به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری سلامت؛ پروپاگاندی‌ای علیه شرکت کشت و صنعت هفت تپه به راه افتاده سال‌هاست که نفس تولید را به شماره انداخته است، در همه این مدت زاویه دیدی که از وقایع هفت تپه دیده شده از جانب کارگران و گروه‌های خاصی بوده که در جبهه مخالف شرکت قرار داشتند و تا امروز اظهارنظری از سوی مدیران این شرکت برای روشنگری و شفاف سازی صورت نگرفت و صرفا همه خوراک رسانه ای که در این مدت تولید شده یکجانبه بوده و شاید در حد چند پاسخ کوتاه.
متاسفانه افکار عمومی‌در اثر پروپاگاندی رسانه ای که گروه‌های مخالف یا به عبارتی «ضدتوسعه و تولید» راه اندازی کردند و در این موضوع هم موفق بوده اند از جمله اسماعیل بخشی که از او به عنوان «رهبر اعتراضات کارگران هفت تپه» یاد می‌شود و حمایت‌هایی که در پشت پرده از آنها می‌شود؛ فعالیت هفته تپه تماما تحت تاثیر این اتفاقات قرار گرفته و واقعیت‌ها را پوشانده است.
بخوانید، بدانید، ندانسته قضاوت نکنید
در پنج سال گذشته که اعتراضات در هفت تپه شدت گرفته است؛ همه نگاه‌ها به این بود که در این مجموعه حقوق کارگران به شدت مورد تعرض قرار می‌گیرد و مدیران آن خون کارگران را در شیشه فرو کرده اند. اتفاقاتی که در ابتدای مشاهده خون هر ایرانی را به جوش می‌آورد.
متاسفانه فعالیت رسانه‌ای گروه‌های مخالف فعالیت این شرکت در سال‌های اخیر به واسطه حمایت‌هایی که از سوی برخی از فعالان سیاسی شهرستان شوش و مستقر در تهران قدرت گرفته اند و همین موضوع باعث شده تا این گروه در قالب و اسم «کارگر» دست به اعتصابات و اعتراضاتی بزنند که در نهایت به کاهش تولید و کاهش درآمد شرکت منجر شود و نهایتا این آسیب به بدنه کارگری واقعی وارد شود.
در روزهایی که استنباط، آگاهی و قضاوت عده ای از مطالب منتشر شده در فضای مجازی شکل می‌گیرد که هیچ پایه و اساسی ندارند روشنگری و ایجاد انگیزه تفکر و تحقیق رسالتی است که باید مورد توجه قرار بگیرد.
پشت پرده ماجراهای هفت تپه چیست؟
چند روز پیش بالاخره پس از مدت‌ها مدیران شرکت هفت تپه ناچارا برای روشنگری و شرح وقایع رخدادی در این شرکت با برخی از رسانه‌ها صحبت کردند. این صحبت‌ها با ارائه سند و مدرک معتبر صورت گرفت. آنها در این گفتگو درباره مسائل پیش آمده در ماجرای اعتراضات کارگری و نحوه هدایت و مدیریت آن سخن گفتند.
غلامرضا صابریان زاده، قائم مقام مدیرعامل در امور تولید شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه یکی از مدیرانی بود که در مورد وقایع هفت تپه دست به روشنگری زد تا افکار عمومی‌را نسبت به ماهیت اعتراضات و حرف‌هایی که برخی در فضای مجازی درباره این مجموعه تولیدی می‌زنند روشن شود.
این گفتگو در شرایطی صورت گرفت که عوامل گروه‌های به ظاهر کارگری معترض وقتی متوجه حضور خبرنگاران شدند شروع به اعتراض و فحاشی در کانال‌های تلگرامی‌خود کرده و حاضران در این جلسه را خائن خطاب کردند. دستپاچگی و نگرانی این گروه از صحبت‌های مدیران هفت تپه کاملا مشخص بود.
صابریان زاده گفت: «تا سال 1357 تولید در مجموعه هفت تپه وضعیت مناسبی داشته و 12 هزار هکتار 24 هزار هکتار زمین ناخالص زیرکشت قرار می‌گیرد و طور دائمی10 هزار هکتار از 12 هزار هکتار آماده تحویل به کارخانه است و 2 هزار هکتار به عنوان زمین آیش یا کشت سال‌های بعد باقی می‌ماند. گفتنی است نیشکر محصولی آب بر است و 140 تن در هکتار محصول می‌دهد که بهترین استصحال آن در دنیا 12 تا 13 درصد است و امسال ما توانستیم به 10 درصد برسیم. یعنی از هر 100 کیلوگرم نیشکر 10 کیلوگرم شکر، 3/2 درصد مولاس و حدود 30 درصد باگاس تولید می‌شود و مابقی آب است که در حین تولید تبخیر می‌شود.»
او ادامه داد: «به هر ترتیب این روند خوب در هفت تپه تا سال 1366 ادامه داشت تا اینکه دولت به فکر توسعه می‌افتد و در زمان مرحوم‌هاشمی‌رفسنجانی شکر محصولی استراتژیک محسوب می‌شود و اقدام به توسعه زمین‌ها خوزستان در سطح حدودا 70 هزار هکتار می‌کنند و طرح توسعه نیشکر کلید می‌خورد. این روند تا سال 1386 متناسب بود.»
قائم مقام مدیرعامل در امور تولید شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه تصریح کرد: «در هفت تپه امکانات زیادی برای استحصال نیشکر وجود دارد، 1200 دستگاه واحد ساختمانی داریم که در اختیار پرسنل قرار دارد و تنها برخی از کارمندان آن هم در حد 300 تا 400 هزار تومان اجاره می‌دهند و مابقی بدون پرداخت اجاره ساکن هستند حتی هزینه آب و برق هم از کسی دریافت نمی‌شود. بخش خصوصی هم که مدتی وارد این مجموعه شد در این زمینه وارد نشد که بخواهد تغییری ایجاد کند. در کنار این واحدهای مسکونی مدرسه، مجموعه ورزشی و تفریحی و بازار و هر آنچه نیاز یک مجموعه تولیدی است فراهم شد.»
صابریان زاده ادامه داد: «نوساناتی که از سال 86 شروع و تا سال 94 ادامه یافت باعث شد این هفت تپه به دست ایدرو بیافتد و مدیری که این شرکت برای اداره هفت تپه معرفی کرده بود 1200 نفر نیرو با شعار اینکه بخش خصوصی وارد نشود، استخدام کرد. در دو سال اول حضور مدیران ایدرو با مشکلات زیادی همراه بود و یکسری فعالیت‌های سیاسی ریشه ای مستعد در هفت تپه وجود داشت که هدایت شد.»
او اضافه کرد: «هزینه هفت تپه در حال حاضر ماهیانه 60 میلیارد تومان است که 40 میلیارد تومان برای حقوق و مزایا و 20 میلیارد تومان هزینه‌های صنعتی و جانبی و کشت و سم و ... است. برای سال جاری نیاز به 720 میلیارد تومان برای پوشش این هزینه‌ها داریم؛ بخش خصوصی در این زمینه حدود 2 هزار میلیادر تومان برای پرداخت معوقات هزینه کرده است و قبول دارم که گاهی اوقات پرداختی‌ها با تاخیر انجام می‌شد و مدیریت در زمان‌هایی ضعیف بوده ولی مدیران این شرکت مصمم بر حفظ این شرکت هستند.»
قائم مقام مدیرعامل در امور تولید شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه افزود: «امسال درآمد شرکت با 50 هزار تن شکر کیلویی 10 هزار تومان و فروش مولاس و باگاس به 600 میلیارد تومان می‌رسد که انتظار می‌رود در سال 1401 با افزایش تولید و احتمالا افزایش نرخ شکر، این رقم بیشتر شود و به بیش از هزار میلیارد تومان برسد. متاسفانه مشکلاتی که باعث شده تا این سیستم در سال‌های گذشته مواجه شود توقف‌های ناشی از اعتصابات و اغتشاشات کارگری است که باعث توقف دو سه ماهه کار می‌شود. من کاری به بخش خصوصی و دولتی ندارم اجازه بدهند با تزریق پول خوبی که صورت گرفته این مجموعه پیشرفت کند.»
او در پاسخ به تاخیر پرداخت حقوق‌ها تاکید کرد: «سه سال پیش حکومت در سایه درباره پرداخت‌ها تصمیم می‌گیرند که یک ماه در حقوق‌ها تنفس ایجاد شود؛ در حال حاضر این روند ادامه دارد و شرکت‌های پیمانکاری هم این موضوع را پذیرفته اند و این نیست که سه ماه حقوق پرداخت نشده باشد.»
صابریان زاده درباره ریشه اعتراضات کارگری هفت تپه توضیح داد: «سال 86 به دلیل عدم پرداخت حقوق اعتصابات کارگری انجام می‌شود و دولت ورود و با استقراض پرداخت‌ها را انجام می‌دهد؛ این نوسانات پرداخت حقوق تا سال 94 ادامه داشت و بیماری اقتصادی در هفت تپه شروع می‌شود؛ از آنجایی که شرکت کارگری است و زمینه‌های سیاسی هم داشته گروه‌های معترض رشد می‌کنند. اوج این گروه زمانی شکل می‌گیرد که بخش خصوصی وارد می‌شود و به دلیل برخی از گرفتاری‌های پرداختی این گروه‌ها حاکمیت سیاسی پیدا می‌کنند و در این جریان تعدادی بازداشت و زندانی و بعد آزاد می‌شوند.»
او درباره اخراجی‌های شرکت هم گفت: «کسی از شرکت اخراج نشده بلکه این افراد به پایان قرارداد خود رسیدند و از سوی شرکت تمدید نشد که اسماعیل بخشی هم شامل این مورد شده است. در یک جمع پنج هزار نفری آیا این حق شرکت نیست که تشخیص دهد که با چه کسی کار کند و با چه کسی کار نکند؟ این تصمیم هم زمانی اتخاذ شد که این افراد سابقه کیفری پیدا کرده و اصطلاحا دچار سوءسابقه شدند. همین سیستم بخش خصوصی که ایراد بزرگی به کارش هست در بدو ورود 1200 نفر را استخدام می‌کند. تمام مانوری که روی اخراج کارگران داده می‌شود شوآف است.»
قائم مقام مدیرعامل در امور تولید شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه با تاکید بر اینکه امکان هیچگونه تعدیل نیرو در این شرکت وجود ندارد، گفت: «ما باید موضوعات اجتماعی را رعایت کنیم معیشت مردم برای ما مهم است. حیات اقتصادی شوش هفت تپه است و به جز این مجموعه هیچ مجموعه بزرگی برای اشتغال زایی وجود ندارد. هر زمانی که هفت تپه در پرداخت حقوق‌ها با تاخیر همراه شود اثر آن را می‌توان در بازار شوش، شوشتر، دزفول، اندیمشک مشاهده کرد.»
او اضافه کرد: «این شرکت به هر بخشی که تحویل داده شود اشتغال زایی یکی از هدف‌های مهم است. همان روزی هم که بخش خصوصی وارد این مجموعه شد اولین شرط این بود که کسی نباید از شرکت اخراج شود. همه مشکلات اقتصادی هفت تپه با افزایش تولید قابل حل است.»
صابریان زاده ادامه داد: «الان در شرایطی هستیم که اگر دست به ترکیب مدیریتی هفت تپه بزنند امکان پیشبرد کار وجود ندارد و باید در همین شرایط کار را ادامه بدهیم چراکه این روند مدیریت شده است و می‌تواند به رشد تولید و درآمد بیشتر و سربه‌سر شدن هزینه‌ها برسیم. امیدواریم شرایط اجتماعی و منطقه اجازه این اتفاق را بدهد.»
اتحادی نامیمون متشکل از تندروها با هدف تخریب
فرهاد بهاری، معاون مدیرعامل در بخش صنعت شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه هم گفت: «تا دوره ریاست جمهوری مرحوم‌هاشمی‌رفسنجانی مدیران براساس شایسته سالاری به این مجموعه اضافه می‌شدند که به افزایش تولید و چابک سازی و حفظ خدمات معتقد بودند ولی این روند ادامه نیافت و شرکت به دست افراد سیاسی افتاد و مدیرانی از جنس روحانی و فیلمبردار و ... که غیرمتخصص بودند وارد این مجموعه شده و به تدریج از توان شرکت کم کردند. این مدیران استخدام‌های فرمایشی انجام می‌دادند؛ در صورتی که مدیرعاملی مانند سیدعزیز نبوی با توحه به اینکه ارتباطات بسیار وسیعی داشت ولی استخدام سفارشی و روابطی را خیانت به شرکت می‌دانست.»
او ادامه داد: «متاسفانه در شرکت رفتارهایی باب شد که داد همه را درآورد؛ اصلا بخش خصوصی بوجود آورنده این اعتصابات و اعتراضات نبود و اینها ریشه در اوایل دهه 80 دارد که آقای شفیعی آمد و همزمان کارخانه قند را به دلیل گرفتن اعتبارات و واردات بی رویه تعطیل کردند و گفتن هفت تپه باید خوددرآمد شود و این بدون برنامه صورت گرفت. اینها رفتارهای سازمانی و سیستم‌های خدمات دهی و خدمات رسانی را کاملا از بین بردند و پرسنل امنیت شغلی خود را از دست دادند.»
بهاری افزود: «اینجا افراد بسیار باسوادی بودند که به جای آنها افرادی وارد کار شدند که حتی زبان رسمی‌کشور را نمی‌توانست صحبت کند ولی مثلا دانشگاه رفته رشته برق بیکار بود! اینها باعث شد تا دو اتفاق بیافتد اول اینکه افراد متخصص یا دنبال بازنشستگی بروند یا ترک کشور کنند دوم ایجاد بدبینی و فاصله بین پرسنل و لایه‌های مدیریتی و شروع بهانه گیری‌ها شد. وقتی ساختار سازمانی متخلل شود و آنتروپی ورود کنند و سازمان تبدیل به سازمان فوق بحرانی شود هر اتفاقی در آن می‌افتد و هر بهانه ای هم تولید می‌شود.»
معاون مدیرعامل در بخش صنعت شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه تصریح کرد: «در این سازمان وضعیتی بوجود آمد که اتفاق کسانی که قصد نجات سازمان را داشتند شخصیت "بد" می‌شد ولی آن کسی که دولت سایه تشکیل می‌داد و ارتباط می‌گرفت و ضوابط را دور می‌زد آدم "خوب" می‌شد. اینها همه باعث شد تا داد مردم و نه فقط کارگرها بلند شود. در نهایت دولت هفت ماه حقوق پرداخت نکرد و باعث شد سال 1386 کارگران در حرکتی اعتراضی سه راه خوانساری را ببندند!»
او ادامه داد: «در این سال هفت تپه به سازمان گسترش (ایدرو) واگذار شد و مهندس مددی فقید به عنوان یک فرد با سواد و مقبولیت و پاکدست مدیریت را برعهده گرفت و تولید هفت تپه ای که در سال 86 به 9600 تن رسیده بود بعد از دوسال بدون هیچ هزینه ای 63 هزار تن شکر تولید کرد این اتفاق با موجی از اعتراضات و اعتصابات رخ داد. ما سندیکایی داشتیم که فعالیت‌های تندی داشت و روی رفتار پرسنل احاطه داشت و اگر می‌گفت بروید و سه راه را ببندید می‌رفتند و کف جاده دراز می‌کشیدند و حتی با خواهش امام جمعه و فرماندار همدست از این کارشان برنمی‌داشتند.»
بهاری افزود: «منتهی نوسانات شروع شده بود و دولت نتوانست مهندس مددی را به عنوان یک ارزش نگه دارد یا جایگزینی مانند او بیاورد تا خط صعودی شرکت را نگه دارد و دوباره مدیری را سرکار می‌آورد که شرکت را در مسیر نزولی قرار می‌داد. حین این تنش‌ها افراد و مدیران کارساز رفتند و نیروهایی استخدام شدند که جنایت علیه شرکت بودند و این نیروها دنبال تنبلی و اغتشاش و توهین و تخریب بودند.»
معاون مدیرعامل در بخش صنعت شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه تصریح کرد: «این افراد در کانال‌هایی که راه‌اندازی کرده‌اند بدترین حرف‌ها را به مدیران این شرکت نسبت می‌دهند و اینها همان‌هایی هستند که مدعی اداره شرکت هستند. سوءمدیریت‌ها و استخدام‌ها یک اتحاد نامیمون را شکل داد؛ اتحادی متشکل از تعدادی تندرو صرفا برای تخریب و به راحتی با مدیران برخورد می‌کنند و به آنها می‌گویند "چه کسی به شما گفته کار بکنید" کجای دنیا یک نفر را از فعالیت منع می‌کنند. متاسفانه این اتحاد نامیمونی که شکل گرفته اجازه نمی‌دهد حلقه مدیران و کارگران ارتباط و آرامش بگیرند.»
سنگ اندازی جریانات ضد توسعه با حامیان سیاسی
صابریان زاده در ادامه در واکنش به این مطلب که جریان توسعه گرا بعد از جنگ تحت حکومت لیبرال‌ها تا دولت مرحوم‌هاشمی‌رفسنجانی ادامه و داشت و بعد از آن افول کرد و جریان ضدتوسعه گرا را تشکیل داد؛ این جریان علاقه‌مند به واردات است و در واقع هفت تپه در مقابل این جریان قرار گرفته و به همین دلیل جریان ضدتوسعه به شدت در حال سنگ اندازی در راستای تولید است و اسماعیل بخشی‌هایی بوجود آمده که این جریان را همراهی می‌کنند، اظهار کرد: «این جریان وجود داشت و ظرف یکسال گذشته و بعد از تشکیل مجلس یازدهم جناحی از مجلس پرچم دار این موضوع شد. چطور امکان دارد که افرادی به راحتی بتوانند این نمانیدگان جلسه برگزار کند درحالیکه ما نماینده خودمان را دو ماه یکبار هم نمی‌توانیم ببینم.»
او ادامه داد: «ما از آنها خواستیم که یکسال به ما تنفس بدهند تا بتوانیم کار را پیش ببریم و جواب آنها این بود که یک روز هم اجازه نمی‌دهیم. این جریان ضد توسعه در حال تقویت است و متاسفانه یکی از همین نماینده‌ها به شدت در ستاد انتخاباتی یکی از نامزدها به هفت تپه حمله کرده است و این گروه ضد توسعه به شدت مورد حمایت هستند.»
دخالت افراد ناآگاه معضل جدی هفت تپه
مهندس شکیبا رئیس کارخانه بیواتانول شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه هم گفت: «هفته تپه دچار معضل دخالت افراد ناآگاه است؛ آقایان نماینده‌ای نمی توانند نی نیشکر را با دیگر نی ها تشخیص بدهند امروز مدعی حفظ نیشکر شده‌اند. اشخاص سیاسی‌ای وارد این مجموعه می شوند بگوید براساس کدام دانش و پشتوانه قرار است که این مجموعه را هدایت و مدیریت کنند؟ چرا باید هفت تپه آسیب ببیند؟»
او ادامه داد: «با این وضعیت هیچ کجای کشور نه در شرکت هفت تپه و نه در هیچ صنعت دیگری ساماندهی را نخواهیم دید. نوع برخورد مدیران با کارگران در این مجموعه اجتماعی است و نگران وضعیت معیشتی و اقتصادی آنها هستند. متاسفانه افرادی نظیر اسماعیل بخشی مورد استقبال نمایندگان مجلس قرار گرفته‌اند.»
پایان قرارداد آغاز جنگ کارگری!
صابریان زاده در تکمیل این صحبت ها گفت: «چندین روز پیش گروهی از کارگران همین جریان از ساعت 8 تا 10 صبح جلوی دفتر ما تجمع و اعتصاب کردند درحالیکه اینها حقوق و اضافه کارشان را هم می گیرند! پارسال 89 روز جلوی فرمانداری جمع شدند و اعتصاب کردند و هم این روزها را از ما هم حقوق گرفتند و هم اضافه کاری؛ اینها با چه پشتوانه‌ای اینکار را کردند و حقوقشان را هم گرفتند؟ مسلما این افراد حمایت شدند.»
او ادامه داد: «هیچکس اخراج نشد فقط بخشی به پایان قرارداد رسیدند، 470 نیروی فصلی داشتیم که به پایان قرارداد خود رسیدند که الان دوماه تمام است گرفتار این افراد هستیم. چراکه با توجه به حقوق خوبی که شرکت پرداخت می کنند حاضر نیستند به قرارداد خود پایبند باشند و در همین جهت هم با اعتراضات و اعتصابات و خسارت زدن آنها مواجه شدیم. متاسفانه در بهترین زمان برداشت و تولید این اتحاد ضد تولید با یک فراخوان کارگران مطیع خودش را به اعتصاب دعوت می کند و آنها هم اجابت می کنند. فضا اینگونه نیست می گویند کارگران یک میلیون تومان حقوق می گیرند.»
صابریان زاده افزود: «سایه‌ای روی شرکت افتاده که هر روز هم بزرگتر می شود و این حاصل مجلس انقلابی است و نمی دانیم چه کاری باید با آنها چکار کنیم.»
او در پاسخ به این سوال که این گروه نه موافق خصوصی سازی نه دولتی شدن نه موافق حضور در هفت تپه هستند نه خارج از آن می مانند و عده ای از آنها حمایت مالی و سیاسی می کنند؛ در حال حاضر هدف اصلی گروهی که نمی خواهد هفت تپه رشد کند چیست؟ افزود: «ما نمی دانیم، فقط می دانیم که مثلا ساعتی اعتصاب ساده رخ می دهد و ساعت 7 شب می بینیم که در شبکه های خبری فارسی زبان خارج از کشور این اتفاق را پوشش داده است؛ هرچه هست اینجا نیست.»
قائم مقام مدیرعامل در امور تولید شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه اضافه کرد: «کاش می دانستم دشمنمان داناست که اگر اینگونه بود کنار می کشیدم ولی نگران نادانی آنها و آینده شرکت هستم. همین آقای اسماعیل بخشی که سال 92 راننده کمباین بود و در حین کار خوابیده بود و به همین دلیل هم رای به اخراج او دادند و بعد از آن بخشی، بخشی شد.»
نظر شما