باید به شرکت‌های دانش بنیان حوزه دارو اعتماد کنیم/ در تهیه داروها اولویت بندی داشته باشیم/ نظارتی بر نسخه نویسی پزشکان وجود ندارد

جمالی نوبندگانی در گفت‌وگو با خبرنگار بهداشت و درمان طبنا(خبرگزاری سلامت) با بیان این مطلب و با تاکید بر اینکه انحرافی در آموزش داروسازی کشور وجود دارد، افزود: نباید دانشجویان خوب با ضریب هوشی بالا به عنوان دکترای داروساز جذب داروخانه‌ها برای فروش دارو شوند یک فرد لیسانسه هم توانایی انجام این کار را دارد. از طرفی وقتی این ادعا در حوزه تولید دارو را داریم که بیشتر از 90 درصد داروها در کشور قابلیت تولید دارد در حالی که مواد اولیه این داروها در ایران نیست و تنها ترکیب یا بسته بندی آنها در ایران انجام می‌شود، پس شاید فقط 50 تا 60 درصد داروها به طور کامل در ایران تولید می‌شوند. وی مدعی شد جوانان ما در حوزه بهداشت و درمان خوب کار کرده و تولید دارو هم می‌تواند مورد توجه قرار بگیرد، اما به نظرم تحریم دارویی بویژه در مورد بیماران خاص و سرطانی انجام شده و اگر دارو به آنها نرسد در وضعیت خطرناکی قرار خواهن گرفت. به هر شکل دیگر بیماری‌ها را می‌توان با داروهای داخلی کنترل کرد. جمالی نوبندگانی با ابراز تاسف از اینکه سیاست نظارتی کشور بر نوع نسخه نویسی هم درست نیست، تصریح کرد: نظارتی بر این مورد نیست که پزشک چند نوع دارو می‌نویسد، کشورهای پیشرفته در این باره نظارت کامل دارند. از طرفی بخشی از پزشکان به سمت تبلیغ داروهای خارجی پیش رفته‌اند. شاید کیفیت بخشی از داروهای خارجی بهتر از ایرانی باشد، اما همیشه اینگونه نیست. متاسفانه داروخانه‌ها هم داروهای خارجی را تبلیغ می‌کنند چون بیمه نبوده و همان جا پول دارو را می‌گیرند. این نماینده مردم در مجلس با اشاره به اختصاص بودجه به شرکت‌های دانش‌بنیان، اظهار کرد: باید هزینه‌هایی که برای واردات دارو اختصاص می‌یابد را به شرکت‌های دانش بنیانی داد چراکه هرچه پول به واردات دارو اختصاص دهیم سال بعد باید بودجه آن را بیشتر کنیم، اما وقتی در داخل کشور سرمایه‌گذاری کنیم هم به کنترل وضعیت دارو در زمان تحریم‌ها کمک می‌کند و هم می‌تواند در آینده ارز آوری داشته باشد. نماینده مردم فسا در مجلس با اشاره به لزوم توجه به داروی بیماران سرطانی خاطرنشان کرد: سرطان بیماری‌ای است که علاوه بر جراحی به داروهایی بعد از جراحی نیاز دارد که گران هستند، اما این داروها مکمل عمل جراحی‌اند. بنابراین وقتی منابع ما محدود است باید اولویت بندی داشته باشیم. مثلا نباید دارو برای اعمال جراحی پلاستیک که غیرضروری است در اولویت باشد بلکه باید دو اولویت را برای بیماران در نظر بگیریم اول بیمارانی مانند فشار خون و دیابت که در هرم جمعیتی، بیشترین تعداد را در بر می‌گیرند و دوم بیماری‌هایی که اگر دارو در اسرع وقت به بیمار نرسد باعث فوت آن می‌شود.