به گزارش گروه سیاسی طبنا(خبرگزاری سلامت)، آیتالله یزدی در این سخنان گفته بود "طرحی که مورد تصویب مجلس قرار گرفته بود به شورای نگهبان آورده شد. این طرح عبارت است از آنکه دولتهای استکباری بتوانند پسماندهای انرژی اتمیخود را در کشور دفن کنند؛ استکبار همیشه این پسماندها را در کشورهای عقب مانده دفن میکند و همه میدانیم که اشعههای این نوع پسماندها برای افراد کشور ضرر خواهد داشت."
اشاره آیتالله یزدی به تصویب کنوانسیون مشترک مدیریت و امنیت پسماندهای هستهای است که چند هفته قبل به تصویب مجلس رسید. این اظهارات آیتالله یزدی به سرعت با واکنشهای جدی از سوی سازمان انرژی اتمیو دولت رو به رو شد.
"کنوانسیون مشترک ایمنی مدیریت سوخت مصرف شده و ایمنی مدیریت پسماند پرتوزا" در ۲۴ تیرماه در مجلس ایران به تصویب رسید. در زمان تصویب لایحه در مجلس تاکید شد حجم پسماندهای اتمیایران افزایش یافته و لازم است قبرستان مناسبی در چارچوب استانداردهای بینالمللی برای دفن و نگهداری پسماندهای اتمیوجود داشته باشد. شورای نگهبان مصوبه را با این استدلال تایید نکرده که مشخص نیست شروط آن الزامآور است یا نه.
با وجود اینکه ایران از جمله کشورهای پیشتاز در حوزه هستهای از قبل انقلاب اسلامیبوده است و بیش از هفت سال است که تنها نیروگاه اتمیدر منطقه بحرانی و به بهرهبرداری رسیده اما به دلایل متفاوت سیاسی، تاریخی، تقنینی هنوز کنوانسیون مهم ایمنی هستهای در کشور به تصویب نرسیده است و به عبارتی ایران تنها کشور در دنیاست که نیروگاه اتمیدر اختیار دارد اما به این کنوانسیون نپیوسته است.
ناصر راستخواه، رییس پیشین نظام ایمنی هستهای کشور که سابقه طولانی مدیریتی در حوزه ایمنی هسته ای و پسمانداری داشته در این باره به ایسنا گفت: متاسفانه با همه چیز در ایران سیاسی برخورد میشود و این مساله نیز شامل این نوع برخورد شده است. کنوانسیون ایمنی هستهای پس از سالها بررسی کارشناسی و فنی توسط متخصصان و کسب اظهارنظرهای ارگانهای ذیربط همچنان در شورای عالی امنیت ملی است.
راستخواه تصریح کرد: ایران تنها کشوری است که نیروگاه اتمیدارد اما عضو کنوانسیون ایمنی هستهای نیست. عمدهترین و مهمترین مباحث ایمنی هستهای در کنوانسیون ایمنی هستهای و در بین اعضا بحث میشود در حالی که ایران عضو آن نیست و اجازه ورود به این جلسات را ندارد. کسی فرش قرمز برای ما برای ورود به این کنوانسیون پهن نکرده اما این ما هستیم که فرصتها را در رابطه با مساله مهم و حیاتی ایمنی هستهای از دست میدهیم. این ما هستیم که فرصت ارایه نظرات و شنیدن دیدگاههای جدید را از دست میدهیم. در نبود ما در این کنوانسیون و دیگر مجامع دائم گفته میشود ایران تنها کشوری است که نیروگاه اتمیدارد و عضو کنوانسیون ایمنی هستهای نیست و وقتی این حرف زده میشود طبیعی است یک برچسب عدم رعایت موارد ایمنی از سوی معاندان و مخالفان به نام ایران چسبیده شود.
نظر شما