متخصص اعصاب و روان ممانعت از گریه کردن هنگام سوگواری را به هیچ عنوان روش مناسبی ندانست و توصیه کرد: برای تخلیه هیجانی روانی باید به فرد عزادار اجازه سوگواری، گریه کردن و حتی فریاد زدن داده شود.
دکتر بهزاد قربانی در گفتگو با خبرنگار بهداشت و درمان خبرگزاری سلامت بیان داشت: سوگواری به ترتیب دارای پنج مرحله شوک و انکار، چانه زنی،خشم،افسردگی و در نهایت پذیرش واقعیت است.
وی افزود: در مراحل اولیه سوگ که امکان دارد فرد در فاز شوک و انکار باشد باید اجازه سوگواری به و داده شود تا گریه کند در این مرحله به صورت طبیعی امکان دارد فرد فریاد بزند،حتی بد و بیراه و کفربگوید و توهین کند.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه ابن سینا تصریح کرد: در مرحله شوک و انکار فرد قادر به پذیرش مرگ متوفی نیست؛ در مرحله چانه زنی شروع به نذر و نیاز می کند و با متوفی صحبت می‌کند که اگر خبر مرگ تو صحت نداشه باشد چنین اقداماتی می کنم؛ بعد از این دو مرحله به فاصله چند ساعت یا چند روز فرد دچار خشم می شود و به شدت پرخاشگری می کند و امکان دارد به اطرافیان فحاشی کند؛ در مرحله افسردگی فرد دچار افسردگی سوگ می شود که ممکن است یک ماه و حتی بیشتر به طول بی انجامد تا پس از سپری شدن در نهایت به پذیرش و برگشت به زندگی طبیعی برگردد.
وی اذعان داشت: به نظر می رسد مراسم چهلم متوفی که در فرهنگ دینی و ملی ما برای عزاداری وجود دارد؛ ناظر بر همین دوره یک ماهه ای است که افراد دوره افسردگی اشان را پشت سر می گذرانند و انتظار می رود که فرد به حالت عادی زندگی برگردد.
این روانپزشک توصیه کرد: حال اگر افراد 6ماه تا یک سال پس از سوگ هنوز به زندگی عادی اش برنگشته باشد باید برای درمان سوگ افسردگی حل نشده اقدامات لازم داده شود.
وی تأکید کرد: ممانعت از سوگواری به هیچ عنوان توصیه نمی شود؛ به ویژه در فاز حاد توصیه روانی این است که افراد بر اساس اعتقادات خود سوگواری و گریه کنند تا تخلیه روانی هیجانی در آنها رخ دهد.
قربانی گفت: بعد از طی شدن این دوره زمانی که فرد باز هم چنین علائمی داشت سوگ حل نشده تعریف می شود که رنگ و بوی افسردگی دارد و باید در جهت درمان اقدامات لازم انجام شود. اما هنگامی که فرد کارهای خطرناکی نظیر کوبیدن سر به زمین یا غذا نخوردن را پیش رو می گیرد باید از آنها ممانعت کرد.
کد خبرنگار: 410100
نظر شما