این متخصص سلامت باروری با بیان که در آموزش های جنسی به کودکان، هرگز نباید نگاه جنسیتی به فرزندان دختر یا پسر داشت، توضیح داد: باید با یک نگرش کلی به مولفه آموزش پرداخت و فرقی نمی کند که مفاهیم برای فرزند پسر گفته می‌شود یا برای دختر؛ این مفاهیم ثابت است.
به گزارش گروه بهداشت و درمان خبرگزاری سلامت به نقل از روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی، دکتر زهره کشاورز با اشاره به این که یکی از راه های پیشگیری از انحرافات جنسی در افراد، آموزش استاندارد مفاهیم جنسی در دوران کودکی از سوی والدین است اظهار کرد: در واقع اگر پدر یا مادر از همان سال های اولیه موفق به تفهیم درست مفاهیم جنسی در قالب آموزش و تربیت شده باشند، افراد در سنین بلوغ و بعدتر آن کمتر به انحرافات جنسی کشیده می‌شود.
وی افزود: مهترین نکته در آموزش جنسی کودکان نداشتن واکنش قهری از سوی والدین است.
وی تاکید کرد: هر خانواده از نظر پوشش، رفتار با یکدیگر در خانه و اجتماع و مواردی از این قبیل یک الگوی مشخصی دارد که تعاملات بین اعضای خانواده و روابط آن ها در قالب این الگوها تعیین می شود، اما در زمان‌‌هایی که پدر یا مادر نکاتی را به عنوان بایدها و نبایدها در قالب آموزش به فرزندانشان بیان می کنند، در حقیقت یک رفتار را آموزش می دهند.
این عضو هیئت علمی دانشگاه با اشاره به این که تربیت مرتب اتفاق می افتد اما آموزش از آن دسته رفتارهایی است که والدین به فرزندانشان در زمان مناسب یاد می دهند خاطرنشان کرد: آموزش دادن یعنی تمرکز کردن بر یک نوع فعالیت خاص در زمانی که برای جلوگیری از آسیب ها باید انجام شود، اما آموزش ها زمانی به کار می آید که به لحاظ مکانی و زمانی بجا، منطقی و متناسب با شرایط باشد.
والدین باید با توجه به سن کودک نیاز آموزشی را در نظر بگیرند
دکتر کشاورز افزود: در واقع والدین باید با توجه به سن کودک نیاز آموزشی وی را هم در نظر بگیرند؛ به گونه ای که نه دیر و نه زود باشد.
فلوشیپ پزشکی جنسی و متخصص سلامت باروری با اشاره به اهمیت آموزش های جنسی به کودکان در خانواده برای جلوگیری از انحرافات جنسی گفت: وقتی به کودکان می آموزیم که باید از نقاط حساس و جنسی بدن خود مراقبت کنند و اجازه ندهند که فردی به جز والد وی این نقاط را ببیند، انجام این رفتار یک آموزش در زمینه محافظت جنسی کودک از خودش است.
ضرورت آموزش مراقبت های جنسی به کودکان زیر هفت سال
وی در پاسخ به این سوال که زمان مناسب آموزش جنسی مراقبت از بدن به کودکان چه سنی است؟ گفت: معمولا کودکان نیازهای آموزشی خود را با برخی رفتارها و یا پرسش‌هایی بیان می کنند بنابراین هر کودکی تا سن زیر هفت سال به ویژه آن که با پدر و مادر زندگی می‌کند نیاز آموزشی خود را با حالات و رفتار هایی که دارد به والدین تفهیم می کند؛ در حقیقت مشخص است که چه چیزی را می‌خواهد بداند، در این مرحله پدر و مادر باید آماده باشند که جواب درست را به فرزندشان بدهند.
این متخصص سلامت باروری با بیان که در آموزش های جنسی به کودکان، هرگز نباید نگاه جنسیتی به فرزندان دختر یا پسر داشت، توضیح داد: باید با یک نگرش کلی به مولفه آموزش پرداخت و فرقی نمی کند که مفاهیم برای فرزند پسر گفته می‌شود یا برای دختر؛ این مفاهیم ثابت است.
وی اضافه کرد: از آنجایی که کودکان معمولا تا سن یک سالگی در مرحله دهانی قرار دارند، یعنی عموما محیط پیرامون خود را با دهان و حس لامسه خود می شناسند، تا پیش از یک سالگی، به دلیل قوی بودن حس لامسه اندام تناسلی خود را لمس می‌کنند؛ این اتفاق نقطه آغاز نگرانی والدین درباره کودکشان است؛ در واقع آن ها نگران می شوند که به فرزندانشان رفتار زشتی انجام داده است، در حالی که این به تکامل جنسی کودکان بر می گردد و لذتی از انجام آن نمی برند.
خودلمسی ها کنجکاوانه است
وی با تاکید بر این موضوع که این خود لمسی های کنجکاونه، از دو سالگی به بعد همچنان ادامه دارد گفت: در این مرحله والدین باید به خوبی دقت کنند که از انجام رفتارهای هیجانی که حالت اضطراب به فرزندان می دهد دوری کنند، در واقع انجام رفتارهای هیجانی از سوی والدین باعث می شود که کودکان گاهی حتی برای جلب توجه دست به چنین اقدامی بزنند.
به گفته این عضو هیئت علمی دانشگاه تنبیه یا واکنش خشونت آمیز با کودکان در باب خود لمسی های کنجکاوانه باعث می شود، به تفهیم مفاهیم جنسی آن ها آسیب جدی وارد شود.
دکتر کشاورز تثبیت هویت جنسی کودکان را از سه تا پنج سال دانست و تاکید کرد: کودکان از سه سالگی تا پنج سالگی به تثبیت هویت جنسی می‌رسند و متوجه تفاوت‌های خود با جنس مخالفشان می شوند؛ در این مرحله بازی های آنها هم رنگ جنسیتی به خود می گیرد و حتی ممکن است زمان های طولانی در دستشویی بمانند که به حس کنجکاوی آن ها بر می گردد.
فلوشیپ پزشکی جنسی و متخصص سلامت باروری در پایان گفت: در این سن تعداد افرادی که کودک را به دستشویی یا حمام می برند اهمیت دارد که در اغلب موارد مادر و گاهی هم پدر است؛ در واقع فردی که از کودک نگهداری می کند تنها صلاحیت انجام چنین کارهایی را دارد و کودک باید بداند که تنها با یک نفر می تواند به دستشویی و حمام برود؛ همچنین والدین باید بدانند که نباید بدون لباس و عریان کامل با کودکان به حمام بروند؛ چرا که در بخشی از آموزش ها والدین و بزرگترها هم باید به نکات آموزشی توجه داشته باشند و خودشان هم ملزم به رعایت آن باشند.
نظر شما