به گزارش طبنا(خبرگزاری سلامت)، استوماتیت بیماری‌ای است که باعث التهاب فراگیر دهان شامل مخاط دهان، لب‌ها، زبان و کام می‌شود و دارای 2 نوع اصلی استوماتیت هرپسی حاد و استوماتیت آفتی (زخم دهان) است. سایر انواع عبارتند از ژنژیویت، پریودنتیت، کاندیدیاز (برفک) و آنژین و نسان. استوماتیت ممکن است نشانه‌ای از یک اختلال زمینه‌ای جدی‌تر باشد.
استوماتیت علائمی‌نظیر التهاب دهان، قرمزی و خونریزی، درد خفیف، شدید، زخم‌های دهان، تنفس بدبو، بی‌اشتهایی، خستگی، تب و تحریک‌پذیری را به همراه دارد.
عفونت، تروما، خشکی، تحریک‌کننده‌ها، عوامل سمی، حساسیت، بیماری‌های خودایمنی، کمبود ویتامین، کم‌خونی از جمله عللی است که میتواند سبب ایجاد این بیماری شود.
چگونه می‌توان استوماتیت را درمان کرد؟
درمان بسته به علت که گاهی تعیین آن مشکل است فرق می‌کند. معاینه فیزیکی لازم است و گاهی تهیه گستره یا کشت ضایعات عامل را مشخص می‌کند، بهداشت کامل دهان مهم است. در صورتی که بتوان علت زمینه‌ای را کشف کرده داروها به طور خاص متوجه آن خواهند بود. ممکن است داروهای ضد قارچ، ضد باکتری یا استروئیدی موضعی، شست‌وشو دهنده‌های بینی یا قرص‌های خوراکی تجویز شوند. گاه داروهای بی‌حس‌کننده موضعی و مکمل‌های ویتامین مفید هستند.
نوع ویروسی آن هیچ درمانی نمی‌خواهد. اگر در کودکان باشد، فقط چون کودک بیقراری می‌کند ممکن است والدین را دچار اضطراب و نگرانی کند. کافی است به آنها اطمینان داد که علایم خودبه خود از بین می‌روند.
در مورد نوعی که ناشی از رادیوتراپی است بهتر است از دهانشویه استفاده شود. دهانشویه‌های زیادی امروزه در بازار موجود است که بدون نسخه هم قابل خریداری است. انواعی که دارای ماده‌ای به نام بنزین آمید است این علایم را کمتر می‌کند.
در مورد استوماتیت آفتی هم می‌توان از یک قاشق شربت دیفن هیدرامین فقط به عنوان دهانشویه استفاده کرد و با آن دهان را شستشو داد. پمادهای کورتیکواستروییدی نیز گاهی استفاده می‌شود که دوره آفت را کمتر می‌کند و مشکل بیمار را از بین می‌برد.
نظر شما