دکتر سعید رحیمی پردنجانی در گفت‌وگو با طبنا(خبرگزاری سلامت)، درباره اینکه والدین چگونه می‌توانند روزهای اول مدرسه کودکان خود را مدیریت کنند تا به راحتی به مدرسه بروند، اظهار کرد: توجه به ابعاد تحول شناختی، اجتماعی، هیجانی و حرکتی کودکان پیش از دبستان از اهمیت خاصی برخوردار است.
وی افزود: اولویت نیازهای روان شناختی کودک در این سنین از نظر نوع دلبستگی، پاسخ دهی هیجانی، نوع تعامل والد- فرزند، سبک فرزند پروری، محرک‌های محیطی، نوع تغذیه و دیگر عوامل در آمادگی کودک برای ورود به گروه همسالان از سنین 3 سالگی به بعد بسیار موثر است.
این روانشناس خاطرنشان کرد: این تأثیر به شکل مثبت ناشی از برخورداری کودک از تمام عوامل مورد اشاره و برنامه‌ریزی عوامل تربیتی اعم از والدین، مربیان و کارشناسان برای محقق ساختن هر کدام از آنهاست.
رحیمی پردنجانی با اشاره به اینکه عدم پاسخگویی به موقع به نیازها کودک را در برخورداری از سلامت روان و سازگاری بین فردی دچار نارسایی می‌کند، یادآور شد: این مسئله مشکلات یا اختلال‌های روانی را برای کودک به همراه دارد.
وی خاطرنشان کرد:مادری که از ابتدای تولد در تعامل مثبت با فرزند به شکل فعال مشارکت داشته است سبب می‌شود فرزند با دلبستگی ایمن فضای خانه را به سوی مهد یا پیش دبستان ترک و محیط جدید را با کمترین چالش قبول کند اما پذیرش محیط جدید برای کودکانی که دچار دلبستگی ناایمن، عدم پاسخ دهی هیجانی، واکنش سوگ، مشکل ارتباط اجتماعی و اضطراب جدایی هستند با بیشترین چالش همراه خواهد بود.
این روانشناس گفت: برای کودکان دسته دوم شرایط پذیرش محیط جدید و به دور از خانه دشوار بوده و گاه بی‌مبالاتی و برخورد غیر حرفه‌ای مربیان شرایط هراس از مدرسه را برای کودک به دنبال دارد.
رحیمی پردنجانی تاکید کرد: برخی دیگر از کودکان در روزهای اول به خاطر وابستگی‌های افراطی به مادر وضعیت را کمی پیچیده‌تر می‌کنند به عبارت دیگر مادرانی که اغلب با سبک فرزند پروری آسان‌گیر، اجتنابی یا مستبدانه عمل کرده‌اند، فضای تعامل با فرزند خویش را ناامن و کودک را با درجاتی از لجبازی، نافرمانی و پر توقعی روبرو می‌کنند، چنین مواردی شرایط سازگاری با سایر همسالان در مهد کودک و مدرسه را دشوار می‌سازد.
این روانشناس کودک تصریح کرد: مادران و مربیان جهت تسهیل در جدا شدن از مادر و افزایش ماندگاری در پیش دبستانی ضرورت دارد از چند ماه قبل کودک را با فضای بازی با همسالان در خانه، پارک و سایر مکان‌ها آشنا کرده و وابستگی به خود را به تدریج کاهش داده تا کودک بتواند با آرامش بیشتری در محیط پیش دبستانی حضور پیدا کند.
رحیمی پردنجانی اضافه کرد: مربیان با همدلی، استقبال شایسته و دعوت کودک به محیط بازی با همراهی مادر به ویژه کودکان دچار اختلال اضطراب جدایی و واکنش سوگ شرایط فاصله گرفتن تدریجی مادر را فراهم کنند تا کودک بتواند محیط جدید را پذیرفته و همراه سایر کودکان در فرآیند یادگیری مشارکت داشته باشد.
وی تصریح کرد: بعد از بازگشت کودک از پیش دبستانی بهتر است مادر وی را در آغوش گرفته و از اتفاقات خوب آن روز سئوال کند و با تأیید فعالیت‌های مثبت فرزندش در کنار سایر کودکان انگیزه فرزند خود را در جهت علاقمندی بیشتربه مدرسه رفتن افزایش دهد.
این روانشناس کودک افزود: والدین می‌توانند نمونه بازی‌های مدرسه را در منزل اجرا و فعالیت‌های تکمیلی را نیز انجام دهند همچنین والدین می‌توانند در روزهای بعد در صورت نیاز، فرزند خود را در رفتن به مدرسه همراهی کنند.
نظر شما