به گزارش گروه سیاسی طبنا(خبرگزاری سلامت)، رسانه‌های سوری از رهگیری جنگنده‌های ترکیه توسط نیروی هوایی روسیه در آسمان ادلب گزارش دادند. رسانه‌های غربی خبر دادند تحولات خطرناکی در روابط بین مسکو و آنکارا به وقوع خواهد پیوست.
عبدالباری عطوان، تحلیلگر معروف عرب و سردبیر روزنامه رای الیوم، نیز در این رابطه خبر داد: بعد از سخنان صریحی که پوتین در نشست مطبوعاتی با همتای فرانسوی خود ایراد کرد، اکثر تحلیلگران آن را پیام قوی و واضح از سوی روسیه به مسئولان ترکیه دانستند و اعلام کردند که مسکو از اقدامات ارتش سوریه برای از بین بردن تروریست‌ها در ادلب حمایت می‌کند.
حال بعد از پیروزی شبه‌قاطع ارتش سوریه در خان شیخون و آغاز لکه‌گیری مناطق تحت کنترل تروریست‌ها، بزرگ‌ترین منطقه خارج از کنترل دولت سوریه منطقه‌ای است که آنکارا با همراهی ایالات متحده قصد ایجاد آن را دارد و با نسخه‌برداری از منطقه پرواز ممنوع و امن شمال عراق در دوره حکومت صدام حسین، آن را منطقه امن نامیده است.
در چنین شرایطی اظهارنظر ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، و وزیر خارجه‌اش سرگئی لاوروف ظرف 24 ساعت علیه ترکیه را می‌توان در این چارچوب تفسیر کرد، به خصوص که قبل از آن نیز نشست سه‌جانبه روسیه، ایران و ترکیه به دلایل نامعلومی‌به موعد دیگری موکول شد.
آنچه مشخص است پوتین به دنبال آن است که بزرگ‌ترین پیروز جنگ در سوریه لقب بگیرد؛ قیصر روسیه در پی آن است که نام فاتح شام را با خود یدک بکشد، اما در این بین ترکیه را بزرگ‌ترین چالش در مقابل خود- بعد از خلاصی نسبی از تروریست‌های مختلف از یک سو و آمریکا از سوی دیگر- می‌بیند.
به اعتقاد برخی از تحلیلگران تعویق نشست سران سه کشور در مورد سوریه هم در راستای کمک به ثبت این جایگاه است تا پوتین از این پس به عنوان طرف پیروز بر زمین در مقابل دو رهبر نقش‌آفرین دیگر در صحنه سوریه بنشیند.
بی‌تردید هیچ یک از تحلیلگران، بحران بزرگ پیش‌آمده در روابط مسکو-آنکارا را فراموش نکرده است، بحرانی که بر اثر سرنگونی یک جنگنده روسی در نقطه صفر مرزی سوریه و ترکیه به وقوع پیوست و امروز نشانه‌هایی از آن در حال شگل‌گیری است.
وقتی رئیس‌جمهور روسیه در برابر رئیس‌جمهور فرانسه و ده‌ها روزنامه‌نگار علناً اعلام می‌کند جنگنده‌های ترکیه به دنبال حمله به پایگاه ما در ادلب بوده‌اند و روسیه همچنان در کنار ارتش سوریه خواهد ماند، در واقع برای آنکارا، آن هم در مقابل متحدش در ناتو، خط و نشان می‌کشد.
اما آیا صرفاً پرواز جنگنده‌های ترکیه بر فراز پایگاه روسیه علت این موضع سرسختانه و شدیداللحن علیه کشوری است که چند هفته قبل از آن به خاطر همکاری با روسیه به بزرگ‌ترین متحد خود پشت کرد؟
به اعتقاد کارشناسان، امروز روس‌ها سوریه را در رأس فهرست برنامه‌های خود قرار داده‌اند و با توجه به نوع حضور و دخالتی که ترکیه در سوریه پیدا کرده، مسکو به دنبال دور کردن این رقیب سمج از صحنه است؛ به ویژه که دولت سوریه نیز بعد از باز پس گرفتن اکثر خاک خود از دست تروریست‌ها، رسماً در پی اخراج این نیروهای متجاوز است.
شاید بتوان گفت هدف قرار دادن ستون ارتش ترکیه در خاک سوریه به وسیله جنگنده‌های روسی و سوری این پیام را برای آنکارا تکمیل کرده است که اگر بخواهد به عنوان ساختاری متجاوز در سوریه باقی بماند، جز جنگ با نیروهای ارتش سوریه و متحد اصلی‌اش روسیه راه دیگری در پیش رو نخواهد داشت.
امروز اردوغان 2 راه بیشتر پیش روی خود ندارد: یا اینکه با روس‌ها که نشان داده‌اند افرادی اهل معامله هستند وارد معامله شود و سر کیسه را در امضای قراردادهای راهبردی شل‌تر کند، یا اینکه منتظر ورود به جنگی شود که آن سوی آن نظامیانی باسابقه چند سال جنگ مستمر در صحنه سوریه حضور دارند.
این در حالی است که برخی دیگر از تحلیلگران معتقدند پوتین، که سودای تحقق یک پیروزی بزرگ و قاطع علیه تروریسم و نیز آمریکا و متحدانش را در سوریه در سر داشته، حضور مهمان ناخوانده‌ای همچون ترکیه را هرگز تحمل نخواهد کرد.
نظر شما