به گزارش گروه سلامت و بهداشت طبنا(خبرگزاری سلامت) به نقل از سازمان edf، این مقدار از تعداد افرادی که سالانه از ایدز، مالاریا یا سل می‌میرند بیشتر است. سازمان بهداشت جهانی تخمین می‌زند که 2 میلیارد کودک در مناطقی زندگی می‌کنند که آلودگی هوا در فضای باز از مرزهای بین المللی فراتر رفته و 300 میلیون کودک در مناطقی زندگی می‌کنند که آلودگی هوای محیط 6 برابر حد بین المللی است. کودکان، افراد مسن و افرادی که بیماری‌های قلبی، ریوی یا دیابت دارند، نسبت به بیماری‌های قلبی عروقی ، آسم و سایر بیماری‌های تنفسی و سرطان آسیب پذیر هستند. شواهد اخیر نشان می‌دهد که آلودگی هوا با خطر ابتلا به دیابت ، اوتیسم و ضریب هوشی پایین نیز ارتباط دارد.
یکی از آلاینده‌های هوا ذرات معلق هستند که از گرد و غبار، دوده و قطرات کوچک مایعات مختلف تشکیل شده اند. در مناطق شهری اکثر این ذرات، بطور مستقیم از سوختن سوخت‌های فسیلی در نیروگاه‌ها، خودروها، تجهیزات غیرجاده ای و تاسیسات صنعتی تولید می‌شوند. عوامل دیگری چون گرد و غبار، سوختن دیزل و مواد ثانویه تشکیل شده از گاز‌ها نیز به افزایش این آلاینده در هوا کمک می‌کنند.
ذرات درشت(PM10، ذرات با قطر 10 میکرون) باعث ایجاد مشکلاتی در سلامت دستگاه تنفسی می‌شوند. این در حالی است که ذرات کوچک(PM2.5، ذرات با قطر 2.5 میکرون که فوق العاده ریز هستند) به عمق بیشتری در ریه‌ها نفوذ کرده و باعث سکته قلبی، سکته مغزی، آسم وبرونشیت می‌شوند. همچنین مرگ زودرس از بیماری‌های قلبی، بیماری‌های ریوی و سرطان از دیگر عوارض این َآلاینده هستند.مطالعات نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض PM2.5 وبالاتر می‌تواند روند رشد مغز در کودکان را مختل کند.
دیگر آلاینده دوده است که به کربن سیاه معروف است. این آلاینده از سوختن سوخت‌هایی مثل دیزل، چوب، ذغال و دیگر مواد بوجود می‌آید. درست است که ذرات معلق PM2.5 از عوامل بسیار خطرناک آلودگی هوا یشمار می‌روند اما در معرض دوده قرار گرفتن نیز بسیار برای سلامتی مضر است. جوامعی که برای مدت طولانی در معرض کربن سیاه هستند، بیشتتر ممکن است به حملات قلبی و سکته دچار شوند. علاوه بر این‌ها ، کربن سیاه باعث فشار خون بالا ، آسم ، بیماری انسدادی مزمن ریوی (COPD) ، برونشیت و انواع مختلفی از سرطان می‌شود.
آلاینده‌های دیگر اکسید‌های نیتروژن یعنی نیتروژن اکسید و نیتروژن دی اکسید هستند. این دو اکسید در درجه اول از سوخت وسایل حمل ونقل بوجود می‌آیند. نیتروژن اکسید در نور خورشید به سرعت به نیتروژن دی اکسید تبدیل می‌شود. ترکیب این دو آلاینده NOx می‌باشد که در کنار بزرگ راه‌ها و مناطق شلوغ متمرکز است و می‌تواند به ایجاد و تشدید بیماری‌هایی مثل آسم و برونشیت شود و خطر بالایی برای مشکلات قلبی ایجاد کند.
آلاینده بعدی اوزون است. اوزون اتمسفر زمین را از تششعات فرابنفش حفظ می‌کند. اما اوزون در هوای آلوده می‌تواند باعث ایجاد مشکلات تنفسی، درد قفسه سینه، سوزش گلو و گرفتگی ریه شود.اوزون در هوا از طریق واکنش ترکیبات آلی فرار و اکسید‌های نیتروژن در اتمسفر تشکیل می‌شود، که هر دو در نتیجه احتراق سوخت‌های فسیلی بوجود می‌آیند. در معرض این آلاینده برای مدت طولانی بودن منجر به کاهش عملکرد ریه شده و باعث انسداد مزمن ریوی(COPD) می‌شود. علاوه بر این ، قرار گرفتن در معرض اوزون می‌تواند بیماری‌های ریوی را تشدید کند.
گوگرد دی اکسید یکی دیگر از آلاینده‌های مهم در هوای آلوده است. این آلاینده توسط سوختن سوخت‌هایی که دارای گوگرد هستند تولید می‌شود. سوختن ذغال سنگ، استخراج و ذوب آهن، موتور کشتی‌ها و تجهیزات سنگینی که با دیزل کار می‌کنند، از عوامل گسترش گوگرد دی اکسید در هوا هستند. افزایش این آلاینده در هوا باعث سوزش چشم می‌شود ، آسم را بدتر می‌کند ، حساسیت به عفونت‌های تنفسی را افزایش می‌دهد و سیستم قلبی عروقی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. گوگرد دی اکسید وقتی با آب ترکیب می‌شود به سولفریک اسید تبدیل شده که عامل اصلی باران‌های اسیدی است. باران‌های اسیدی باعث جنگل زدایی و تخریب ساختمان‌های شهری می‌شود.
در پایان می‌دانیم که هوای آلوده باعث مشکلات جدی در سلامت ما می‌شود، پس بهتر است در این روزهای بسیار آلوده به سلامتی خود بیشتر اهمیت دهیم.
مترجم : معین حبیبی
نظر شما