ما طرفدار تئوری توطئه نیستیم ، ولی خیلی قاطعانه بر این باوریم که ترامپ با دیگر روسای جمهوری آمریکا تفاوتی ندارد، زیرا در سیاست امریکا ، اصولی ثابت وجود دارند که هیچ رئیس جمهوری در این کشور نمی تواند آنرا نادیده بگیرد.از جمله این اصول ، امنیت اسرائیل و دفاع از منافع نامشروع آمریکا در جهان حتی با قدرت سلاح است.
افزون بر این دو اصل ثابت، دست رئیس جمهوری آمریکا تا حدودی در سایر مسائل باز است.
آنچه ترامپ را از سایر روسای جمهوری آمریکا متمایز می کند، حماقت و سبک سری و نسنجیده عمل کردن وی است، این مرد می خواهد که همه چیز خیلی زود و با سرعت زیاد محقق شود، بدون اینکه پیامدهای این سیاست را درنظر بگیرد.
به عنوان مثال، همه روسای جمهوری آمریکا تلاش می کردند تا جمهوری اسلامی ایران را به زانو درآورند و تسلیم کنند، و این سیاست به مدت چهار دهه ادامه یافت بدون اینکه عملی شود، وقتی ترامپ روی کار آمد تلاش کرد تا آنچه را که روسای جمهوری قبلی طی چهار دهه موفق به انجام آن نشده بودند، محقق کند، اما شکستی که متحمل شد، بیشتر از سایر روسای جمهور آمریکایی بود.
همین مساله در مورد قضیه فلسطین نیز صدق می کند، همه روسای جمهوری آمریکا قدس را به عنوان پایتخت رژیم اسرائیل به رسمیت شناختند و از یهودی سازی قدس و ساخت شهرک ها در کرانه باختری حمایت کردند اما آن ها این سیاست ها را به تدریج و طی دهه های مستمر ادامه دادند اما ترامپ سفارت آمریکا را از تل آویو به قدس منتقل کرد و رسما، قدس را به عنوان پایتخت رژیم اسرائیل به رسمیت شناخت و حاکمیت این رژیم را بر منطقه جولان به رسمیت شناخت و تلاش کرد تا طرح موسوم به معامله قرن را برای حذف قضیه فلسطین و برای همیشه اجرایی کند و این کار را می خواست از طریق گرسنه نگاه داشتن فلسطینی ها و قطع کمک ها به آنان و محاصره شان عملی کند.
ترامپ همچنین کشورهای عربی برای عادی سازی روابط با رژیم اسرائیل تحت فشار قرار داد و همه این کارها را فقط طی چهار سال انجام داد.
هیچ تردیدی نیست که ترامپ رئیس جمهوری قلدر و زورگو و دلالی جسور و سبکسر است ، اما همه این خصوصیت ها و ویژگی ها نمی تواند توجیه کننده این باشد که برخی کشورها به ویژه در منطقه از جمله عربستان، بحرین، و سودان ، امارات ، منافع خود و منطقه را به بهانه حمایت از دشمن فرضی قربانی خواسته های ترامپ کنند، وبه آغوش دشمن واقعی شان یعنی رژیم اسرائیل بروند.
این کشورها باید از تسلیم شدن و سرسپردگی در برابر ترامپ با آن شیوه شرم آور عبرت بگیرند ؛ ترامپی که آن ها را دوشید و به وجهه آن ها ومسئولان شان ضربه زد. اهانتی که تاریخ و نسل های آینده آنرا به خاطر خواهند آورد و از حافظه ملت ها پاک نخواهد شد.
اگر کشورهای یاد شده این سیاست سرسپردگی خفت بار را ادامه دهند، از هم اکنون باید یک ترلیون دلار دیگر را نیز برای جلب رضایت رئیس جمهوری جدید در چمدان وی بگذارند زیرا وی نیز از ترامپ کم جسارت تر نیست و پس از گذشت چهار سال دیگر، آن ها با رئیس جمهور جدید دیگری مواجه خواهند شد و همین قضیه تکرار خواهد شد، تازه اگر تا آن زمان در خزانه آن ها چیزی باقی مانده باشد.
منیب السائح/العالم
نظر شما