کد خبر: گزارش-نشست-نقد-و-بررسی-فیلم-اگر-جایی-هست
۱۶ اسفند ۱۳۹۹، ۲۰:۱۴
گزارش نشست نقد و بررسی فیلم اگر جایی هستی که من نیستم
به گزارش ستاد اطلاع‌رسانی جشنواره «هنر زنده است»، نشست خبری فیلم «اگر جایی هستی که من نیستم» در سالن اصلی باغ کتاب با اجرای مازیار فکری ارشاد شنبه ۱۶ اسفند برگزار شد. در این نشست رضا سلیمان‌تاش- کارگردان، سروش قاسمیان- نویسنده و حسین توکلی- تدوین‌گر حضور داشتند. «رضا سلیمان‌تاش» در ابتدای نشست با اشاره به نحوه شکل‌گیری ایده گفت: قبل از اینکه فیلمنامه نوشته شود ما این فرم را تست کردیم تا ببینیم شدنی هست یا نه. تابستان پارسال فیلمنامه نوشته شد و بعد فیلمبرداری را شروع کردیم. «سروش قاسمیان» نویسنده اضافه کرد: داستان اولیه براساس فضای مجازی شکل می‌گرفت و درباره ویدئویی بود که باز نشر می‌شد. سلیمان‌تاش ادامه داد: من قاسمیان را سال‌های بسیاری است که می‌شناسم و راحت می‌توانیم باهم گفت‌وگو کنیم. یک شب در خصوص این داستان صحبت می‌کردیم که فهمیدم باید سمت چیزی برویم که به آن تعلق داشته باشیم و دغدغه‌های شخصیمان هم باشد و در نهایت به این فرم که می‌بینید، رسیدیم. دو راه پیش روی ما بود؛ یک اینکه فیلم کوتاه بسازیم، دوم اینکه انقدر گپ بزنیم تا هنر برایمان شکل بگیرد و کار بلند تولید کنیم. قاسمیان؛ نویسنده اضافه کرد: ما می‌خواستیم حتما این فرم را به سر انجام برسانیم و فکر می‌کنم موفق شده‌ایم. حسین توکلی‌؛ تدوینگر هم توضیح داد: ما از قبل با بچه‌ها آشنایی داشتیم. چالشی که داشت برای من جذاب بود. ضمن اینکه چشم ما همیشه در سینما افقی حرکت می‌کند. کارگردان این اثر با اشاره به فرم فیلم بیان کرد: اگر جدیت و بحث در این فرم وجود نداشت، این فیلم به ثمر نمی‌رسید. ایده مکالمه تصویری از نویسنده کار بود. بزرگ‌ترین چالشی که وجود داشت، این بود که میدانستم بازیگران کار سختی دارند چون آن‌ها می‌توانستند همدیگر را ببینند یا صدای هم را بشنود و این کار را برایشان سخت می‌کرد. سلیمان‌تاش که علاوه بر کارگردانی به عنوان بازیگر هم در فیلم حضور دارد، در این خصوص بیان کرد: من چندان دغدغه بازیگری ندارم. برای این نقش بازیگری نداشتم که اعتماد بسیاری به او داشته باشم. نکته دوم اینکه من فکر می‌کردم این کاراکتر چندان بی‌ربط به من نیست. قاسمیان از چالش‌هایی که در ساخت با آن مواجه بودند، توضیح داد: شروع ساخت فیلم زمانی بود که ما از دوستان صمیمی خود فاصله گرفته بودیم و این چالشی اساسی برای ما بود. بخاطر همین از رضا خواستم که نقش اصلی را خودش بر عهده بگیرد. البته بعد از شروع یک سری از دوستان قدیمی را پیدا کردیم و آن‌ها به ما پیوستند. سلیمان‌تاش از انتخاب بازیگر گفت: از طریق یکی از دوستان قدیمی توانستم با یکسری از بچه‌های تئاتر شیراز آشنا شوم و آنجا تعدادی تست گرفتم و از بین آن‌ها چند نفری بسیار همدل بودند. من به بازی بازیگران نمره استاندارد می‌دهم زیرا متن باید کار خودش را درست انجام بدهد. دومین نکته مهم تمرین است که بچه‌ها خیلی خوب همکاری کردند. سومین نکته تمرکز سرصحنه است که خیلی خوب فراهم شده بود. حسین توکلی؛ کارگردان اظهار داشت: پروسه تدوین طوری است که بعد از فیلمبرداری اضافه کردن شات دشوار است. ما خواستیم فضایی ایجاد کنیم که ایده‌ها به وجود بیایند. ما اینجا محدودیت‌هایی به خاطر ضرب آهنگ‌ها داشتیم و دستمان خیلی باز نبود. به نظرم این اتفاق و بد بستان باید رخ بدهد و این کار تجربه عجیبی بود و من از نتیجه راضی هستم. امروزه فیلمسازی تقریبا محال شده است زیرا هزینه‌ها بسیار بالاست اما خوب است که کارهایی با چنین فرم‌هایی تولید شوند. قاسمیان عنوان کرد: من انتخابم این بود که فاصله بگیرم چون سازنده فرد دیگری بود و خواستم هرجور که صلاح می‌داند کار را پیش ببرد چون به او اعتماد داشتم. بخش مربوط ب شخصیت‌پردازی تقریبا به نظر دوستان شخصیت تفکر زن ستیزانه و رادیکالی داشت. از طرفی می‌ترسیدم به لحاظ فرمی خسته کننده باشد که فقط دیالوگ برقرار شود. توکلی؛ تدوینگر از وجود فضاهایی تداعی کننده خشونت در فیلم گفت: من مشکلی نداشتم که این خشونت در فیلم باشد زیرا در واقعیت این خشونت وجود دارد. البته این موضوع تنوع صدایی و بصری هم به کار می‌داد. البته نمی‌خواستم که این موضوع خیلی زیاد و زنده باشد و آن کاراکتر هم خودش بازی نمی‌کرد و فرد مقابل را پرزنت می‌کرد. سلیمان‌تاش عنوان کرد: ایده صدای آخر را استفاده کردیم که بگویم ما به تفاوت فرم قائل هستیم. با استفاده از صدا می‌خواستم بگم که من آگاه هستم که این بیرون زندگی وجود دارد. توکلی ادامه داد: امیدوارم که این فرم سینما گسترده شود و بقیه کارگردان‌ها هم از این فرم استفاده کنند زیرا هزینه‌ها بسیار بالاست. من احساس می‌کنم سینمای مستقل کم کم درحال نابودی است مگر اینکه به این فرم‌ها رو بیاورند. او در پایان ضمن ابراز خوشحالی از برگزاری این جشنواره توضیح داد: زمانی که فراخوان را دیدیم خوشحال شدیم و متولیان آن قوت قلب می‌دادند که ما می‌توانستیم ادامه دهیم و دبیر جشنواره هم صحبت‌هایی درباره حضور فیلم‌های کمتر دیده شده داشت و گفتیم که شاید فیلم ما هم شانس حضور در جشنواره را داشته باشد.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha