کد خبر: عفونت-پوستی-پارونیشیا
۲۳ آبان ۱۳۹۹، ۱۰:۰۲
عفونت پوستی پارونیشیا

پارونیشیا

پارونیشیا (paronychia) نوعی عفونت پوستی است که در اطراف حداقل یک انگشت دست یا پا به وجود می‌آید. این وضعیت معمولا در اطراف لبه‌های پایین یا دو طرف ناخن رشد می‌کند. در نظر داشته باشید که این عفونت پوستی باعث التهاب، تورم و درد در ناحیه ناخن شده و ممکن است ورم چرکی نیز به وجود آید.

بررسی انواع مختلف این عفونت پوستی

دو نوع پارونیشیا وجود دارد که در اینجا به معرفی و بررسی هر یک از آن‌ها خواهیم پرداخت:
  1. پارونیشیا حاد: نوع حاد پارونیشیا به سرعت در حال پیشرفت بوده اما عفونت عموما به انگشت گسترش نیافته و درمان می‌تواند علائم را نسبتا سریع کاهش دهد.
  2. پارونیشیا مزمن: این نوع از عفونت پوستی زمانی اتفاق می‌افتد که علائم حداقل 6 هفته تا ایجاد طول بکشند. این وضعیت به آرامی توسعه یافته و می‌تواند جدی‌تر باشد. پارونیشیا مزمن در یک زمان اغلب بر روی چندین انگشت تاثیر می‌گذارد.
پارونیشیا می‌تواند در هر سنی رخ دهد و معمولا به راحتی درمان می‌شود. در موارد نادر، عفونت می‌تواند به سایر انگشتان دست یا پا نیز گسترش یابد، که در این مواقع باید به پزشک مراجعه نمود.

معرفی علائم مرتبط با عفونت پوستی پارونیشیا

برخی از علائم این وضعیت مشابه عفونت‌های مختلف پوستی است و سایر علائم به طور مستقیم بر روی ناخن تاثیر می‌گذارند. علائم این وضعیت در زیر آورده شده است که به آن‌ها اشاره خواهیم کرد:
  • التهاب، حساسیت و قرمزی اطراف ناخن
  • آبسه‌های پر از آب
  • سفتی ناخن
  • تغییر شکل یا بروز آسیب به ناخن
  • جدا شدن ناخن از گوشت

ارزیابی کامل دلایل ایجاد این وضعیت

عفونت زمانی رخ می‌دهد که پوست اطراف ناخن آسیب دیده و میکروب‌ها وارد شوند. وجود هر گونه باکتری یا قارچ به زیر پوست می‌تواند موجب پارونیشیا شود. علل رایج آسیب پوست در برابر ناخن عبارتند از:
  • گزش یا جویدن ناخن‌ها
  • کوتاه کردن بیش از حد ناخن‌ها
  • مانیکور کردن
  • قرار گرفتن بیش از حد دست‌ها در معرض رطوبت مانند مکیدن مداوم انگشتان
این بیماری در افراد مسن و کسانی که مبتلا به دیابت هستند، بیشتر دیده می‌شود.

روش‌های جلوگیری از عفونت ناخن

افراد می‌توانند با استفاده از روش‌های زیر خطر ابتلا به عفونت ناخن را کاهش دهند:
  • مرطوب نگه داشتن انگشتان پس از شستن دست‌ها
  • اجتناب از گزش یا جویدن ناخن
  • مراقبت به هنگام کوتاه کردن ناخن‌ها
  • تمیز نگه داشتن دست‌ها و ناخن‌ها
  • اجتناب از فرو بردن طولانی دست‌ها در آب
  • اجتناب از تماس با مواد شیمیایی و تحریک کننده
  • کوتاه نگه داشتن ناخن‌ها

درمان پارونیشیا

برای درمان پارونیشیا چه باید کرد؟

درمان این بیماری بسته به شدت بیماری و نوع آن (حاد یا مزمن) متفاوت خواهد بود. فرد مبتلا به پارونیشیا خفیف و حاد می‌تواند انگشت آسیب دیده خود را سه تا 4 بار در روز در آب گرم بشوید و در صورتی که نشانی از بهبودی حاصل نشد، به پزشک مراجعه کند. هنگامی که یک عفونت باکتریایی باعث این بیماری حاد شود، پزشک ممکن است مصرف یک آنتی بیوتیک مانند دیکلوکساسیلین یا کلیندامایسین را به فرد توصیه کند. هنگامی که یک عفونت قارچی باعث پارونیشیا مزمن شود، پزشک داروهای ضد قارچی را به فرد تجویز می‌کند. این داروها موضعی هستند و معمولا شامل کلوتریمازول یا کتوکونازول می‌شوند. درمان پارونیشیا مزمن ممکن است هفته‌ها یا ماه‌ها طول بکشد. تمیز و خشک نگه داشتن دست‌ها برای بهبود این وضعیت بسیار موثر است و در صورتی که دستان فرد بنا به شرایط کاری مرتبا مرطوب بوده و یا اینکه در معرض میکروب و مواد شیمیایی باشد، طول درمان بیشتر به طول خواهد انجامید. پزشک ممکن است جهت درمان، آبسه‌های اطراف ناخن را تخلیه کند که برای انجام این کار نیاز به بی‌حسی موضعی می‌باشد. در صورتی که این وضعیت به موقع درمان نشود، ممکن است موجب افتادن ناخن در افراد شود.

زمان مناسب جهت مراجعه به پزشک

در صورتی که علائم خفیف باشد و عفونت به انگشتان توسعه نیابد، پارونیشیا معمولا در خانه درمان می‌شود، با این حال، در صورتی که علائم بهبود نیافته و یا اینکه عفونت گسترش یابد، مراجعه به پزشک امری ضروری محسوب می‌شود. اگر علائم شدید باشد، باید بلافاصله به پزشک مراجعه نمود.

معرفی عوامل خطرساز این عفونت پوستی

برخی از افراد خطر ابتلا به پارونیشیا را بالا می‌برند، که در زیر به معرفی آن‌ها خواهیم پرداخت:
  • زنان
  • افراد مبتلا به دیابت
  • افرادی که دست‌هایشان مرتبا مرطوب است مانند نظافت کنندگان
  • افراد مبتلا به بیماری‌های دیگری پوستی مانند درماتیت
  • افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف

این عفونت چگونه تشخیص داده می‌شود؟

پزشک در اغلب موارد با انجام یک معاینه فیزیکی، به راحتی پارونیشیا را تشخیص می‌دهد، همچنین ممکن است سابقه پزشکی فرد را مورد بررسی قرار داده و عوامل خطرسازی مانند دیابت را در نظر بگیرد. در برخی موارد پزشک ممکن است یک نمونه از چرک موجود در انگشت را جهت تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه ارسال نماید تا متوجه شود که چه چیزی باعث عفونت شده است.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha