دکتر مهدی قاسمی در گفت‌وگو با طبنا(خبرگزاری سلامت)، درباره اختلال خوردن اظهار کرد: در بزرگسالان دو نوع اختلال خوردن شامل اختلال بی‌اشتهایی عصبی و اختلال پرخوری عصبی وجود دارد.
وی افزود: گرچه این دو اختلال بی‌اشتهایی عصبی و پرخوری عصبی ویژگی‌های مجزایی دارند اما در چند نشانه مشترک بوده و تا حدودی سبب‌شناسی مشترکی دارند.
این روانپزشک با بیان اینکه بی‌اشتهایی عصبی یا کم‌خوری عصبی، اختلال ناشی از کم غذا خوردن است، عنوان کرد: افراد مبتلا به بی‌اشتهایی عصبی به حدی کم غذا می‌خورند که کاهش وزن، جان آنها را به خطر می‌اندازد.
قاسمی ادامه داد: گاهی بیمار بسیار لاغر می‌شود و در برخی موارد حتی این مسئله می‌تواند موجب مرگ آنها شود بنابراین این افراد با وجود ظاهر بسیار نحیف خود معمولا خود را چاق می‌دانند.
وی با بیان اینکه افراد مبتلا به کم خوری عصبی در مورد غذا معمولا احساسات ضد و نقیضی دارند، خاطرنشان کرد: این افراد اغلب به غذا خوردن تمایل دارند و بسیاری از آنها از آشپزی، مزه و بوی غذا نیز لذت می‌برند بنابراین مشکل آنها بی‌اشتهایی نیست بلکه ترس از چاق شدن است.
این روانپزشک اضافه کرد:۲ گروه فرد بی‌اشتها شامل محدودکنندهها و برون‌ریزها وجود دارند که محدودکنندهها عمدتا به این علت لاغرند که از خوردن غذا امتناع می‌ورزند.
قاسمی ادامه داد: برون‌ریزها نیز اغلب اوقات از خوردن غذا امتناع می‌کنند، اما هنگامی که چیزی می‌خورند، برای بیرون ریختن آن استفراغ کرده یا ملین مصرف می‌کنند.
این روانپزشک افزود: این اختلال معمولا با انواع تغییرات جسمانی دیگر همچون فقدان قاعدگی در بین زنان بی‌اشتها رایج است همچنین ممکن است فشار خون آنها افت کند.
وی تاکید کرد: مشکلات قلبی و عروقی، کاهش حرارت بدن، تاخیر رشد استخوان و کم‌خونی نیز در افرادی که اختلال خوردن دارند رایج است.
نظر شما