک عضو خانوار عضو دیگری را آلوده کند، زمانی که دوره مواجه شدن خانوار بیش از ۵ روز باشد، در مقایسه با ۵ روز یا کمتر، بطور قابل توجهی بالاتر است.
تیم پژوهشی شواهد متوسطی از انتقال کمتر از افراد زیر ۲۰ سال و به افراد زیر ۲۰ سال سن در مورد خانوار پیدا کرده است، اما داده‌های کافی برای تعین اینکه آیا این یافته در سایر محیط‌ها روی می‌دهد وجود ندارد.
پژوهشگران داده‌های محدودی یافتند که گزارش انتقال در محیط کار، مدرسه‌ها و خانه‌های سالمندان را گزارش می‌کند و نیاز به پژوهش بیشتر در این محیط‌ها را برجسته می‌کند.
ژوهشگران همچنین هشدار می‌دهند که بیشتر پژوهش‌های اجراشده در تجزیه و تحلیل ادغام‌شده از چین برآمدند، که در آن سیاست‌های کنترل سختگیرانه‌ای اجرا شدند.
پژوهشگران یافتند که عفونت‌ها معمولا در خانوارها روی می‌دهند، به ویژه در جایی که مردم با یکدیگر زندگی می‌کنند یا به جای فقط دیدار کردن، یک ماندن طولانی داشته باشند.
دو پیام کلیدی از این پژوهش در مورد دوره کریسمس وجود دارد :
نخست اینکه گردهمایی خانوارها در کنار یکدیگر در طی کریسمس در خانه‌های افراد بدون خطر نیست.
در واقع این گردهمایی می‌تواند بدتر از دیدار با وابستگان در یک کافه یا رستوران باشد.
پروفسور بالد گفت، افرادی که حباب‌های خانوادگی کریسمس را شکل می‌دهند، باید تماس‌ها را به حداقل برسانند و در صورت امکان از اقامت شبانه خوددای کنند.
او افزود :"این بررسی در یافت که ماندن به مدت چند روز در یک خانه با اعضای یک خانوار دیگر، خطر عفونت را افزایش خواهد داد."
نظر شما