به گزارش طبنا(خبرگزاری سلامت)، در قـُدامى‌ترین قسمت چشم، بافت شفاف و نیمكره شكلى وجود دارد كه به آن قرنیه مى گویند كه نور هنگام عبور از آن دچار انكسار شده و وارد چشم مى شود. اگر قرنیه از حالت كروى خود خارج شود، به این حالت آستیگماتیسم مى گویند (همانند توپ فوتبالى كه از دو سو كمى فشرده شود)، در نتیجه نورى كه از یك قرنیه آستیگمات مى گذرد، به طرز صحیح روى شبكیه كانونى نمی‌شود و تصاویر تار دیده مى شوند.
فشار پلك روى قرنیه مى تواند منجر به آستیگماتیسم مختصرى شود، ولى در اغلب موارد آستیگماتیسم ریشه ارثى دارد. علاوه بر آن ضربات و صدمات وارده بر قرنیه، نیز مى توانند منجر به آستیگماتیسم به ویژه از نوع نامنظم آن شوند.
افراد داراى نمره‌هاى بالاى آستیگماتیسم اغلب از تارى دید و تغییر شكل یافتگى تصویر اشیا شكایت دارند. آنهایى كه مبتلا به درجات خفیف هستند، اغلب مشكل بینایى ندارند ولى ممكن است از خستگى و احساس ناراحتى در چشم‌ها و سردرد شكایت داشته باشند. آستیگماتیسم حالتی است که چند تا از دیوپترهای چشم کرویت خود را از دست داده‌است.
اگر چشم را به عنوان یک عدسی کروی در نظر بگیریم. هرگاه این عدسی از حالت کروی خارج شود و به سمت حالت بیضوی برود (شبیه خربزه). در این صورت دارای دو کانون خطی به جای یک کانون نقطه‌ایی خواهد بود. در نتیجه تصاویر به دلیل انکسار نامساوی در قسمت‌های مختلف قرنیه کاملاً بر روی شبکیه متمرکز نمی‌شوند و تصاویر چه دور و چه نزدیک تار می‌شوند؛ بنابراین افرادیکه دچار درجات بالایی از آستیگماتیسم هستند نه تنها همانند افراد نزدیک‌بین اشیای دور را تار می‌بینند، بلکه اشیای نزدیک را هم تار می‌بینند.
درمان آستیگماتیسم
در عمل، چشم‌های آستیگمات به سه شکل آستیگماتیسم ساده، آستیگماتیسم مرکب و آستیگماتیسم مخلوط بروز می‌کنند. برای اصلاح آستیگماتیسم، باید نقش عدسی استوانه‌ای غیرطبیعی ایجاد شده در چشم را از بین ببریم. این کار با اضافه کردن یک عدسی استوانه‌ای برعکس و جمع توان‌های آنها عملی خواهد بود. مثلا اگر چشم در یک محور یک دیوپتر نزدیک بینی دارد یا یک عدسی محدب یک دیوپتر مثبت در همان محور یا یک عدسی مقعر یک دیوپتر منفی در محور عمود بر آن بر روی چشم قرار می‌دهیم. اصلاح دید در آستگماتیسم‌های غیر منظم دشوار و نیازمند عدسی‌های پیچیده‌است.
نظر شما