زهرا جنت، کارشناسی ارشد حقوق بشر، مولف؛ بازار کسب و کار اینترنتی، بازدید بالای موارد منتشر شده، امکان کسب درآمد از خود آن مطلب یا از طریق جذب آگهی را فراهم کرده است. از آنجایی که مرجع و نظارتی در زمینه راستی آزمایی بسیاری از سایت‌ها، بلاگ‌ها و شبکه‌های اجتماعی وجود ندارد دیگر نمی‌توان چون گذشته به مطلب نوشته و منتشر شده به عنوان یک مرجع اطلاعاتی اعتماد کرد حتی برعکس تا اعتبار مطلبی، مشخص نشده باید به صحت آن با تردید نگاه کنیم.
اطلاعات حقوقی هم از قاعده تولید محتوی برای کسب درآمد مستثنی نیست ولی به خاطر ادبیات سخت و پیچیدگی‌های مفهومی آن، ممکن است کمتر برای تولید محتوای صرفا کاربرپسند مورد استفاده قرار بگیرد ولی با اینحال بهتر است این مساله را مد نظر داشته باشیم که هر مطلبی که از طریق اینترنت به دست می‌آوریم الزاما صحیح نیست.
در جستجوی هر مطلبی خصوصا یک مساله حقوقی، بهتر است که به چشم یک تحقیق به آن نگاه و سعی کنیم با مطالعه دقیق و هدفمند، در پایان جستجو در حد چند خط نوشته، مطلبی برای ارائه در آن موضوع داشته باشیم.
از طرفی چون بسیاری از سایت‌های حقوقی، مطالب خود را در قالب پرسش و پاسخ منتشر می‌کنند بهتر است سوال مورد نظر خود را در قالب یک جمله ساده و کوتاه در گوگل جستجو کنیم. موتور جستجو بر اساس الگوریم خود پربازدید‌ترین مطالب را در زمینه سوال ما ارائه می‌کند.
در جریان جستجوی اولیه سوال مورد نظرمان، به مطالب تخصصی‌تر یا مواد قانونی برخواهیم خورد. عنوان این مطالب یا شماره مواد ذکر شده را یادداشت و در سایت‌های معتبری مثل سایت قوه قضاییه توضیح آنها را مشاهده و به طور مجزا در مورد زمینه‌های استفاده از آن اصطلاحات و مواد قانونی، جستجو و مطالعه کنیم تا مطمئن شویم که این موارد در زمینه‌ای که مد نظر ما است، کاربرد دارند.
نباید در جستجو به خواندن یک یا دو مطلب بسنده کرد، دست‌کم باید مطالب صفحات اول و دوم نتایج را به صورت کامل مشاهده کنیم. با این کار، علاوه بر گسترده شدن اطلاعات ما در آن زمینه، با مقایسه این موارد، می‌توانیم مطالبی که همسان با بقیه نبوده و ممکن است اعتبار کمتری داشته باشند را تشخیص دهیم. البته باید به این نکته توجه داشت که تکرار عینی یک مطلب در چندین سایت الزاما به معنی درست بودن آن نیست چراکه برخی از سایت‌ها به جای تولید محتوی، عینا مطالب سایت‌های دیگر را استفاده می‌کنند.
درباره سنجش اعتبار سایت‌ها، معیار مشخصی وجود ندارد ولی با بررسی سوابق سایت که اغلب در قسمت‌‌هایی مثل "درباره ما" یا "تماس با ما" قید می‌شود می توان اطلاعات اولیه‌ای از سایت و گردانندگان آنها پیدا و اگر خدمات تلفنی یا آنلاینی برای مشاوره رایگان دارند از آن مطلع شد و استفاده کرد.
اصولا سایت نهادهای رسمی دولتی و غیر‌دولتی مثل قوه قضاییه، کانون وکلا، کلینیک‌های حقوقی، معتبرند و مطالب آنها قابل استناد است. کلینیک حقوقی هر دانشگاه، واحدی از دانشگاه و وابسته به دانشکده حقوق است که در این کلینیک‌ها، معمولا دانشجویان سال آخر زیر نظر اساتید با تجربه علمی و عملی بالا، به صورت رایگان، خدمات آموزش و مشاوره حقوقی ارائه می‌کنند. این خدمات ممکن است شامل مراجعه حضوری، تماس تلفنی و مشاوره آنلاین باشد.
پس از جمع آوری مطلب و نوشتن در مورد آن، علاوه بر اینکه ذهنیت بازتر و حقوقی‌تری نسبت به مساله یا مشکل خود پیدا می‌کنیم، بسته به مورد، در مراجعه به اداره مربوطه، وکیل و احیانا دادگاه و قاضی، می‌توانیم ارائه بهتری از آن داشته باشیم و خدمات بهتری بگیریم.
نظر شما